Geplaatst op

Luie zondag

Het werd alweer een luie zondag, deels ook omdat mijn voet het echt niet doet en stappen er dus niet echt in zit.

Maar toen ik ons pa naar huis bracht, wilden we toch nog minstens één geocacheke doen, en mijn keus viel op het Eiland, het stukje Merendree tegenover ’t sas, waar ook niet echt huizen staan.

Wel vonden we er een vader en zoon die aan het vissen waren, en ook al begon het net te druppelen, toch gingen pa en ik op zoek.

Hij was wel wat aan het grommelen omdat het toch wel 500 meter was en het pad niet echt effen was, maar ik negeer hem vrolijk want het is zowat de enige manier om hem te doen wandelen. Grommelend of niet.

En als hij eerlijk is, moet hij toegeven dat hij het eigenlijk toch wel leuk vindt…

Geplaatst op

Geocachen met pa

De geocaches hier in de buurt beginnen een beetje op te raken. Ik ga al graag eens geocachen met ons pa op zondag, kwestie dat hij wat van de broodnodige beweging heeft die zijn dokters hem zo hard aanraden. Aan de andere kant versta ik hem ook wel: hij loopt niet graag alleen rond want hij zou kunnen vallen. Maar daar heeft hij natuurlijk wel zijn valalarm voor, waarmee hij ons kan bellen. En mocht hij te voet naar de winkel gaan: hij woont echt in Zomergem dorp waar er altijd mensen passeren die hem zouden helpen. Maar eigenlijk is hij gewoon te trots: hij heeft een stok en een winkelkarretje, maar hij zegt dat hij zich dan oud zou voelen mocht hij dat gebruiken. Dan maar liever echt oud zijn, blijkbaar, door geen beweging te hebben. En wat moet ik dan zeggen, met mijn rollator? Tsja…

Enfin, er lagen nog twee geocaches min of meer op de baan tussen zijn en mijn huis, net over Durmenbrug, op het Eiland. Op de kaart zagen dat er deftige banen uit – lees: asfaltwegje voor boerengebruik – maar in de praktijk bleken dat aardewegen te zijn voor tractoren. Goh ja… De zon scheen wel niet meer, maar we waren beiden goed ingepakt – ons pa met een nieuwe sjaal – en het viel al bij al nog wel mee.

Eén wandelingetje was echter voldoende, vonden we, door het oneffen terrein vorderden we maar traag, dus de tweede van de reeks is voor de volgende keer. Maar allebei hebben we er alweer van genoten.