Voorbereidingen

Merel en ik zijn volop voorbereidingen aan het treffen voor morgen: een gezichtsmaskertje op, onze nagels doen, zij en ik in goud, die van Arwen in zilver.

We hebben ook glazen gemaakt voor alle genodigden: ze zijn allemaal gegraveerd met hun naam en voor de kinderen gevuld met snoep, voor de volwassenen met chocolade.

Onze kleren liggen klaar, de jongens hun hemden zijn gestreken, ik ben vandaag nog snel met Kobe om een nieuwe zwarte broek gereden – we hadden er een op het oog maar ze bleek uitverkocht te zijn – en ik denk wel dat we er klaar voor zijn. Het belooft morgen een stralende dag te worden, hopelijk kunnen we buiten zitten.

Merel heeft ook al een kapsel uitgezocht voor morgen en ik ga haar heel lichte make-up geven, namelijk een beetje mascara en gouden oogschaduw.

En is ze een beetje zenuwachtig? Nee hoor…

Pennetjes

Nu we die nieuwe touchscreens hebben op school, hebben we daar ook allemaal een speciale pen bij gekregen. Je kan het bord wel bedienen en beschrijven met je vingers, maar zo’n pennetje is toch een pak accurater. En cooler, dat ook.

Alleen zijn we nu met 80 met een identieke pen, en het is niet alsof je zomaar een tweede krijgt, die dingen zijn duur. Er je naam op plakken, dat weet ik uit ervaring, werkt niet zomaar: zo’n plakker komt los, er zijn lijmresten, dat soort dingen.

En toen had ik een lumineus – allez ja, toch een redelijk goed – idee: mijn graveerpen? Als dat op glas werkt, kan dat toch ook perfect op kunststof?

Ja dus.

Ik heb het maar meteen aangeboden aan de collega’s ook. Deftig, toch?

Graveren

Ik had per toeval deze middag gewoon geen kinderen in huis! Serieus: Kobe en Merel waren bij vriendinnetjes gaan spelen, en Wolf was met Wout mee naar de film. Deze voormiddag was de kuisvrouw geweest, en dus had ik een proper, muisstil huis voor mezelf alleen. Ik voelde me zowaar verloren!

Maar ik genoot: ik was boodschappen gaan doen, en had voor mezelf een merveilleuxtje meegebracht, dat ik hier in alle rust zalig heb opgegeten. Gewoon om te vieren.

En toen was ik wellicht de stilte beu. Of ik wilde glazen maken tegen Kobes feestje morgen, dat kan ook. Ik heb hier namelijk al tijden een klein graveermachientje liggen, dat ik nog nooit gebruikt had. Onlangs kreeg ik van een collega een glas voor Merel met daarop haar naam en Hello Kitty, en toen zag ik effectief de mogelijkheden, temeer omdat ze me verklapte hoe ze het deed: een tekening uitprinten, aan de binnenkant van het glas kleven, en dan over de lijntjes gaan. Poepsimpel, maar wel een fijn resultaat!

En dus ging ik aan het werk. Eerst nog met mijn gewone bril en een T-shirt met décolleté. Iets later plukte ik een stukje glas uit mijn oog – gelukkig geen schade – en trok ik een werktrui met hoge kraag aan en zette een veiligheidsbril op. Serieus zeg.

Maar het resultaat mag er wel zijn. De drie vriendjes die morgen komen, zijn alledrie grote Skylandersfan, en dus vroeg ik aan de mama’s wat hun favoriete Skylander was. Dit is het resultaat, op gewone Ikea-glazen:

IMG_1313

IMG_1311

IMG_1312

We hadden ze opgevuld met snoep, en ik denk dat ze ze wel leuk vonden.