Havermoutrecept
Af en toe, als er geen brood meer is en ik geen zin heb in cornflakes, durf ik al eens havermout eten als ontbijt. De kinderen gruwen ervan, die vinden rijstpap en griesmeelpap ook al zo vreselijk.
Maar havermout, ja, daar lust ik wel pap van. Ik durf dat zelfs eten als middageten als Bart ’s avonds toch nog kookt. Het is warm, lekker, het vult stevig en het is snel. Toch als ik het klaarmaak: gewoon havermout in een kom, melk erbij, twee minuten in de microgolf, omroeren, eventueel nog wat extra melk, nog twee minuten in de microgolf, klaar. Bestrooien met kandijsuiker en eventueel wat stukjes appel of peer, en voilà.
Maar toen stond er in de Standaard een recept voor havermout dat omschreven werd als het beste ooit, een recept waarvan je nooit meer wil afwijken.
Hmmm.
Ik probeerde het uit, en jawel, best lekker. Je moet wat meer geduld hebben natuurlijk, maar yup, lekkerder dan de gewone. Ik ga in het vervolg vooral het recept minstens halveren want ik heb er dagen van gegeten, en de zoute boter hoeft voor mij ook niet, maar inderdaad, een ideaal ideetje voor een warm ontbijtje in de vakantie, wanneer ik er tijd voor heb.
En bij deze dus vooral ook opgeslagen voor mezelf.
365 – 30 januari 2018 – havermout met fruit, buiten in de zon
Doet nog eens van plog
Plog? Yup, picture log, ofwel je dag vastleggen in fotootjes. Heb ik al eens eerder gedaan hier, en ik zag het voor het eerst bij Lilith. Leek me wel nog eens leuk voor vandaag.
Voor het eerst in quasi twee maanden vroeg opstaan. Het piekt. Maar er moet gewerkt worden vandaag.
Ook de kinderen moeten opstaan, want die gaan vandaag eerst even mee naar het werk, en dan naar oma. Ik ging ze dus wakker maken.
Wolf vond het niet leuk.
Maar bon, een douche doet wonderen. Ook al ziet er dat zo niet uit.
Merel zag het alvast een pak beter zitten, zo met haar kleedje aan en al.
Maar kom, met gedroogde haren, lenzen in en wat schmink op uw toot ziet een mens er alvast ook wel beter uit.
Ontbijt. Dju, ’t is vroeg daarvoor.
Om half negen stonden we in de leraarszaal op school. Ik moest één leerling delibereren, de tweede in de rij, en daarom konden de kinderen wel heel eventjes mee komen.
Daarna cruisen door het mooie Drongen richting Zomergem.
Bij oma thuis mochten ze opa wakker maken. Die sliep nog bijzonder diep, en toen er drie kinderen boven op hem sprongen, met een luide “Boe!”, sprong hijzelf bijna een meter omhoog. Letterlijk. Wij lagen gewoon slap van ’t lachen!
Opa kon er gelukkig ook mee lachen.
Bon, terug naar Gent, en meer bepaald Sint-Amandsberg, om Wolfs ziektepapieren te laten invullen door de dokter.
Een paar huizen verder moest ik dan bij de kapster zijn: een nieuwe asymmetrische korte snit voor het felle kleurtje.
Nog even langs een paar winkels passeren:
En een havermoutpannenkoek met vers fruit fabriceren als middagmaal. Die overigens zo lekker rook, dat hij op was voor ik aan een foto dacht :-p
Nog even wat werken voor Gentblogt met een koffietje erbij:
En dan weer naar school: personeelsvergadering.
Mét vakantietraktatie!
Daarna opnieuw de kinderen ophalen – en als ik eerlijk ben, is dan het ganse plogidee een beetje uit mijn hoofd gegaan. Toen we thuiskwamen, was er wel nog het katje (waarover morgen meer) dat opnieuw in de tuin zat.
Maar avondeten, in bed stoppen, een grote kooi ophalen bij een vriendin en daar gigantisch lang blijven plakken, nee, dat zit niet meer in het plog. Gewoon vergeten. Kan gebeuren, zeker?