Geplaatst op

En toen werd het zomer…

Gisteren in Aalst was het al aangenaam weer, maar vandaag had ik echt een zomergevoel, en hoe!

Tegen elf uur zorgde ik dat we bij Gwen waren in Sint-Amandsberg, en aangezien zij ook nog een nichtje op logement had, waren er dus niet minder dan acht kinderen! Heerlijk gewoon!

Ze speelden, stoven door het hele huis en tuin, sprongen op de trampoline, Wolf deed een poging tot inline-skaten, en ze amuseerden zich te pletter.

Intussen zaten Gwen en ik bezig in de keuken: er was barbecue met een hoop groenten voor de kinderen, en voor ons had ze een geitenkaasje verpakt in bladerdeeg, en gebakken in de oven. Heerlijk! Het dessert had ze al gemaakt: wortelcake naar Afrikaans recept. Ik had deze morgen net een receptje gelezen, en met het restje bladerdeeg en een rode appel probeerde ik het meteen uit. Het was misschien nog niet zoals het hoorde, maar zag er toch al behoorlijk uit, en smaakte! Enfin, een heerlijke voormiddag samen afwisselend in de keuken en op het terras, bij een aperitiefje. Alleen moesten we tot onze scha en schande Erik vragen voor de barbecue, want het kant-en-klare-gewoon-in-brand-steken-en-alles-gaat-vanzelf-pakket dat Gwen had gekocht, was doodleuk uitgewaaid. Juist ja. En dan waren we nog bijna de marshmallows vergeten voor boven het vuur…

Na de middag deden Gwen en ik een poging om ongestoord van de zon te genieten en gezellig verder te kletsen, maar langer dan drie minuten aan een stuk lukte dat precies toch niet :-p

Enfin, de kinderen haalden voor iedereen zwemgerief boven en hielden een watergevecht, en kregen daarna dessert. Waarna de grote allemaal verdwenen naar het naburige parkje om er een kamp te bouwen.

In elk geval was het een stralende, prachtige dag met een ongelofelijk zomers vakantiegevoel. Dank je, Gwen!

Geplaatst op

Waimes, dag 1

Net zoals vorig jaar konden we ook dit jaar een midweekje verblijven in het huisje van mijn nicht. Zij komen er enkel in het weekend, omdat ze in de week – uiteraard – moeten werken, en dus staat het in de week toch maar leeg. Zoals ik vorig jaar al zei, is het een zalig huisje, net omdat ze het eigenlijk nooit verhuren. Ik was bijvoorbeeld een kussensloop vergeten, en kreeg er gewoon eentje uit de kast. Ik had een scheutje olijfolie nodig, en die staat gewoon op het rek in de keuken. De koffie heb ik gewoon uit de open pot uit de kast genomen, en achteraf een vol pakje ernaast gezet. Handig!

Enfin, omdat ik het maar anderhalve week op voorhand had gepland, kon Bart helaas maar eventjes mee. We vertrokken daarom deze voormiddag al, reden rustig tot in Leuven, en gingen daar iets eten. We hadden eerst gedacht om Luik te gaan verkennen, maar dat was qua timing niet zo’n strak plan: net vandaag is er de grote WO I herdenking. Maar Leuven was ook onbekend terrein, en dus best aangenaam om even rond te lopen. Al was het er ook weer serieus druk: er blijkt zoiets te zijn als Hapje Tapje, waar je met een speciale kaart allerlei hapjes kan krijgen aan allerlei kraampjes.

Bon, we parkeerden op, of beter gezegd onder het Ladeuzeplein, en sloegen een ander plein in om daar op een terras iets te eten. Trouwens geen flauw idee van het feit dat er palmbomen groeien in Leuven!

IMG_0985

IMG_0981

IMG_0982

We liepen door een parkje, zagen heel veel verklede kinderen en heel veel picknickende mensen, en pas toen viel mijn euro dat er zoiets was als Picknick in het Park.

We slenterden verder, passeerden de kathedraal en liepen even binnen.

IMG_0990

IMG_0988

IMG_0989

IMG_0992

We aten het obligate vakantie-ijsje,

IMG_0995

IMG_0996

stelden vast dat het Leuvense stadsmuseum toch wel behoorlijk duur is, liepen dan maar terug naar de auto, en vertrokken richting Waimes.

IMG_0994

IMG_0999

Daar kwamen we aan rond een uur of vijf, en werden verwelkomd door de kleine Lukas, een ongelofelijk knap ventje.

IMG_1001

IMG_1000

Jan barbecuede voor ons, Ellen had de rest van het eten voorzien, en we genoten. Een beetje overmoedig hadden we buiten postgevat, maar helaas, halverwege zijn we nogal halsoverkop naar binnen moeten vluchten wegens een gigantische stortbui, ondanks het afdak.

IMG_1002

In ieder geval was de Ardeense vakantie bijzonder geslaagd begonnen.

Nog eens bedankt, Ellen en Jan!

 

 

Geplaatst op

Gigantisch drukke dag

Al moet ik toegeven: hij begon zalig rustig. Rond een uur of acht zijn we opgestaan, wat gelummeld en gedoucht, zodat we tegen negen uur aan hotelbuffet zaten. Ik moet zeggen: het was in orde, en meer dan dat ook.

Om nog te wellnessen gingen we ons moeten haasten – we moesten om elf uur het pand verlaten – zodat we dat maar overgeslagen hebben, en even tot aan M.A.R.T.H.A. gewandeld zijn, om daar te kijken naar een nieuw set trouwringen. Bart vond ze toch niet helemaal zijn goesting, helaas. Enfin, om elf uur waren we weg, richting de Visserij, om de jongens op te pikken. Van daaruit reden we door naar Zomergem, om ons dadelijk naar het plaatselijke Chinese restaurant te reppen. Ha ja, want om nog zelf te koken en eerst boodschappen te doen, ging het te krap worden: om twee uur begon het schoolfeest.

bakugan

We hebben er lekker en gezellig gegeten, de hele familie heeft met Bakugans zitten spelen (moet kunnen, op restaurant), en we hebben onze ouders er achtergelaten. Voor een dessert hadden we helaas geen tijd meer, zodat we gewoon afgerekend hebben, en mijn ouders de restjes opgegeten of meegenomen hebben.

Om half twee waren we thuis, net op tijd om ons om te kleden – de jongens waren nogal vuil van in Yako’s tuin te spelen – , Merel een zwarte outfit aan te trekken, en door te gaan. We hebben de jongens aan het werk gezien in hun verschillende workshops,

schoolfeest01

schoolfeest02

en Merel heeft een ‘dansje’ gedaan, als raafje in Fabeltjesland. Eigenlijk heeft ze meer van pure vermoeidheid staan huilen dan wat anders, maar bon :-p

schoolfeest03

We hebben de jongens nog wat bonnetjes in de handen gestopt voor de rest van hun workshops en het eendjesvissen en zo, en zijn met Merel na haar optreden naar huis gegaan, want ze moest echt wel in haar bed, het arme kleintje.

’s Avonds was ik uitgenodigd voor een barbecue, maar ik was nog steeds zó volgevreten dat ik die maar heb overgeslagen, en pas tegen negen uur naar ginder ben gegaan. Een dessert, a.k.a. een pannenkoek met een bolletje ijs, ging er wel nog in, tussen de zeer fijne en vooral bizarre gesprekken door.

Enfin, om één uur was ik thuis, behoorlijk moe. Hoe zou dat nu komen?

Geplaatst op

Oei!

Nu ben ik weer wat tegengekomen…

Ik moet zeggen, ik loop dus eigenlijk rond met een keelontsteking, en de nodige antibiotica in mijn lijf. Reken daar de vermoeidheid van de examens bij, en de deliberaties deze morgen, en dan weet je dat het niet zo goed gaat.

Deze avond was er de barbecue van de zesdes, en ik was eigenlijk te moe en te mottig om ernaar toe te gaan. Aan de andere kant, het is zowat de laatste keer dat ik mijn lieverdjes zie, dus ik ging wel acte de présence geven, eten, en terug naar huis.

Op het moment zelf voelde ik me echter prima. Ik heb gezellig zitten kletsen met zowel collega’s als leerlingen, en heb genoten van de barbecue: massa’s gewokte groenten, twee scampispiesjes en een klein stukje entrecote, en dan nog het dessert, zijnde gebakken ananas met ijs. Zoveel heb ik dus echt niet gegeten, en ik heb er toch wel veel water bij gedronken. En toch…

Rond half twaalf ben ik doorgegaan, en in de auto kreeg ik plots serieuze buikkrampen, zodat ik me echt naar huis heb gehaast. Damn die trage auto voor mij! Thuis heb ik snel een emmer meegegrist in mijn haast richting toilet. En jawel, serieuze buikloop, overgeven, en een bijzonder mottig gevoel. Zo erg zelf, dat ik ongelofelijk ongemakkelijk werd, en blijkbaar zelfs ben flauwgevallen. Want plots werd ik wakker met het gevoel dat het toch wel erg hard was aan mijn hoofd. En toen ik mijn ogen opende, zag ik de tegels. Van de vloer. Hmmm. Gelukkig was Bart nog wakker, en die heeft me overeind geholpen, en uiteindelijk ook in bed gekregen. Kanjer van een koppijn, en een vreselijk gevoel.

Hopelijk geen hersenschudding…