Het was een beetje een vreemde situatie vandaag…
Mireille en Arend, twee vrienden van de larp, hadden gevraagd of zij vanavond met de twee kinderen bij ons konden blijven slapen. Ze maken lange fietstochten met de tandems – vier maanden China en zo – en maakten van het lange pinksterweekend gebruik om Vlaanderen rond te rijden. En dus ook hier.
Ze arriveerden rond zessen, we gingen buiten zitten, en we kletsten honderduit.
Daarna aten we samen, en gingen de kinderen een spelletje spelen, terwijl ik met Mireille en Arend in de zetel ging zitten, en Bart achter zijn computer kroop, as usual.
En toen ging Mireilles telefoon: dat Yan in het land was, en of hij mocht afkomen? Yan was een Chinees uit Shanghai bij wie ze gelogeerd hadden, en die ze eigenlijk wel graag nog eens wilden zien. Hij logeerde nu bij een bevriend koppel uit Bastogne, maar ze waren in Gent. Ook toevallig! Mireille legde uit dat ze niet thuis waren, maar bij vrienden in Gent zaten, waarop Yan vroeg of ze hier dan even mochten binnenspringen.
Euh… ja, zeker?
We dachten allemaal dat ze eigenlijk maar eventjes goeiedag kwamen zeggen, maar ze zijn een dik uur gebleven. Ik heb me dan maar ook achter mijn computer gezet, terwijl de rest zat te praten in de zetel. Vreemd, maar bon…
Uiteindelijk ben ik gaan zeggen dat ik de kinderen in bed wilde steken, want het was al half elf, en toen zijn de gasten van onze gasten ook maar doorgegaan. Enfin, nadat ik nog een paar foto’s had genomen.
De sfeer was er toen wel een beetje uit, en na een tijdje zijn we dan ook maar gaan slapen.
’s Morgens waren er stapels koffiekoeken, en tegen tien uur zaten ze weer op de fiets, want ze moesten ’s middags in Londerzeel zijn voor een barbecue.
Al bij al een redelijk bizarre avond, toch wel. Maar wel leuk om Mireille en Arend nog eens gezien te hebben!