braambessen – Witch

14/08/202419/08/2024

Kort geocachetochtje

Vanmiddag moest ik naar de kine, en eigenlijk had ik nog geen zin om onmiddellijk naar huis te rijden, want het was eigenlijk best mooi weer. Ik reed dus wat verder richting Rieme om daar een korte reeks labcaches op te pikken en meteen ook nog drie losse caches die ik blijkbaar nog niet had gedaan wegens destijds onbeschikbaar of zo.

Ik liep door het Riemese land en genoot. Ik zag bunkers tussen de mais, spotte de oervlaamse gewoonte om putten in aardewegen te versterken met mosselschelpen en kwam uiteraard een kapel tegen, hoe kan het anders.

En om mijn wandeling te beëindigen, zag ik een ganse reeks braambessen hangen aan de kant van een wegel. Ik liep terug naar de auto om daar een potje te halen – nog een chance dat ik mijn auto niet altijd meticuleus opruim, om het met een understatement te zeggen – en toch wel redelijk wat bramen te oogsten. Die Bart overigens met veel smaak opsmikkelde.

Tegen vier uur was ik opnieuw thuis, maar dat beetje wandelen heeft me deugd gedaan.

24/08/201901/09/2019

De vijver

Dit jaar waren we nog niet aan de vijver geraakt, en dat zou zonde zijn mocht het niet lukken. Nu, Wolf had me al gevraagd of hij soms eens met Arwen daar mocht gaan picknicken, zo met zijn tweetjes, lekker romantisch omdat ze al twee jaar samen waren.

Ik had ingestemd, en ook Marc en Annemie maakten daar geen probleem van. Maar zo veel hete vrije dagen gingen we nu ook weer niet hebben, dus gingen de kinderen en ik deze namiddag wel achterkomen. Wolf was daar niet onverdeeld gelukkig mee, maar het feit dat hij zo wel vervoer kreeg, maakte veel goed. Bart zette de twee tortels tegen half twaalf af, tegen half drie pikte ik ons pa op, en iets later waren ook wij aan de vijver.

We waren nog niet goed en wel uitgestapt, of Marc stond er al met zijn amper vier dagen, mega schattige ezeltje. Oordeel vooral zelf.

De kinderen gingen prompt het water in, ik installeerde ons, en ik zette me vooral honderduit te kletsen met de gastheer en gastvrouwe, die ik al ken sinds mijn geboorte. De vijver ken ik eigenlijk ook al even lang. En uiteraard nam ik foto’s, dat hoort zo.

We kregen nog een ganse zak pruimpjes mee, een doosje braambessen, drie krappen blauwe druifjes en drie dikke courgettes. Machtig, toch?

Enfin, een zalige middag, voorwaar.

14/08/201719/08/2017

Another day in paradise

We waren er nog niet geraakt dit jaar, bij Marc en Annemie hun paradijs in Zomergem. Maar vandaag zagen we het helemaal zitten. We zochten nog een vriendje, en dat vond ik in de persoon van Véronique. Ik wist dat ze helemaal lyrisch ging zijn als ze het zag ^^ Het was nochtans simpel: “Zeg, iets te doen straks? Ga je dan mee?”

We pikten in het gaan nog een geocache mee die eigenlijk net iets verder lag dan ik me herinnerde, en installeerden ons dan met bolderkar onder de boom naast de vijver. Ons pa, die ook afgekomen was, zette zich te kletsen met de gastvrouwe, de kinderen sprongen meteen in het water, en ik, ik leidde Véronique rond. Ze heeft me uiteindelijk maar liefst 70 foto’s doorgestuurd, waarvan ik u een kleine selectie geef, en da’s eigenlijk gewoon jammer.

Marc heeft achteraan een ganse moestuin, en daar staan sinds dit jaar ook enorme braambessen, van die grote, gecultiveerde zonder doornen. Alleen… Annemie vindt ze niet lekker, en ze smaken inderdaad niet zoals gewone bramen. Maar Véronique en ik sloegen aan het trekken, en mochten elk nog een krop sla en een courgette meenemen ook.