Bij het lezen verwacht u hier wellicht iets heel plechtigs of officieels. Wel…
Plots stond Kobe hier deze avond beneden met zijn computer, sloot hij die aan op ons televisiescherm, en kregen we een onverwachte presentatie.
En de kleine lettertjes? Een alsjeblief met twee smekende handjes.
Hij wist het verdomd goed uit te leggen en te onderbouwen. En hij had er duidelijk zo veel werk in gestoken dat Bart en ik niet anders konden dan toegeven, toch?
We hebben hier nu dus een nieuw momentje met de zonen, terwijl die meestal gewoon boven zitten ’s avonds. Ik lig niet wakker van de quiz, maar ik vind het wel gezellig, ja.
En ook: ik heb geschifte kinderen…