Een frisse neus in het Claeys-Boúúaert

Het was weer eens tijd om een paar caches na te kijken, wegens te nat en te vol en te verdwenen. Het weer was niet helemaal ideaal meer, maar het regende toch eens niet, dat was al mooi meegenomen.

En ik nam hier en daar wat fotootjes, dat ook, en genoot van vier spelende eekhoorntjes, die ik helaas niet goed kon vastleggen, maar het was wel mooi om te zien.

 

Eekhoorn met nootje

Dat er eekhoorns zitten in de tuin van de school en vooral ook het park naast de school, dat wist ik al lang: Vallery heeft ooit zo’n wreed wijs filmpje gemaakt van vier spelende eekhoorns.

Vandaag zat er weer eentje te spelen, en mijn leerlingen waren uiteraard compleet afgeleid, maar ik eigenlijk ook. Toen er eentje wat dichterbij kwam, heb ik het gefilmd. Pas later zag hij dat hij zijn eikeltje ook echt aan het begraven was: ik had net iets langer moeten filmen…

Maar zeg nu nog eens dat wij geen groene school hebben!

Eekhoorntjes!

Vroeger waren eekhoorns echt zeldzaam, dacht ik. Ik kan me bijvoorbeeld niet herinneren dat ik er als kind ooit eentje heb gezien, om eerlijk te zijn.

Nu zien we er regelmatig in Center Parcs, en in Londen zag je ze ook lopen in de parken.

En nu? Nu zit er een vrolijk vijftal in de bomen naast onze school. We hebben natuurlijk het geluk dat we naast een park liggen, maar toch. Een vriendin zag ze plots tijdens de les, legde prompt haar les stil, en filmde de beestjes zelfs.

Ik zie het nog niet gebeuren in veel stadsscholen, of zelfs meer landelijke scholen. Ik heb zo het vermoeden dat we het predicaat ‘school in het groen’ wel verdienen.

Machtig, toch?