Geplaatst op

Vliegeren en bowlen en wandelen en zwemmen, maar niet tegelijk

Het ging alweer een luie dag worden, als we voort mochten gaan op de ochtend. Gelukkig hadden we wel nog andere plannen: we zijn begonnen met te lunchen in het Grand Café van het centrum: niets speciaals, maar dat hoefde ook niet.

We hadden namelijk om half drie een bowlingbaan geboekt, en hadden dus nog even tijd om tussenin te gaan vliegeren op het kleine strandje van het park zelf. Alleen bleef de wind niet continu waaien, zoals wel vaker als je niet op een echt strand staat. We hadden Kobes zelfgemaakte vlieger mee die eigenlijk fantastisch werkt, en dan nog onze eigen oude vlieger, die we al jaren hebben. Maar Wolf wilde dolgraag een stuntvlieger, zo eentje met twee touwen die je allerlei figuren kan laten maken, en die kreeg hij dan ook. Maar daar vliegeren met dat ding, nee, dat lukte niet.

Tegen half drie stonden we op de bowlingbaan waar de vier kinderen bowlden en Bart Merel af en toe hielp. Het is niks voor mij: ik heb het nooit graag gedaan, en met die rug van mij zou het nu al helemaal om problemen vragen zijn. Maar ik zat erbij, keek ernaar en genoot van hun capriolen.

Daarna keerden we naar het huisje terug, en de kinderen gingen zwemmen, terwijl Bart rustig op zijn eentje wat achterstallige lectuur inhaalde en ik in het gebied achter het park een geocachewandeling ging maken.

Er ligt namelijk een beschermd stukje natuur achter het park, aan de kant van het Grevelingenmeer, en daar lag een wandeling van zo’n drie kilometer waarmee je een cache kunt vinden. Ideaal om nu te doen, al had ik voor de zekerheid wel mijn regenjas mee.

Ik was netjes terug om half zeven, waar ook de kinderen net terug waren en alles al klaar stond voor de grillplaat. Dat is ook zo’n traditie: de laatste avond in Center Parcs doen we altijd zelf zo’n Fun Cooking, en in Nederland is dat bijzonder uitgebreid. We hebben voor vier volwassenen en twee kinderen besteld en hadden nog massa’s over. Je krijgt een grote pot vleessla, 3 stokbroden, een blok bakboter, twee dozen kruidenboter, een grote pot aardappelsla, een grote fles pitasaus en een grote fles cocktailsaus, een potje mayonaise, een molentje met allerhande kruiden, twee bakken sla, twee grote porties gesneden groenten om te bakken en vooral heel veel vlees. Oh, en voor iedereen nog een dessertje en een fles pannenkoekenbeslag.

Ik weet vooral dat Bart morgen thuis nog zal wokken voor iedereen met alle overschot, en dat er nog dingen over zullen zijn. Oef.

Maar bon, alweer een zeer fijne en vooral rustgevende dag. Vakantie dus.

Geplaatst op

Shopping spree met Wolf

Eigenlijk zelfs totaal onverwacht, om eerlijk te zijn.

Kobe moest deze middag naar Lochristi voor een verjaardagsfeestje in de bowling. We waren een dikke twintig minuten te laat, dankzij onder andere dertien minuten voor Meulestee brug, maar bon.

Ik had al afgesproken met een andere mama dat die hem terug mee zou nemen, en ging dan even met Wolf nog op zoek gaan naar een korte groene broek voor zowel hem als Kobe, voor op kamp. Oh, en om loombandjes gaan. Voor wie dat nog niet kent: dat is die rage om met kleine felgekleurde rekkertjes armbandjes en dergelijke te maken, en figuurtjes en zo op een soortement van raam, een “loom” dus. Ook op de lagere school is het een echte rage, en Wolf, die sowieso al een prutser is, wilde er ook heel graag. En omdat het toch quasi het einde van het schooljaar is, kon dat wel, vond ik. We moesten dan ook nog een pak knutselgerief hebben voor een verjaardagsfeestcadeautje, en dan is de Action ideaal.

Bon, wij twee dus op ons dooie gemakje naar de JBC, de H&M, en dat soort onzin. Overal was het al “actie”: twee kopen, en de korting kickt in. Helaas, stelden we vast toen we al meer dan een kwartier hadden aangeschoven aan de kassa van de H&M, was dat in sommige winkels twee willekeurige stuks, en in andere twee afgeprijsde stuks. Voor zeven euro extra ging ik niet nog eens een kwartier aanschuiven, dus volle pot dan maar. Nog niet duur, eigenlijk. We vonden de gewenste groene broeken, en voor Wolf nog een trainingsachtige bermuda voor sportkamp volgende week.

Op naar de volgende halte, waar het ook al zwart van het volk zag en bijna vechten was om een parkeerplaatsje. Ja, je hebt daar in Lochristi/Oostakker wel alle winkels op een rij, maar het tekort aan parkeerplaatsen en de lange file moet je er maar bij nemen, toch op een zaterdag en zo. In de Action vonden we voor 12 euro een grote zak aan divers knutselgerief, en Wolf vond ook nog, tot diens immense vreugde, pakjes van dertig extra pijltjes voor de nerf guns. Oh, en een verentooi voor Kobes indianenpak voor op kamp. Al bij al, met een kwartier aanschuiven, toch ook weer goed voor 40 minuten. En toen gingen we nog binnen daarnaast in de Lola & Liza, waar ik nog een tegoed had van 23 euro. Wolf zette zich gezellig op de sofa’s in het midden van de winkel en speelde spelletjes op mijn GSM, en ik deed rustig mijn ding, zijnde het kopen van een niet-afgeprijsde Tshirt met kant, en eentje met lange mouwen en halsdrapage – of, zoals mijn leerlingen het noemen, een spuugbakje – voor tien euro. Dik in orde.

Maar toen hadden we nog steeds geen loombandjes. We reden “iets verder” – dat was wat een winkelbediende zei, en wat uiteindelijk 4 km bleek te zijn   naar de Loods 3, en die hadden net hun laatste verkocht. Juist. En toen waren we net op tijd om Kobe op te halen op de bowling…

We reden alsnog door naar Evergem, naar de volgende Loods 3, die wél nog bandjes had. Twee gelukkige jongens, en ik die een onverwacht, maar eigenlijk best wel fijn winkelnamiddagje had met mijn oudste. Goed voor heerlijke gesprekjes, trouwens.

Geplaatst op

Bowling

Alternatieve verjaardagsfeestjes zijn de max, vooral als je niet door hebt dat het eigenlijk om een verjaardagsfeestje gaat, en niet om een informele broer-zuster-samenkomst. Soit, het neefje zal nog wel eens een cadeautje krijgen ^^

IMG_7399

IMG_7401

IMG_7402

IMG_7404

IMG_7407

IMG_7410

We bevonden ons dus deze namiddag in het glorieuze Beke om te bowlen met mijn beide broers en alle aanhangsels, zijnde zes volwassenen en zeven kinderen. Ook al bowl ik eigenlijk niet graag, ik heb me ferm geamuseerd, vooral eigenlijk in de tweede ronde, toen mijn oudste broer – die glorieus het eerste spel had gewonnen – net niet laatste eindigde, en vooral door alledrie de vrouwen werd afgetroefd. Booyah! (Al is afgetroefd misschien ook niet het juiste woord, met die lage scores.)

IMG_7414

Aansluitend zijn we naar het centrum van Zomergem getrokken, alwaar ons een uitgebreid aperitief en een heerlijke spaghetti te wachten stond. Nooit gedacht, maar ik ben zelfs blijven overeenkomen met mijn broer, al hebben we elkaar in het deurgat bij het afscheid toch wat blauwe plekken gelapt. Old habits die hard, zeker?

IMG_7416