Vaccin!
Jawel, de eerste zit erin!
Deze namiddag reed ik richting Flanders Expo, en inderdaad, ik kan alleen maar bevestigen wat zovelen me al verteld hadden: het is schitterend georganiseerd!
Bij het oprijden werd me gevraagd of het voor een vaccin was, mijn parkeerplaats werd me toegewezen, een andere steward wees de weg naar de voetgangerstunnel, nog eentje aan het eind van de tunnel – hij stond onder een parasol wegens te veel licht – wees me de ingang, en daar werd mijn vaccinatiebrief gescand. Nog iemand anders wees me de correcte gang en het juiste nummer, en daar werd ik opgevangen door iemand die me zei even te wachten. Een dame leidde me naar een hokje, en daar, eindelijk, een verpleegster met een spuit.
Ik heb haar even gewaarschuwd over mijn gevoelige nervus vagus, en ze vroeg me, enigszins bezorgd, of ik dan niet liever had dat ze er een echte dokter bij haalde? Nah, hoefde niet voor mij, zolang ze maar niet in paniek zou slaan als ik zou flauwvallen. Gewoon laten liggen, zei ik, ik ging wel weer bijkomen.
Maar nee, geen enkele reactie op de inspuiting, des te beter.
Ik ging nog een kwartiertje in de wachtzaal zitten, en dat was dat.
Vakkundig, efficiënt, zeer zeer vriendelijk, overal hulpvaardige gezichten, en vooral ook mensen met een grote glimlach. Want ja, we zijn al één keer gevaccineerd. Oef.
365 – 31 mei 2021 – Moderna!
Yes!
Daarstraks liep er een smsje binnen: de uitnodiging voor de vaccinatie! Hier in Gent krijg je geen vast uur, maar moet je inloggen en kan je zelf kiezen wanneer je gaat.
Ik kwam thuis van het werk, logde in en legde vast voor maandag 14.54 uur. Bart had quasi gelijktijdig zijn uitnodiging gehad, maar in plaats van romantisch samen onze prik te gaan halen, komt hij ’s avonds van kantoor en gaat hij dan langs gaan.
En blijkbaar is het voor ons Moderna, wat ervoor zorgt dat we binnen een maand prik twee moeten halen, 29 juni, een week voor we naar Frankfurt gaan.
Dik in orde, zou ik zo zeggen. Laat die zomer maar komen!
Corona
Hmm, dat coronavirus wordt dreigender en dreigender. Ik vertrouw het al voor geen haar meer, en Bart – en die heeft, irritant genoeg, al altijd gelijk in dat soort dingen – voorspelt dat binnenkort de scholen ook nog zullen sluiten en dat ook de restaurants en cafés en dergelijke dicht moeten.
Ik snap dat wel. Als je ziet wat een ravage het in China heeft aangericht en wat nu de toestanden in Spanje zijn, hou ik mijn hart vast.
De voorzorgen rond handen wassen en elementaire hygiëne hangen al sinds begin maart uit in de school, nu blijkt ook het oudercontact niet te mogen doorgaan en is de info-avond geschrapt.
Aan de ene kant zou ik wellicht zo’n paar lesvrije weken niet erg vinden, kwestie van opnieuw adem te kunnen halen – al heeft dat weekje Djerba enorm veel goed gedaan – aan de andere kant zie ik niet in hoe ik die gemiste leerstof dan ooit kan ophalen.
Ach, we zien wel. De scholen zijn vooralsnog nog open.