Om in het thema van de week te blijven, reden we deze voormiddag allemaal samen naar Sint-Amandsberg, waar Marie-Jeanne al ongeveer 25 jaar mijn vaste kapper is. De jongens trokken er meteen op uit met mijn telefoon in de hand, en Merel bleef wachten tot mijn haar netjes bijgeknipt was, zodat ook haar puntjes onder handen konden genomen worden. Blijkbaar had Lieze haar al verteld dat dat af en toe nodig was bij lang haar, en dus maakte ze er geen punt van. Gegarandeerd was het anders drama geweest :-p
We reden min of meer door ’t stad – ik was vergeten dat de feesten morgen al starten en dat er dus vandaag al dingen afgesloten zijn – om nog wat extra pokemon op te pikken, en gingen naar huis om te eten.
En in de namiddag, toen kon ik Wolf overhalen om samen met mij de ladder uit te halen, en me te helpen om enerzijds de woekerende kamperfoelie wat in te tomen, en anderzijds een hoop gaten in de gevel te boren en draadjes te spannen voor nog meer klimplanten. Ik vind dat zo mooi, ik heb het er voor over, maar die kamperfoelie moet wel uit de goten blijven, vooral uit die van de buren.
Het duurde niet lang of de jongens stonden ook op de ladder, vooral toen die helemaal uitgeschoven was, en ze allebei een kijkje op het dak konden nemen. Wolf hielp me met het aangeven van materiaal, en vooral met het verplaatsen van de ladder. Ik moet zeggen, ik sta vol schrammen en plekken, maar ik ben wel zeer tevreden van het resultaat: de kamperfoelie is een pak ingeperkt, en er zijn quasi onzichtbare draden over de hele gevel, zodat de wisteria zich een weg kan banen. Ik ben nu eenmaal zot van zo’n plant…
’s Avonds was het vooral ook nog prachtig weer, en ik kon er de jongens van overtuigen nog even mee te gaan – alweer veel te laat, eigenlijk – om die vervloekte tiende onvindbare cache daar in Drongen te gaan zoeken, en dan aansluitend de bonuscache erbij te nemen. We hebben met zijn drieën twintig minuten gezocht, als het niet meer was, en net toen ik het wilde opgeven, voelde ik de cache liggen. Oef!
We reden dus wat verder naar de locatie van de bonus, en dat bleek een goed verborgen paadje naar een meertje te zijn! Moh! Mooi!
Enfin, we hebben genoten van de zonsondergang op deze warme zomeravond, en toch weer twee caches gevonden!
