KAM op zijn KOP
Een van de meest hectische dagen van dit jaar, zo bleek.
Vanavond was er namelijk een open-school-moment op het Atheneum Mariakerke, en we zullen het geweten hebben. Het officiële gedeelte bestond uit informatie in plenum voor de verschillende overgangen tussen de graden, en de waaier van studiemogelijkheden die onze school aanbiedt. Logischerwijs konden leerlingen en ouders daarna in verschillende klassen terecht voor meer directe informatie bij de vakleerkrachten. Maar daarnaast was er ook een lokaal met info over de verschillende GWP’s, hingen in de grote zaal de posters voor de onderzoekscompetenties, hield Project Scholenbanden het KAMcafé open, had Project Duurzaamheid de moestuin opengesteld en verkochten ze er verschillende hapjes, en stond ook OxKAM er met een standje.
Ik had in de loop van deze en vorige week de nieuwe infokrantjes voor de verschillende graden opgesteld, en vond deze morgen – nog een chance! – per toeval een cruciale fout in de lessentabellen. In het ene springuurtje vandaag – ik heb zes uur les en een half uur toezicht in de middagpauze van 50 minuten – heb ik dus samen met een collega als een zot die fout zitten verbeteren in 150 reeds afgedrukte krantjes…
In het pauzekwartiertje om 11.00 uur ben ik snel een paar foto’s gaan nemen bij de OxKAM, en heb er een boterham met choco gekocht. Oef.
Over de middag heb ik amper een kwartier om te eten, laat staan dat ik foto’s kon gaan trekken van de ongelijke-kansen-match, en dus stak ik mijn toestel in de handen van een getalenteerde leerling. Een goed gevulde SD-kaart was mijn deel 🙂
Na nog twee uur les haastte ik me naar de voorstelling van de onderzoekscompetenties, alweer om wat foto’s te kunnen nemen. Gelukkig krijg ik ook van alle kanten vree wijze foto’s doorgespeeld, en heb ik wel wat ademruimte.
Tussendoor regelde ik ook nog extra affiches en dat soort onzin.
Ik snelde naar huis, hielp de kinderen met huiswerk en zo, gooide een artikeltje online op de schoolwebsite, sprong onder de douche, nam de grote schaal broodpudding mee die ik gisteren had gebakken, en spoedde me alweer richting school om daar info te verstrekken over Latijn in de derde graad, nog meer foto’s te nemen, en een paar fijne babbels te hebben.
Tegen tien uur was ik thuis, en plofte ik in de zetel. Het verwerken van die foto’s en dergelijke zal voor dit weekend zijn. Nu efkes niet meer. Het was druk, het was hectisch, maar er hing wel een fijne sfeer, en da’s het belangrijkste!
365 – 08 mei 2015 – mijn habitat, ofte lokaal twee
Schoon volk
Ik ben dus sinds begin dit schooljaar bezig met een schoolblog. In het begin nogal aarzelend, maar intussen is het de volwaardige website van de school geworden, en ik ben er eigenlijk wel best trots op.
Ik probeer zo goed als elke dag iets te posten, en de meeste van mijn collega’s zijn volledig mee met het verhaal, en geven me dan ook genoeg artikels en foto’s door. Standaard halen we tussen de 80 en de 150 unieke bezoekers per dag, en rond de 250-300 page views. Al bij al niet zo slecht, voor een schoolblogje.
Tot vandaag.
Vandaag postte ik een artikel over een van de leerlingen uit het zesde, die het en stoemelings geschopt heeft tot topmodel op de catwalks van Milaan, New York, Parijs en Dubai. Hij stuurde me zijn verhaal en een aantal foto’s uit zijn portfolio. En toen “ontplofte” de website 🙂
Toegegeven, het is ook echt wel een knappe gast, maar dat hij voor 1277 unieke bezoekers en 1568 page views ging zorgen, dat had ik niet verwacht. Ik wist wel dat het wat extra ging opleveren, en ik had hem dan ook goed laten weten dat ik het vandaag ging publiceren, maar dan nog. De link naar zijn artikel op de Facebookpagina van de school haalde zelfs 10.792 bereikte personen, and still counting.
Ik loop al gans de dag te grijnzen en de statistieken te verversen. Stom, misschien, maar van zo’n kleine dingen, daar kan ik dus immens deugd van hebben.
Werkdagje
Een goed gevulde dag, eigenlijk, maar eindelijk beter weer!
Het begon met een luie voormiddag, dat geef ik toe. Enfin, boodschappen, Merels kamer verder opruimen, koken, dat soort dingen. Na de middag reden we richting Mariakerke, om even op mijn school langs te gaan. Het Atheneum Mariakerke is volop bezig met Project Duurzaamheid, en er was vandaag een grote werkdag. Collega Jan was zaterdag al wat houten palen en zo komen ophalen, nu ging ik ginder even kijken of we een klein handje konden helpen, en of ik wat foto’s kon maken. De kinderen vulden een ganse hoop potjes met teelaarde, terwijl ik dus foto’s nam. Helaas staan die nog niet op de website van de school, want ik kan om een of andere reden geen foto’s meer uploaden, tot mijn grote frustratie.
Daarna gingen we om de hoek een laptop voor ons ma bestellen: een basismodel, maar goed genoeg voor wat zij nodig heeft, en dan moet ze niet altijd in die koude bureau beneden gaan kruipen.
De kinderen wilden daarna gewoon terug naar huis, en dus deden we dat, en sleepte ik het grasmachien buiten voor een eerste maaibeurt. Het gras stond lang, wegens niet echt kort de winter ingegaan, en het was dus echt nodig om het af te doen, zeker nu het even wat beter weer wordt, en we dan buiten kunnen. Wolf ging intussen fietsen, en Merel en Kobe verklaarden het zandbakseizoen voor geopend.
365 – 07 april 2015 – bloempotjes vullen
GWP, alweer
Het jaar gaat toch immens snel voorbij. We zijn alweer bij de GWP (= projectweek) verzeild, daarna Paasvakantie, en dan reppen om de leerstof af te krijgen tegen de grote vakantie. Alweer. Poeh!
Maar bon, GWP dus, en nog steeds fotoproject in het vijfde jaar voor mij, al de vierde keer, blijkbaar. En net zoals vorig jaar organiseerde ik de maandag, met vier professionele fotografen.
In de voormiddag heb ik eigenlijk vooral rondgelopen om vanalles nog te regelen, maar in de namiddag zat ik op de Gras- en Korenlei. Waar het vorig jaar nog zalig toeven was, daar op mijn muurtje in de zon, waaide ik dit jaar bijna het water in. Koud, man! Maar er zijn wel deftige foto’s genomen, denk ik.
Enfin, ik heb er ook zelf een paar genomen van de leerlingen.
365 – 30 maart 2015 – groepsfoto van de leerkrachten
Infoavond
Ik was eigenlijk niet van plan naar de infoavond van onze school te gaan. Het wordt ook niet gevraagd: alle leerkrachten van de eerste graad zijn er aanwezig, en wij (van tweede en derde graad) hebben dan de proclamatie en BBQ en dergelijke om naartoe te gaan. Maar toen bleek dat er een aantal uit Wolfs klas/jaar al naar de bewuste infoavond ging luisteren, ook al zitten ze nog maar in het vijfde. En uiteraard kon ik het dan niet maken om daar níet te zijn. En ik geef toe: ik wilde ook wel eens weten wat men van mijn infokrantje dacht, en of het activeren van zowel Facebook als website een verschil maakte.
De zaal zat vol. Meer dan voorzien: Pierre (de werkman) sleepte in allerijl nog extra stoelen aan. En ik hoorde van verschillende mensen dat ze van de infoavond afwisten door Facebook en/of website. Ik content, natuurlijk!
Het heeft ons maar een handvol extra inschrijvingen tegenover vorig jaar opgeleverd op de infoavond zelf, maar ik ben er zeker van dat het onze naamsbekendheid ten goede komt. Het deed in elk geval deugd, te zien dat mijn werk iets oplevert.
Het verslag met foto’s heb ik op de schoolwebsite zelf gezet, en wel hier. De helft van de foto’s is overigens door Wolf getrokken.
Z’is af! De infobrochure, bedoel ik.
Ik met mijn domme kop ook altijd, mezelf extra werk geven… Maar aangezien ik zo ongeveer de publiciteit/marketing van de school op mij heb genomen, een beetje op den bots, eigenlijk, vond ik dat ook de infobrochure die we meegeven aan de kandidaatleerlingen uit het zesde studiejaar, dringend aan een opfrisbeurt toe was. Ze was niet specifiek gericht op de nieuwtjes, bijzonder droog, met heel veel ingewikkelde lingo, en eigenlijk ook visueel helemaal niet aantrekkelijk, om niet te zeggen oubollig. Niet echt goeie reclame dus.
Ik dus naar directie om het idee van een krantje te lanceren, op A3 gekopieerd, en met veel meer foto’s en een andere layout. Ze waren direct enthousiast, ook al hadden ze er eigenlijk de tijd niet voor. Het zijn uiteindelijk zelfs 12 pagina’s geworden, over zowat alles wat we op onze school extra in de verf willen zetten. En ik ben toch wel trots op het eindresultaat, ja. Natuurlijk heb ik er intussen nog wat vormfoutjes in gevonden, zo links en rechts, maar bon, het is in elk geval beter dan wat het was, en het sluit ook veel meer aan bij de vernieuwde website van de school. En de complimentjes die ik er al over gekregen heb, doen ongelofelijk veel deugd. Want ja, er zit veel werk in. En ge kunt niet geloven hoe content ik ben dat het af is. Ik met mijn domme kop ook altijd :-p
Gewoon klikken op de afbeelding voor een grotere en leesbare versie. Of klikken naar de website van de school, daar staat ze volledig in één keer.
Zeg gerust in de commentaren wat je ervan vindt, en wat beter zou kunnen. Vooral dat laatste, want er komen nog infodagen…
