366 – 23 maart 2020 – les in een filmpje
Coronagedachten
Ik heb het gevoel dat er deze weken nog wel meer coronaposts zullen volgen. Tsja.
* Geniaal: de blokfluitleerkracht vraagt om de stukjes te oefenen en op zondag een filmpje te maken en door te sturen, zodat ze feedback kan geven. Zalig, toch?
* Uitspraak van Merel: “Zeg mama, ik wil gerust taken en zo maken in de quarantantie, maar niet in de vakantie hoor!”
* Toch maar afgesproken met ons vader van 78 dat hij NIET naar ons komt eten, zoals normaal gezien elke zondag. Met de kinderen in huis en ik die met zo veel mensen in contact kom, leek het ons niet meteen het beste idee, nee. Het zullen eenzame weken worden voor hem, maar toch maar beter geen risico lopen. Misschien lukt het wel om eens te skypen of zo.
* We gaan elke dag een lijstje opstellen met taken: dan hebben de kinderen houvast wat ze nog moeten doen, maar mogen ze zelf hun dag indelen. Schermbeperking is opgeheven: zolang ze hun taken maar doen, is het oké.
* Ik heb de indruk dat tegen het einde van de quarantantie ons huis gewoon opgeruimd gaat zijn. Dik in orde!
And so it begins…
De hele week was er al onzekerheid rond dat coronavirus, en nu is dus de kogel door de kerk: scholen sluiten – allez ja, er worden geen lessen meer gegeven – cafés en restaurants gaan dicht, geen bijeenkomsten meer… Het is maar best ook, maar het zullen eenzame weken worden. Gelukkig heb ik een heel fijn gezin, maar hoe ik die vijf weken ga entertainen, valt nog te bezien.
Ik ging deze middag nog een laatste keer eten in Villa Ooievaar en zag dat het dik in orde was. En ik kreeg nog een dikke merci en een “Tot binnenkort hé!” erbij. Ik ga het missen…
En toen wilde ik mijn goede daad van de dag doen: boodschappen doen voor Marleen, mijn oud-lerares dictie en voordracht met wie ik altijd contact ben blijven houden. Ze woont tussen mijn werk en mijn huis, is intussen bijna 70 en is vooral al jaren zwaar ziek, onder andere CVS. In een gewone winter komt ze al vrijwel alleen maar buiten met een mondmaskertje omdat een griepje haar fataal kan worden. Nu heb ik haar ronduit verboden om buiten te komen en ben ik haar boodschappen gaan doen. Alleen… WTF is er aan de hand zeg? Hamsterwoede much????
Haar boodschappen waren alles behalve exuberant, maar geen diepvriesspinazie meer, geen craquottes of Parovita, geen kabeljauw, geen appels… En uiteraard ook geen wc-papier meer, geen idee wat daarmee aan het gebeuren is, maar het is hallucinant.
Voor haar is dat niet evident, want ze kan lang niet alles eten en/of verteren. Mja… Enfin, we gaan de komende weken goed voor haar zorgen.
Bon, het coronavirus is dus nog wel even een blijvertje. Ik sakker omdat de Omen mini is afgezegd, andere larps, rollenspelavonden, concerten, maar dat de OpenSchoolDag niet doorgaat, dat vind ik gelijk wat minder jammer.
Enfin, het is wat het is, we zien nog wel.
366 – 13 maart 2020 – Wc-papier…
Corona
Hmm, dat coronavirus wordt dreigender en dreigender. Ik vertrouw het al voor geen haar meer, en Bart – en die heeft, irritant genoeg, al altijd gelijk in dat soort dingen – voorspelt dat binnenkort de scholen ook nog zullen sluiten en dat ook de restaurants en cafés en dergelijke dicht moeten.
Ik snap dat wel. Als je ziet wat een ravage het in China heeft aangericht en wat nu de toestanden in Spanje zijn, hou ik mijn hart vast.
De voorzorgen rond handen wassen en elementaire hygiëne hangen al sinds begin maart uit in de school, nu blijkt ook het oudercontact niet te mogen doorgaan en is de info-avond geschrapt.
Aan de ene kant zou ik wellicht zo’n paar lesvrije weken niet erg vinden, kwestie van opnieuw adem te kunnen halen – al heeft dat weekje Djerba enorm veel goed gedaan – aan de andere kant zie ik niet in hoe ik die gemiste leerstof dan ooit kan ophalen.
Ach, we zien wel. De scholen zijn vooralsnog nog open.