Geplaatst op

Alternatief nieuwjaar

Aangezien de afspraak op oudejaarsavond een beetje in het water viel, voelde Gwen zich daar eigenlijk zeer schuldig over. Compleet onterecht, maar bon. Ze stelde dan voor dat we op nieuwjaar zelf daar ’s middags zouden gaan, en aldus geschiedde.

Zij voorzag verschillende hapjes en een fantastische kalkoencurry als hoofdgerecht, ik had gezorgd voor geflambeerde scampi’s als voorgerecht en verschillende soorten tiramisu als hoofdgerecht. Het is wel zo gemakkelijk als je je helemaal thuis voelt in elkaars keuken ^^

Het zorgde voor een fijne middag waarbij we eigenlijk pas van tafel gingen tegen een uur of vijf. Erg was dat niet, het was eigenlijk vooral bijzonder gezellig. Zoals altijd voor herhaling vatbaar.

En ’s avonds, toen was er nog een nieuwjaarsbrief van Merel en keken we met zijn allen nog eens naar de jaarfilmpjes van de voorbije jaren.

Het jaar is in elk geval goed ingezet.

Geplaatst op

Quarantaine-eten

We zitten dus sinds maandag vrij onverwacht in quarantaine. Tsja. Intussen heb ik even opgezocht en mag je ook in quarantaine naar de supermarkt om voedsel te halen, maar dan zo kort mogelijk natuurlijk.

De eerste dagen – Wolf was ook echt ziek en we wilden liever geen risico nemen – hebben we het probleem zo kunnen oplossen met diepvries en dergelijke. Maandag hadden we nog overschotten allerhande van het weekend, dinsdag heb ik kalkoenrollade met ananas gemaakt, woensdag was het pizza van de Pizza Hut. Altijd een succes hier in huis, dat laatste.

Maandag had Bart meteen een bestelling gedaan bij de Delhaize Direct en die kon gisteren geleverd worden: meteen stond er een wokschotel op tafel. En vandaag was het een enorme schotel pasticchio: penne onderaan met daarop een heerlijke tomaten-gehaktsaus en bechamel.

Bart had gedacht dat dat voor twee dagen zou zijn, maar dat was buiten Wolfs vernieuwde eetlust gerekend: ik denk dat hij zowat de halve schotel heeft opgegeten. Dik in orde, hij voelt zich dus duidelijk beter.

Intussen heb ik ook de kokosrotsjes gebakken waarvan het deeg al een tijd in de diepvries zat:

Morgen gaat Bart gewoon boodschappen doen, kwestie van weer alles in huis te hebben dat nodig is. En je kan niet alles kopen met levering: brood zit er bijvoorbeeld niet in. Maar gelukkig heb ik een broodbakmachine waarmee ik de eerste dagen brood heb gebakken, en zat er per uitzondering ook nog een brood in de diepvries.

Nee, van de honger gaan we hier niet sterven in deze quarantaine. Verveling, da’s dan weer wat anders…

 

Geplaatst op

Van post en lekker eten

Er is voor veel dingen tijd, momenteel. Zoals voor eten maken. Allez ja, niet dat ik zo uitgebreid kookte, maar ze vonden het precies allemaal wel lekker.

Het ontbijt was ter afwisseling eens van die paaskoeken, en had ik er meer gekocht, ze waren ook op geweest. Als middageten hadden de kinderen quiche gevraagd, maar dan wel met bacon, champignons en mozzarella.

Als vieruurtje had ik eigenlijk chocolademousse gekocht, maar toen dacht ik dat er nog ijs was, en aardbeien, en dat dat eigenlijk wel een fijne combinatie was.

En in de namiddag reed Wolf nog even naar de Delhaize, zodat we croque monsieurs konden eten. Ja, zo’n quarantantie, ne mens wordt er niet mager van.

Maar gelukkig kwam er nog een ietsie beetje beweging bij kijken. Merel had namelijk een ganse hoop post: tekeningen voor haar vriendinnetjes, en dan brieven voor omaly en opa. En die tekeningen moesten wel in de brievenbussen worden gestoken. Mét begeleidende krijttekening aan de bewuste brievenbus, uiteraard. Bij Lieze was dat laatste niet nodig, want die kwam even buiten en toen stonden beide meisjes op twee meter van elkaar te glunderen. Zo’n BFF, het is me wat.

Maar we passeerden ook even langs een van Wolfs beste maten, en die kreeg natuurlijk ook een tekening.

Snel fietsten we niet, maar we waren er wel even mee buiten, en dat deed deugd.

Geplaatst op

Even uitwaaien

Ik heb deze morgen nog een pak herhalingstoetsen binnengekregen, en ik lig nog met een hoop onderzoekscompetenties die nog moeten nagelezen worden. Veel werk dus, en de deadline ligt morgenavond. Ik weet dus nog wat gedaan deze namiddag en morgen.

Maar ik had geen zin om te koken deze middag, en gooide dus op twitter en FB of iemand zin had om ergens iets kleins te gaan eten. Er kwam reactie: een kennis – die ik eigenlijk toch beter kende dan ik dacht, eigenlijk – woont niet ver van Mariakerke, en zag het heel goed zitten om samen iets te eten. En dus zaten we tegen half een buiten op het terras gezellig te kletsen. Over zijn stukgelopen relatie, over Bart en hoe wij alles geregeld kregen, over verbouwingen, kinderen, scholen, FACTS, enfin, stof genoeg om over te praten. Voor we het wisten was het half twee, en een koffietje later twee uur, en dus dringend tijd om opnieuw te gaan werken, zowel voor hem als voor mij.

IMG_1054

Maar ik had een bijzonder aangename middag gehad, even weg van alles, met genoeg positieve vibes om aan die verbeteringen te beginnen.

Voor herhaling vatbaar, zoveel is zeker.

 

Geplaatst op

366 – 9 maart

365-069

Een zeer fijn etentje met de leerlingen Grieks van drie jaar geleden. Het is mooi om zien hoe ze volwassener geworden zijn, andere denkwerelden aangenomen hebben, en toch ergens nog steeds dezelfde zijn. Voorwaar, een zeer aangename avond.