Een hele tijd geleden kreeg ik een ‘vreemd’ verzoek van een oudleerlinge, Tiny. Ik heb altijd via Facebook een goed contact met haar gehad, in de klas was het een zeer fijne leerlinge, en ze is nog babysitter geweest hier in huis.
Ik wist dus wel dat ze al lang samen was met Tomas, dat ze een huisje hadden in Evergem, eigen paarden, en dat ze verloofd waren. En nu had ik dus de vraag gekregen of ik de ‘ceremoniemeester’ wilde zijn op hun huwelijk. Ik was vereerd, maar ook wel verbaasd: ik had zoiets nog nooit gedaan! Maar zij gingen voor de wet trouwen in de voormiddag in het Kasteel van Wippelgem, en dan ’s namiddags bij hen thuis een ceremonie en groot feest in country style.
Euh… ja zeker?
Zo stond ik dus deze namiddag, gekleed in jeans, lange laarzen, wit bloesje, corset en cowboyhoed met mijn papieren en een micro achter een grote strobaal als pupiter, en zag ik twee stràlende mensen wier huwelijk ik aan elkaar mocht praten.
Ik had gezegd tegen Bart dat ik wellicht ergens tussen zes en zeven ging thuis zijn, want het was niet alsof ik daar mensen ging kennen en zo. Tsja. Ik ben in een compagnie van oudleerlingen verzeild, de bruidsmeisjes, heb me enorm goed geamuseerd, bleef dan maar voor een fantastisch beenhambroodje, en dan was er nog dessertenbuffet, en dan werd er gedanst, en zaten we aan een kampvuur, en…
werd het alsnog behoorlijk laat. Maar qua sfeer was dat een gigantisch fijn feest. Chance met het weer, natuurlijk, iedereen zat buiten in plaats van onder de tent.
Nog eens een dikke proficiat, Tiny en Tomas, en bedankt dat ik mocht komen!
