Gisteren liepen ze nog vrolijk rond, vandaag wilde ik even nakijken of onze gerbils daarbuiten nog voldoende water en voer hadden, maar ik zag geen beweging. Normaal gezien, zodra ik aan het hok kom, komt Bilbo even nieuwsgierig kijken. Helaas.
Ik woelde even door het hooi en kwam een klein koud lijfje tegen. Oh nee… Wat verder gewoeld, en jawel, een tweede koud lijfje. Zowel Frodo als Bilbo hebben blijkbaar de hitte van gisteren niet overleefd. Tsja, het is niet alsof we er echt veel tegen konden beginnen, vrees ik.
Ik liet het de kinderen weten, en Merel begon prompt te huilen. Mja, het is de eerste keer dat ze bewust geconfronteerd wordt met een dood huisdiertje, ook al is het ‘maar’ een gerbil en had ze daar niet zo veel aan. Ik ging ze gewoon met hooi en al in de vuilbak gooien, maar dat zag zij niet zitten, ze wou ze netjes begraven. Ik zocht een klein doosje, vulde dat met hooi, legde hen erin, nog wat hooi erbij, en dan netjes gesloten.
We zochten een goed plekje in de tuin, en zij heeft ze dan begraven. Arme kleine diertjes…
Ik vrees dat Kobe er ook het hart van in zal zijn wanneer hij thuis komt van kamp. Tsja… The Circle of Life, zeker?
