Veronique heb ik leren kennen via toen nog Freecycle Gent, nu Gift Gent. Da’s een platform op Facebook waar je allerlei spullen die nog perfect bruikbaar zijn, kan weggeven – en dan uiteraard ook vinden. Ik heb er zelf al vanalles op gezet, en ook al vanalles gevonden. Maar het leukste wat ik er al gevonden heb, is toch Veronique. Een pracht van een vrouw, heel genereus, en op een boogscheut van hier. Ze heeft twee quasi volwassen zonen en een dochter van negen, en een passie voor fotografie. Laat haar dan ook nog eens leraar zijn en een paar vijzen kwijt, en je snapt al meteen dat het klikt. Zij heeft al vanalles van haar dochtertje doorgegeven voor Merel, en op mijn beurt heb ik haar al een fiets gegeven, en een hoop kleren en vooral schoenen. En wisselen we aardperen en dat soort onzin uit, en kunnen we oeverloos kletsen.
Zij is hier al eens redelijk à l’improviste komen ontbijten, en vandaag ben ik bij haar gaan ontbijten. Man, wat een verwenpartij zeg! Drie soorten brood, koffiekoeken, thee, warme chocomelk, gekookte eitjes, verse boter, en dat alles op een onberispelijk Bochservies.
Yup, ik ben fan van Freecycle. In elk opzicht.