Cache-onderhoud, deel 1

Ik heb nu, omdat ik er tien heb overgenomen van een bevriende cacher die verhuisd is naar Gavere, 40 eigen caches zitten. Dat betekent ook voortdurend onderhoud van die caches: er is altijd wel een potje dat verdwijnt, waarvan het dekseltje kapot is, waarvan het touwtje geknapt is, dat niet goed dicht was en waarvan het logrolletje dus nat is, of dat gewoon vol is. Ja, daar is werk aan, en daarom liggen ook al die caches vrij dicht bij mijn huis. De Sluizen van Gent, dat zijn natuurlijk wel 9 caches die in Gent centrum liggen, en waar ik dan ook minder kom, zeker in de winter. In de zomer vind ik het niet erg om op zaterdag of op een vrije dag de fiets te nemen en even een rondje te rijden. Dat is gewoon fietsen met een doel.

In de winter, echter… En zeker in coronatijden kom ik eigenlijk minder in Gent zelf. Op donderdag moet ik er echter altijd zijn voor Merels blokfluitles, en dan breng ik meestal drie kwartier door in Café Labath en dan nog een kwartiertje – ze sluiten om zes uur – in mijn auto. Ik vind dat niet erg, ik zit dan rustig te lezen. Vandaag gooide ik haar af en reed fluks opnieuw weg, richting Sluizeken. Normaal gezien zou ik dat te voet doen, maar mijn rug werkt echt tegen en ik wou hem niet te veel belasten door gans mijn cachebox – denk: een grote plastic Curver box vol met doosjes, papier, nylondraad, stiften, duct tape, magneetjes, schaar, nietjesmachine – mee te zeulen. Ik dus met de auto tot het Sluizeken, alwaar ik vaststelde dat mijn bonuscache effectief verdwenen was. Maar aangezien er intussen een andere cache in de buurt gearchiveerd is, hoefde ik hem niet op dezelfde, niet zo fijne plaats terug te steken, maar kon ik hem wat dichterbij in een boom steken die over het water hangt. Jawel, ietwat gevaarlijk wanneer het regent en de grond glad ligt, maar daar waarschuw ik dan ook voor.

Enfin, ik was eigenlijk pas tegen zessen terug aan de Poel: ne mens steekt daar tijd in, in het maken en wegsteken van een nieuwe cache. Maar ik amuseer me er wel mee, anders zou ik het niet doen.

Allez, toch weer eentje die in orde staat.