Geplaatst op

Leeswoede

Begin september had ik nog eens gezegd hoe graag ik opnieuw aan het lezen ben, na jàren van grotendeels inactiviteit.

Intussen heb ik er alweer stapels verslonden, maar met één duidelijke constante: op de Kindle. En eigenlijk gewoon omdat ik ze op die manier veel rapper in handen heb – een paar kliks op Amazon en ik heb het -, ik in het volle zonlicht kan zitten lezen zonder zonnebril, en ook in mijn bed geen nachtlampje hoef aan te steken, waarbij mijn boek dan in tegenlicht zit. Ik kan het ook overal meenemen, het is serieus dun, en ik heb er altijd wel meerdere boeken op staan.

Bon, wat heb ik de voorbije maanden, sinds september, nog gelezen?

Wel, die Michael Ondaatje waarover ik het had. Niet slecht, niet slecht, maar niet meesterlijk, nee. En toen bleken er nog extra boeken te zijn van de Masters of Rome reeks van Colleen McCullough, en moesten die er ook aan geloven, ook al zijn ze elk meer dan 1000 bladzijden lang.

  • Caesar
  • The October Horse
  • Anthony and Cleopatra

Meer dan 3000 bladzijden later nam ik met pijn in het hart afscheid. McCullough had nog perfect verder kunnen schrijven over Augustus, ware het niet dat ze intussen zo’n klein beetje gestorven is, en dat dat een beetje roet in het eten gooit.

Tussendoor kwam er Oorlog en Terpentijn bij, van Stefan Hertmans, voor de leesclub van school. Ik was echt van mijn sokken geblazen door dat boek: meesterlijk! Zowel qua schrijfstijl als qua inhoud. Ik weet zeker dat ik dat over een paar jaar nog eens ga herlezen. Mijn bespreking voor de schoolwebsite staat overigens hier te lezen.

Ook The Nest van Cynthia d’Aprix Sweeney werd gelezen, ook alweer in het kader van de leesclub, want ik zou er zelf nooit op gekomen zijn. Ook een zeer fijn, beklijvend boek, vond ik. Bespreking hierzo.

Verder had ik weer eens zin in goeie fantasy, en een vraagje op Facebook overlaadde me met titels. Ik pikte er de trilogie “The First Law” van Joe Abercrombie uit, en ik moet zeggen: ik was onmiddellijk verslaafd! Tv kijken hoefde niet meer, ik las, en op een paar dagen zijn zowel The Blade Itself, Before they are hanged en Last Argument of Kings eraan voor de moeite. Magnifiek gewoon! Allez, toch als je van fantasy houdt.

Momenteel zit ik zo’n beetje in de fantasy, dus ik denk dat ik daar nog een beetje aan verder doe, wellicht met The Black Company van Glenn Cook. Maar eerst nu, voor de leesclub, La Peste van Camus. Geen idee of ik dat eigenlijk wel zie zitten, dat Frans. Da’s echt van het middelbaar geleden dat ik nog Frans heb gelezen.

Soit, allons-y!

 

Geplaatst op

Lectuur

Intussen snap ik niet meer hoe ik al die jaren niet kon lezen. Als in: geen enkel boek, wegens andere dingen, zoals tv kijken of achter mijn PC zitten.

Ik zit nog vaak achter mijn PC (verslaving, weetuwel) maar ik kijk niet echt veel tv meer. En ik ben dus al een paar jaar opnieuw aan het lezen. In september schreef ik het ook al eens, maar intussen heb ik ook alweer serieus wat verder gelezen.

Er waren niet vier, maar wel acht boeken van Colleen McCullough in de Masters of Rome reeks (nog steeds elk een flinke 1000 bladzijden), en daarvan heb ik er nu zeven uit. Enfin, nog een paar bladzijden van The October Horse, en ik ben er. Het achtste ligt al naar me te lonken. Figuurlijk dan, want het staat op mijn Kindle.

Maar eerst is er volgende week leesclub van de school, en daarvoor moet ik nog “Oorlog en Terpentijn” van Stefan Hertmans lezen. Een boek met ongelofelijk lovende kritieken en verschillende prijzen. Het zal me benieuwen, want hoe verzot ik ook ben op mijn eigen taal, er zijn weinig Nederlandstalige boeken waarvan ik onder de indruk ben.

Ik hou u op de hoogte :-p

Geplaatst op

Rotverwend

Soms word ik echt rotverwend door mijn kinderen!

Maandag hadden we het zwembadje opgezet, maar het regenwater was door het intense spelen al echt serieus vuil, en er was een aanslag op het grondzeil. En van de Cthulhusessie gisterenavond – in september buiten zitten tot half één in een T-shirt, serieus zeg! – was het terras ronduit smerig. Ik ben deze morgen, toen het nog min of meer fris was, dan maar het terras beginnen schuren en het zwembadje volledig proper maken. Als in: manueel geschuurd en gewreven, met kuismiddel.

De jongens waren zeer enthousiast, en vulden het meteen een stukje met kraantjeswater. Onze regenput is vrijwel leeg, vrees ik. En het water is een pak properder op die manier. Enfin, Chan speelde vrolijk mee tot drie uur, en toen moest Kobe zich klaarmaken voor de muziekles.

Toen ik terugkwam, zat Wolf heerlijk in zijn eentje in het zalige zwembad, en het zag er zó fijn uit, dat ik een bikini heb aangetrokken en erbij ben gekropen. Fantastisch fris, zalig gewoon! Zeker toen Wolf en ik er nog een ijsje bij namen…

img_1944

Wolf ging er dan uit, en liet mij heerlijk op mijn eentje in stilte genieten van de zon en het water, een koffie en mijn boek in de hand. En iets later kwamen hij en Merel aanzetten met een superdeluxe bananenmilkshake, compleet met rietje en versiering.

Als ik niet verwend word, zeg! Alleen jammer dat ik uit het water moest om Kobe terug op te halen van de muziekles, terwijl Wolf alle rugbygerief verzamelde, en Merel boterhammetjes smeerde voor het hele gezin. Goed gekweekt, zeg ik u!