366 – 24 maart 2016 – Oostendse bunker
Den Haag
Het begon allemaal prima vandaag: zo goed als alle leerlingen present, en een bijzonder vlotte rit richting Den Haag. Alleen… Op de bus kregen we het nieuws al te horen, en we reageerden, zoals het halve land, met ongeloof. Zó erg kon het toch niet zijn? Een knal? De berichten bleven binnenstromen, er volgden beelden, en de ontzetting groeide.
Maar wij zaten in Nederland met 43 leerlingen, en lieten ons project doorgaan: 6 kleine groepen trokken doorheen de Haagse binnenstad op verkenning, bekeken de architectuur, trokken foto’s, lazen hun opdrachten. De school nam contact op, vroeg ons terug te keren, en wij zeiden nee. Wat konden we anders? Onze leerlingen zaten verspreid doorheen de hele stad, we konden die niet echt terugroepen. En dan was er nog de buschauffeur, die pas om 15.00 uur terug aan zijn bus ging zijn, en wiens telefoonnummer we niet hadden. Oké, ik weet het wel, voor alles was een oplossing te vinden, maar wij zagen daar in Den Haag de noodzaak niet van in. En dus lunchten we en trokken daarna met onze leerlingen naar het Eschermuseum.
We kortten het museumbezoek toch een beetje in op aandringen van de school, en tot ergernis van zowel leerlingen als gidsende leerkrachten, maar bon. Een half uur vroeger dan voorzien zaten we op de bus, en maar liefst een uur vroeger dan aangekondigd stonden we terug op school, want zelfs de standaard file bij het buitenrijden van Den Haag was er niet.
En toen kwamen thuis de beelden, het nieuws, de details… en ik was blij dat we in Den Haag zaten vandaag. Echt waar.
Neutraal verslag met foto’s is hier te vinden.
366 – 22 maart 2016 – het nieuws volgen…
Start van het fotoproject van de vijfdes
Het is blijkbaar al de vijfde keer dat ik meedoe aan het fotoproject van de vijfdes. Zoals vorige jaren stond ik deze voormiddag in voor de workshops en de vier fotografen. Eentje zat vast in de file, maar haar leerlingen hebben we dan tijdelijk over de andere drie verdeeld. Kan gebeuren.
De namiddag was deze keer wel helemaal anders dan vorige jaren: niet langer een uitgebreide opdracht op één locatie, maar een GPS-tocht van vijf kilometer met controlepunten en daar telkens ook de opdrachten. Het liep niet helemaal zoals gepland, en er is dus nog behoorlijk wat bijsturing nodig, maar het idee was wel oké, denk ik.
Zelf heb ik dus een dikke twee uur op een campingstoeltje zitten lezen aan een sluis in het Gentse. Beetje fris, maar ik was goed ingepakt, gelukkig maar.
Enfin, ’t zullen wellicht korte postjes worden deze week, want naast de GWP moet ik ook nog het blog van de school onderhouden met verslagen en zo. Bezigheid, iemand?
De schoolpost over onze activiteit vandaag: http://www.kamariakerke.be/2016/03/21/gwp-vijfdes-workshop-fotografie-en-gps-tocht-doorheen-gent/
GPS-tocht doorheen Gent
Al jaren organiseer ik samen met een aantal collega’s een projectweek voor school. Al voor de vijfde keer is dat een fotoproject voor de vijfdes, maar met een wijziging op maandag. In de voormiddag is er nog steeds de workshop met professionele fotografen, zodat ze leren omgaan met een fototoestel, en vooral leren kijken.
In de namiddag kregen ze tot hiertoe een plein toegewezen, waarop ze dan een aantal opdrachten moesten uitvoeren, zoals portretten. Maar uit de feedback bleek dat ze dat te lang vonden, anderhalf uur op hetzelfde plein. En eerlijk gezegd, ik begreep ze wel.
Dit jaar had ik dus het plan opgevat om eindelijk eens iets te doen met de GPS-toestelletjes van school, en werkte op papier een tocht uit van net geen vijf kilometer langs Gentse wateren, met zes controleposten/foto-opdrachten. Alleen moest ik wel nog de coördinaten van de verschillende controleposten gaan bepalen. Deze voormiddag was het prachtig weer, ideaal dus voor een fietstochtje langs de route.
Alleen… mijn fiets was nog binnen voor reparatie, maar ging deze voormiddag klaar zijn. Ik bracht eerst de kinderen naar school, en reed daarna met Barts auto naar de garage voor een reparatie. Daar kreeg ik net dezelfde wagen ter vervanging, en reed meteen naar de fietsenmaker, om 9.15 uur. Alleen ging die pas open om 9.30 uur. Terug naar huis dus, en nog wat papierwerk. Tegen tien over tien reed ik opnieuw richting fietsenmaker, met het idee om dan direct richting stad te rijden, zodat ik nog wel wat speling had qua tijd. Hmpf. De fietsenmaker hing net mijn fiets in de haken, hij moest er nog aan beginnen. Ik heb op die mens zijn vingers staan kijken – en wel wat bijgeleerd ook, over het uitlijnen van spaken bijvoorbeeld – en kon pas om tien over elf vertrekken. Oef! Want ik moest wel degelijk in de namiddag lesgeven.
Ik heb me dus gerept van punt naar punt, heb overal de coördinaten berekend en genoteerd, en snel wat foto’s genomen, snapshots eigenlijk, om de fotografen een idee van de locaties te geven. Sommige foto’s zijn echt goed gelukt, andere zijn inderdaad schots en scheef. Maar bon, u krijgt er hier toch wel een paar, want het was eigenlijk echt een mooie dag.
En die les? Ik was net op tijd, en had ook nog snelsnel kunnen eten.
Missie geslaagd! En nu die 12 tochten langs het parcours uitwerken…
365 – 30 maart 2015 – groepsfoto van de leerkrachten
Fotoproject dag één
Wel, ik heb eigenlijk een best fijne dag gehad vandaag.
Deze voormiddag heb ik een en ander opgestoken over sluitertijden, isowaarden, diafragma’s en perspectieven, wat ik eigenlijk wel nodig had: ik had me misschien wel een deftig fototoestel gekocht, maar kon er eigenlijk niet mee overweg, en liet het altijd op full automatic staan. Bon, ik beloof vanaf nu (af en toe) beterschap.
Ik had ook twee fijne groepen leerlingen toegewezen gekregen, met wie ik dan in de namiddag de ijzige kou trotseerde om eerst op het Braunplein, en vervolgens op de Kouter een aantal foto-opdrachten uit te voeren. Ik had zelf ook mijn toestel mee, maar liep eigenlijk gewoon wat rond, ik heb amper foto’s gemaakt. Daar was het eigenlijk te koud voor. En zeggen dat we vorig jaar nog buiten aten op een terrasje, diezelfde maandag, in plaats van de vrieskou te doorstaan. We zijn dan ook maar, toen de opdracht afgelopen was en er nog tijd over bleek te zijn, allemaal samen in het Damberd een warme choco gaan drinken, kwestie van op te warmen. ’t Was nodig, bij sommige leerlingen.
Ik zwoer alvast bij mijn mouton retourné, een erfstuk van Barts tante, en gevoerde lederen handschoenen, en had uiteindelijk niet echt kou. Hopelijk lukt dat morgen ook weer.
Enfin, een paar foto’s van vandaag.
