Disney’s Planes: weggeefactie

planes

Ik kreeg de vraag van de reclameregie: zie je het zitten om met de kinderen naar Planes te gaan kijken, de opvolger van Cars?

Tsja, stomme vraag natuurlijk.

En dus kreeg ik een duoticket opgestuurd, samen met een hele hoop leuke spulletjes. Ik liet de jongens elk iets kiezen – Wolf koos een jojo die niet langer dan een uur geleefd heeft omdat Kobe hem liet vallen, en Kobe koos een heel leuk notitieboekje – en de rest ga ik weggeven. Ik had eigenlijk willen wachten tot we de film gezien hadden, maar dat is niet zo evident: in de vakantie zaten we in Nederland, en de tickets zijn niet geldig op zaterdag, zondag en feestdagen. En wanneer kan je dan gaan, als er op woensdag muziekles is en je ook nog een kleuter van drie hebt? Juist ja.

Dus heb ik besloten om nu al de spulletjes weg te geven, en later nog wel eens de film zelf te bespreken. Ik heb links en rechts al prima recensies gelezen, de film zit dus wel snor.

Wat kan je krijgen van mij?

– Een stickervel
– een baseballpet in volwassen maat
– een kinderuurwerk
– een paspoorthouder en bagagelabel.

De afbeeldingen kan je bij Endimi terugvinden, ook zij mocht een pakketje weggeven.

Wil je graag meedingen naar een prijs, laat dan gewoon iets achter in de commentaren: ik laat Merel dan wel de onschuldige kinderhand spelen.

Meedoen kan tot maandag 11 november 22.00u. Veel geluk!

Monsters University

Toen ons een hele tijd geleden werd gevraagd of ik met de kinderen naar Monsters University wilde gaan kijken, zei ik uiteraard ja. Voor de première waren helaas geen plaatsen meer vrij, maar we konden tickets krijgen voor een voorstelling naar keuze, zolang het maar niet in het weekend was. Meteen kregen de jongens er elk nog een Tshirt bij, een knap polshorloge, stickers, zo’n fluorescerend oprolding voor rond je pols, en van die klinkhangers. Fijn!

Monsters-University-banner

De Tshirts zijn meer dan goed bevonden, ook de uurwerken worden naar hartelust gedragen, de stickers hebben al hun dienst bewezen als ‘flinksticker’, maar die film, dat kwam er maar niet van. Ha ja, want het moest de Nederlandstalige versie zijn, en die spelen ze niet ’s avonds, en overdag, tsja, was er altijd al vanalles gepland.

Tot gisteren dus.

Bart kon zich wat vroeger vrijmaken, ik ving een vijfkoppige babysit voor Merel, en dus trokken we met ons viertjes op de warmste dag van het jaar naar de film. Goeie keuze overigens: binnen was het zalig fris!

Kobe zat al te springen op zijn stoel: zijn allereerste cinema-ervaring, terwijl Wolf de ervaren coole gast uithing. En eigenlijk was dit meteen een metafoor voor de film zelf: twee jonge monsters – met uiteraard een ganse lichting nieuwelingen – komen op de universiteit aan, en willen het waarmaken in de zwaarste richting, die van de Schrikkers. De ene, Mike Wasowski, ofte de groene bol op pootjes met het ene oog, is enorm leergierig maar meteen ook ongelofelijk schattig, en de andere, Sullivan, het blauwe harige monster, hangt de coole gast uit die het allemaal wel al weet. En dan gaat het mis natuurlijk, en moeten ze wel samenwerken om alsnog hun doel te bereiken.

Tsja. Het is een voorspelbare film, met een typisch studentikoze inslag, maar dat maakt hem daarom niet minder vermakelijk. De jongens smulden ervan, ik vond het niet meteen Pixars beste. Niet dat ik me verveeld heb, verre van, maar het is wel heel erg Amerikaans, coming-of-age, en bij momenten moraliserend.Het leukste vond ik de soundtrack: als volwassene kon je daar massa’s verwijzingen uit halen, tot en met het ‘Gaudeamus igitur’.

Moet je de vorige film, Monsters Inc., gezien hebben? Nee hoor. Er zitten hele leuke verwijzingen in naar die film, maar dit is in feite een prequel, dus de jonge jaren van de hoofdrolspelers uit die film.

Conclusie: als het nog eens zo vreselijk warm is, rep je dan met de kinderen naar de dichtstbijzijnde cinema met airco, en geniet. Je zal er geen spijt van hebben.