Gisteren stond de algemene vergadering van de Certamina gepland, de organisatie van de Latijn- en Grieks-olympiade.
Mij leek het niet meer dan logisch dat we dit digitaal gingen doen, maar blijkbaar zijn vooral de oudere leden van het comité er voorstander van om elkaar in levende lijve te zien. Nochtans heeft niemand een probleem met online te gaan, meestal vergaderen we zo.
Enfin, de vergadering begon om 17.00 uur in Berchem, in een zaal van Blue Point. Ik wilde me echt niet engageren om daar op tijd te geraken, aangezien ik niet wist hoe lang ik met ons pa in het ziekenhuis ging zitten. Gwen moest een webinar geven tot half vijf, ook voor haar was dat niet haalbaar. Maar we zagen het wel zitten om rond kwart voor vijf samen nog met de auto naar Berchem te rijden en wat te laat te zijn. Blijkbaar droeg ook dat de voorkeur van de vergadering weg.
Normaal gezien ben ik op een kwartiertje bij Gwen, ik vertrok dus vijf voor half vijf. Alleen had ik er dus compleet niet meer aan gedacht dat Meulestee brug nog steeds onderbroken is, en Waze waarschuwde me voor een enorme file op de Wiedauwkaai. De weg via het veer van Langerbrugge was sneller, zei Waze. Maar ik mag dus echt niet vertrouwen op Waze als het op veerboten aankomt, want die rekent hij om een of andere bizarre reden niet mee in de geschatte tijd. Ik heb dus twintig minuten staan koekeloeren aan het veer en was pas tien over vijf bij Gwen. Hmpf.
Enfin, de rest verliep gelukkig wel vlotjes zodat we nog voor zessen in Berchem waren en konden aansluiten bij de negen andere aanwezigen, netjes uit elkaar, maar de meesten zonder mondmasker. Alleen de iets jongere leden hadden hun masker aangehouden, de zestigplussers zagen daar blijkbaar de noodzaak niet van in. Tsja…
De vergadering zelf was zoals het moest: redelijk ter zake, en met alle nodige discussies. Er waren broodjes voorzien en ook die waren meer dan behoorlijk, netjes per persoon in een doosje verpakt. Dik in orde.
Maar waar ik die dag vooral van genoten heb, is twee keer drie kwartier in de auto met Gwen. We hebben geen koffie of thee nodig, of een restaurantje, of zelfs een tafeltje buiten in de winterkou: we hebben het allebei gewoon nodig om af en toe eens goed te kletsen. Nee, we hebben het niet of nauwelijks over Latijn en Grieks gehad, maar vooral over onze families, onszelf, de kinderen, wat ons bezighoudt… Als de beste vriendinnen die we al 33 jaar lang zijn.
