Geplaatst op

Avatar: the way of water

Bart stelde voor om met zijn allen naar de film te gaan, en meteen ook Lieze mee te nemen, want Merel gaat altijd overal naar toe met haar.

Hij zocht en boekte de tickets die een uur na uitkomen nog beschikbaar waren, en dat bleken 4D tickets te zijn: met 3D-bril, maar ook met regen, wind, blazen aan je hoofd, en vooral de stoelen die alle richtingen uitgaan. Euh….

3D is bij Avatar absoluut een meerwaarde: de visual effects zijn zonder meer verbluffend, als je weet dat zowat alles CGI is. Je zit zo veel meer in de film zelf… Maar die 4D? Euh nee, liever niet: dat is echt een gimmick. Ja, het werkt als ze vliegen op een ikran en je dan meebeweegt, maar eigenlijk zouden ze het alleen mogen doen als je zogezegd mee op een van die beesten zit en niet als je er enkel maar naar kijkt. En dat is vaker het geval: wanneer een schot gelost wordt, krijg je een windstoot in je oor, ook al is het de tegenstander die schiet. Tijdens woeste gevechtsscènes zit je precies op een rollercoaster, waardoor het soms zelfs te veel was voor mijn rug. Het verwonderde me nog zeer sterk dat ik niet misselijk werd: dat viel al bij al nog mee. Maar, zoals Wolf het verwoordde, het haalt je uit de film in plaats van je er nog meer in te betrekken. Je voelt het te veel als extern aan waardoor je focus verslapt en dat is jammer.

En de film zelf? Magistraal… Het verhaal is quasi identiek aan dat van de vorige Avatar, dat wisten we, en dat stoort ook niet. Het is vooral prachtig, prachtig in beeld gebracht, en nee, die drieënhalf uur stoorde me niet, al weet ik dat veel mensen de film langdradig vonden.

Geplaatst op

Filmavond

Sinds de kinderen en ik in de kerstvakantie een Lord Of The Ringsmarathon gehouden hebben, doen we nu vaak in het weekend een filmavond. Dan eten we om half zeven, gaan de jongens hun pyjama aantrekken, en nestelen we ons in de zetel onder een dekentje voor een film. Dat wil zeggen: een stuk op zaterdag en een stuk op zondag. Want een ganse film is te lang voor Kobe, en zou er sowieso voor zorgen dat ze te laat in bed liggen. Ha ja, want hoe dan ook zijn ze om zeven uur weer op, desnoods met een pesthumeur voor de rest van de dag.

Zo hebben we de film  Avatar al bekeken, en zijn we nu bezig met Star Wars. Het is ongelofelijk hoe de kinderen daarvan genieten, en hoe ze mee zijn met het verhaal. En ook: hoe lang dat in hun hoofd blijft spelen. Deze middag kwam Kobe me vragen: “Zeg mama, als Darth Vader eigenlijk Anakin Skywalker is, en dus de vader van Luke, wie is dan zijn mama? Weet jij dat?” Als ik dan antwoord dat hij moet wachten op de volgende reeks films, wanneer Anakin nog klein is, dan grijnst hij, en zegt: “Oké mama, daar kan ik wel op wachten. Lekker spannend!”

Of een paar weken geleden, toen ik hoorde dat ze in hun kamer aan het spelen waren dat ze Toruc Macto waren, uit een film die ze maanden geleden hebben gezien…

Welke films raad je ons nog aan? Liefst fantasy-sci fi, maar wel iets dat ook voor een vijfjarige kan. Dus geen Alien, bijvoorbeeld :-p. De Narnia’s staan ook nog op het programma, bijvoorbeeld.