Van post en lekker eten
Er is voor veel dingen tijd, momenteel. Zoals voor eten maken. Allez ja, niet dat ik zo uitgebreid kookte, maar ze vonden het precies allemaal wel lekker.
Het ontbijt was ter afwisseling eens van die paaskoeken, en had ik er meer gekocht, ze waren ook op geweest. Als middageten hadden de kinderen quiche gevraagd, maar dan wel met bacon, champignons en mozzarella.
Als vieruurtje had ik eigenlijk chocolademousse gekocht, maar toen dacht ik dat er nog ijs was, en aardbeien, en dat dat eigenlijk wel een fijne combinatie was.
En in de namiddag reed Wolf nog even naar de Delhaize, zodat we croque monsieurs konden eten. Ja, zo’n quarantantie, ne mens wordt er niet mager van.
Maar gelukkig kwam er nog een ietsie beetje beweging bij kijken. Merel had namelijk een ganse hoop post: tekeningen voor haar vriendinnetjes, en dan brieven voor omaly en opa. En die tekeningen moesten wel in de brievenbussen worden gestoken. Mét begeleidende krijttekening aan de bewuste brievenbus, uiteraard. Bij Lieze was dat laatste niet nodig, want die kwam even buiten en toen stonden beide meisjes op twee meter van elkaar te glunderen. Zo’n BFF, het is me wat.
Maar we passeerden ook even langs een van Wolfs beste maten, en die kreeg natuurlijk ook een tekening.
Snel fietsten we niet, maar we waren er wel even mee buiten, en dat deed deugd.
366 – 15 augustus 2016 – dessertje
365 – 07 november 2014 – een goed begin van de werkdag
En toen had een van de zesdes 18 potjes versgemaakte chocomousse mee. In combinatie met mijn nieuwe Dolce Gusto – dank u, Nelly! – was dat wel een zalig begin van de dag, ja.
Feestmenu
Gisteren kwamen Nathalie en Kim, mijn aloude vriendinnen uit het middelbaar, nog eens eten. Kim is nog altijd niet helemaal te been, en daarom zagen we het beter zitten hier bij mij thuis dan op restaurant.
Voor mij betekende dat wel dat ik ging koken, en waar het hoofdgerecht een beproefd recept was, wilde ik voor het voorgerecht en het dessert wel eens wat anders. Ik had een tijdje geleden via Freecycle een Frans kookboek gekregen met “Verrines”, glaasjes dus.
Het voorgerecht ging eigenlijk bijzonder vlot: tartaar van Sint-Jacobsnootjes met verse mango, limoen en roze peper. Lekker, jong!
Aan het nagerecht heb ik meer dan een uur gewerkt, en gans mijn keuken was een slagveld. En dan was het deel dat zoveel werk vroeg, nog niet eens zo speciaal, vond ik: een chocolademousse met aardbeien, met een pistachecrème. Wél lekker, en geen vier porties, zoals aangegeven, maar negen. Dessert voor vandaag ook, dus ^^
Al bij al een zeer aangename avond, en de tijd in de keuken meer dan waard.