Gallische Hoeve, eindelijk

Al jàren zeggen we met de vakgroep dat we naar de Gallische Hoeve in Destelbergen willen: dat is doenbaar met de schoolbus en is niet zo lang, en het sluit perfect aan bij de leerstof van het derde jaar. Mijn collega woont daar letterlijk om de hoek en zegt dan altijd dat zij dat zal regelen, maar helaas, het is er nog nooit van gekomen.

Onze jaarlijkse uitstap naar Velzeke is dit jaar in het water gevallen door de Vlaamse Toetsen, maar ik wilde de tweedes toch iets geven, en toen ik deze paasvakantie naar de Gallische Hoeve ging, probeerde ik dat toch te regelen.

Het had nogal wat voeten in de aarde – in mei mogen er eigenlijk geen uitstappen meer, maar aangezien het tijdens mijn eigen lessen viel, kon het nog – vooral dan qua busvervoer waar we maar geen antwoord op kregen, maar alla, vandaag stond ik toch met 22 tweedes en een stagiair – een collega mocht geen lessen meer verliezen – in de Gallische Hoeve. Drie vrijwilligers gaven een uitleg: eentje over het maken, spinnen, weven en kleuren van wol, eentje over de huisvesting in onze streken ten tijde van de Gallo-Romeinen, en eentje over de verschillende types wapens en beschermende kledij.

Opening van de Gallische Hoeve

We zeggen al jaren – wij, dat is de vakgroep Latijn – dat we met de leerlingen op uitstap willen naar de Gallische Hoeve in Destelbergen: mijn collega woont daar letterlijk om de hoek en dat past perfect in de leerstof van de derdes. Alleen is het er nog nooit van gekomen: ze zegt altijd dat ze het zal regelen, maar blijft dat uitstellen.

Aangezien mijn jaarlijkse uitstap naar Velzeke met de tweedes in het water is gevallen door de Vlaamse Toetsen – vaste datum, niet onderhandelbaar, dus werd de uitstap die al enkele maanden voor de aankondiging van die toetsen vast lag, geschrapt – wilde ik alsnog gaan kijken of het de moeite was. Vandaag ging de Gallische Hoeve open, stond ze open voor bezoekers en was het voor hen het openingsweekend. Neem daar nog bij dat het vandaag eindelijk lenteweer was, zodat ik geen excuus had om niet op mijn fiets te springen en de tien kilometer naar Destelbergen te fietsen. Ik kan dan ook prachtig rijden langs eerst het Gaardenierspad, dan naar de treinbrug aan Meulestee, zo verder langs het Kapitein Zeppospark naar de Dampoort, en dan verder langs de lange Alfons Braeckmanlaan. Héérlijk weertje!

En de Gallische Hoeve? Die is perfect doenbaar voor een kleine groep, zoals onze Latinisten. Ik vermoed dat de collega geschiedenis dit ook fijn zou vinden, maar 120 tweedes passen hier echt niet in. Soit, ik denk dat ik het wel geregeld krijg: op donderdag heb ik mijn tweedes van 12.05 uur tot 15.25 uur, en dat lijkt me perfect voor de busrit, de lunch en dan een uitleg van twee uur. Nu nog de bus vastkrijgen en voldoende gidsen vinden, en we zijn er!

Wordt vervolgd.

Lezing: kruiden bij de Romeinen

Het NKV, het Nederlands Klassiek Verbond, organiseert maandelijkse lezingen rond klassieke thema’s. Vandaag stond er oorspronkelijk iets anders op het programma, maar werd het uiteindelijk Kruiden bij de Romeinen. Prompt verscheen ik op het appel, waar al een ganse stand stond van de Gallische Hoeve met een hoop kruiden, mulsum en verschillende hapjes.

De lezing zelf, wel, ik heb al betere sprekers gekend, laat het me zo zeggen, maar hun inhoud was best interessant! In het begin van het Romeinse Rijk was peper, welja, peperduur. Maar dat veranderde naarmate de handelsroutes veranderden, en dat bewezen ze met fragmenten uit Latijnse teksten van onder andere Martialis. Ze lieten ook vanalles proeven, waaruit ik leerde dat ik komijnzaadjes in huis moet halen, want die smaken helemaal anders dan gemalen komijn. Oh, en dat ik eens richting Beverhoutplein moet, naar de gespecialiseerde kruidenzaak, voor paradijskorrels ofte aframomum melegueta. Het is te vergelijken met peper, lekker straf, maar toch een behoorlijk andere smaak. Kent iemand dat, eigenlijk?

Enfin, het werd een aangename lezing en ik heb wel wat bijgeleerd, ja. Met dank aan de mensen van de Gallische Hoeve!

Geocachen in en rond Destelbergen

Gisteren had ik geen zin om de hele dag thuis te zitten: het weer leek best wel oké, en met die examens en het gedoe rond ons pa wilde ik eens stevig doorstappen.

Ik ging dan maar eens wat geocaches opkuisen in de buurt van Sint-Amandsberg en Destelbergen: er lagen er daar nog een hoop losse die ik wel nog wilde doen.

Het ging van een voortuintje naar een moeilijk bereikbare maar wel knap uitgevoerde cache in de Rozenbroeken, via een pleintje waar ik nu al de derde keer stond te kijken en niet snap dat ik de vorige twee keren de cache niet zag zitten, en dan verder naar blijkbaar een soortement bedevaartsoord. Mooi!

Ik pikte wat verderop in een wegel nog eentje op, nam een kijkje bij de Gallische hoeve en vond daar een prachtig Travel Bug hotel, en eindigde de cachedag nog net niet in de regen met een speciale constructie.

Helemaal uitgewaaid en met een fris hoofd kon ik terug naar huis.