Ja, de brandoefening van vandaag op school was min of meer aangekondigd. Als in: ergens deze week, dit is het evacuatieplan, dit zijn de richtlijnen. Die ik – ik geef het toe – cursorisch heb gelezen. Tot midden in de les vandaag het alarm afging. Het duurde even tot het tot me doordrong dat het een oefening was, om eerlijk te zijn. Mijn 26 zesdes vonden het bijzonder amusant, en gingen eigenlijk zeer gedisciplineerd naar buiten, gingen staan waar ik hen vroeg te staan, stonden zelfs netjes in twee rijen tot ze geteld waren, en ik ons als present ging aanmelden. En toen bleek ik in al het gedoe compleet vergeten mijn fluohesje aan te trekken. Het ligt nochtans netjes in de schuif vooraan, ik had het maar te pakken.
Maar blijkbaar waren alle 700 mensen op minder dan drie minuten buiten en aangemeld. Ik vind dat eigenlijk niet slecht. Alleen moesten we nog van de speelplaats langs de straat en het wandel/fietspad naar de grote parking achteraan wandelen, omdat we bij geval van echte brand in de weg zouden staan van de brandweerwagens. Op zich niet erg, ware het niet dat ik die morgen getwijfeld had wat ik aan mijn voeten ging doen, en toch maar gekozen had voor de mooie zwarte, maar behoorlijk hoge en eigenlijk niet zo heel comfortabele sandalen. Zeven uur les na elkaar, het is niet dat ne mens dan afstanden doet, nietwaar.
Juist ja.
Maar ik weet nu intussen toch mijn fluohesje liggen, en ik zal het de volgende keer niet vergeten!