Geplaatst op

Nieuwe schoolbrochure

Vorig jaar gooiden we op school het concept voor onze schoolbrochure helemaal om: weg met de krant die uiteraard vol tekst stond, welkom aan de modernere, lichtere brochure met meer sfeer.

Ik ben geen grafica, maar ik vond dat het er best wel oké uitzag. Dat vonden we eigenlijk allemaal nog steeds, en dus werd deze brochure, waar ik vorig jaar echt wel veel tijd heb ingestoken, gewoon geüpdatet. De tekst werd hier en daar lichtjes gewijzigd waar nodig, maar meer eigenlijk niet.

Het enige dat ik wel een beetje veranderde, waren de foto’s. De foto’s bleven op zich wel dezelfde, maar na de fotografiestage schafte ik me LightRoom aan en bewerkte ik de foto’s. Niet veel, ik ben – zoals bij al dat soort dingen – een echte prutser, maar ik maakte ze allemaal net dat ietsje warmer. En, om eerlijk te zijn, het maakt echt wel een verschil. Oordeel zelf.

Stom eigenlijk, hé, wat een verschil in uitstraling dat kleine beetje maakt. En dan heeft Monica me het eigenlijk nog niet eens uitgelegd, maar heb ik gewoon gekeken wat ze precies deed.

Ik heb een bloedhekel aan instructiefilmpjes, dat werkt niet voor mij, maar ik denk dat ik toch eens iemand ga betalen om me een avondje wegwijs te maken in LightRoom. En InDesign ook, for that matter.

Iemand kandidaat?

Geplaatst op

Touchscreens!

Al jaren zaag ik over de verouderde computers en beamers op onze school: ik had op sommige dagen gewoon twee lessen voorzien, al naargelang de zon scheen buiten of niet. Hoezo? Wel, als de zon scheen, kon ik gewoon geen powerpoints of filmpjes laten zien omdat de lamp van de beamer gewoon niet sterk genoeg was en er geen gordijnen zijn. Zucht.

Maar… de school heeft haar budget een tijdje opgespaard en nu een zware investering gedaan: elk lokaal is nu voorzien van een speciaal touchscreen van 75 inch. Je kan er rechtstreeks mee op het internet en dus filmpjes laten zien, dingen opzoeken, inloggen in smartschool enzoverder. En het beeld is haarscherp en bijzonder duidelijk. Je kan ook rechtstreeks een USB-stick inpluggen en aflezen.

Het ding heeft ook een whiteboardfunctie, zodat je perfect kan krabbelen en uitleggen. Maar vooral… Je kan ook een tekst of ander beeld oproepen en daar dan notities op maken. Met een beamer kon dat niet, waardoor ik dat eigenlijk niet zo vaak gebruikte.

Maar nu, nu zet ik gewoon de oefeningen van pakweg de tweedes op scherm en vul die samen met hen in. Of ik zet de tekst van bijvoorbeeld Catullus op scherm en duid dan de stijlfiguren aan, de moeilijke dingen, maak tekeningetjes in de kantlijn… Het is echt een andere manier van lesgeven, ik sta vooral ook veel meer recht en de rug vindt het niet altijd even wijs, maar het lesgeven zelf is wel véél amusanter.

Nieuw speelgoed, quoi.

Geplaatst op

Eindelijk weer les!

Nee, ’t is niet alsof ik recent totaal geen les heb mogen geven, gelukkig maar.

Maar onze eerstes zitten in een modulestructuur, waarbij ze netjes in hun klasbubbel blijven voor het grootste deel van hun lesuren. De levensbeschouwelijke vakken – zedenleer en de verschillende godsdiensten – geven overkoepelende taken en lessen zodat ze ook daar in hun bubbel blijven. Alleen de modules zorgden voor dikke problemen: daar zitten de modules niet per bubbel, maar komen de leerlingen uit alle zeven klassen. Dat is bewust zo gedaan om te vermijden dat ouders hun kind Latijn laten volgen enkel “om in een goeie klas te zitten”. Yup, it’s a thing.

Resultaat is natuurlijk dat ze tijdens hun modules – Latijn 4 uur, Latijn 2 uur, cultuur en filosofie, duurzaam en ecologisch groenbeheer, samenleven en ondernemen, sport, technologie en ICT, wetenschappen, wiskunde anders bekeken – wel compleet uit hun klasbubbel gaan. Resultaat: sinds de herfstvakantie, dus sinds oktober, geen les meer in die modules. De andere modules dienen om leerlingen te laten kennis maken met bepaalde kennisvelden zodat ze hun interesses ontdekken, maar Latijn heeft wel degelijk een leerplan. Oeps.

We hebben ze in november en december dan bezig moeten houden met taken, spelletjes, dat soort dingen. En geloof me, voor Latijn zijn de taken op een bepaald moment echt uitgeput: ze hebben instructie nodig voor ze verder kunnen.

Maar de collega’s vonden die situatie ook niet houdbaar, begrepen volledig het probleem voor de Latinisten, en zochten een oplossing. Resultaat: Latijn mag doorgaan in grote lokalen zodat ik hen per klas in een klein bubbeltje kan zetten, en de rest van de klas volgt dan allemaal samen een bepaalde module voor een paar weken, in een doorschuifsysteem. Ik ben mijn collega’s oprecht dankbaar.

Gisteren stond ik voor het eerst dus weer voor de klas in een eerste jaar. Ik was dolgelukkig, en ook de leerlingen bevestigden dat ze blij waren dat er weer les was, in plaats van die bezigheidstherapie. Ik heb het hen niet makkelijk gemaakt: ze kregen meteen de uitleg over naamvallen, functies, verbuigingen, nominatief en accusatief, maar ze waren mee. Allemaal.

En man, ge hebt er geen gedacht van hoe gelukkig ik daarvan werd. Serieus.

Geplaatst op

Vreemde laatste dag

Vorige jaren hielden we op school de vrijdag voor de kerstvakantie altijd een “Warmste Dag”, een gesponsorde loopwedstrijd met kerstmuziek en heel veel ambiance.

Dit jaar… tsja. We lieten alle leerlingen naar school komen voor een uurtje of twee: eentje om in halve groepen de resultaten te bespreken met de klastitularis, om gewoon even te praten, en dan een uurtje buiten op de speelplaats zodat ze ongedwongen met elkaar, met de vrienden, de klasgenoten en de leraars konden praten. Meer konden we jammer genoeg niet doen. De leerlingen waren in verschillende groepen op school, verschillende uren, verschillende speelplaatsen. Ook de leraars konden elkaar niet of nauwelijks spreken: andere uren, andere groepen, en uiteraard ook geen gezamenlijke lunch of receptie.

We kregen wel allemaal een zakje in ons vakje, om ons toch nog iets te geven:

Maar ik kleedde me feestelijk op, ook  Bart en Merel waren in kersttenue, en ik genoot eigenlijk wel van het mooie weer.

En ik vind de buttons die we gekregen hebben, echt wel de max!

Maar bon, tegen half twee was ik thuis en kon ik snel eten en even liggen, tegen half drie stond ik alweer op school: er moet een promofilmpje gemaakt worden en een van onze vijfdes is daar de geknipte persoon voor. We hadden twee andere leerlingen bereid gevonden om model te spelen en er werd gefilmd op de fiets met stabilisator en met de drone. Ik ben echt benieuwd om het uiteindelijke resultaat te zien, de eerste beelden zien er in elk geval al veelbelovend uit.

Om vier uur spurtte ik naar huis om in een fly by Kobe op te pikken en af te gooien in de muziekschool. Ik postte nog even een pakketje dat weg moest en kon rustig even in de auto zitten wachten. En toen crosste ik naar huis zodat ik nog Merel op tijd naar de scouts kreeg, mét ingepakt cadeautje.

En toen, toen was het echt helemaal op. Mijn rug deed echt wel serieus pijn, ik ben gewoon in slaap gevallen in de zetel.

Het is tijd dat het vakantie is. Ik ben een beetje moe.

 

Geplaatst op

Oudercontact

Jawel, ook de oudercontacten zijn tegenwoordig digitaal. Dat is al niet meer de eerste keer natuurlijk, zo hebben we er al een paar gehad.

Het is wel de eerste keer dat het systeem het niet meer accepteerde. Smartschool heeft zich vorig jaar in het begin van de lockdown verslikt in de gigantische groei van het dataverkeer, maar heeft toen wat servers bijgestoken en dat lukt wel. De oudercontactmodule is blijkbaar een extern gegeven, en die mensen hadden blijkbaar nog niet door wat het zou geven als gans Vlaanderen simultaan inlogt.

Resultaat: het hele boeltje crashte blijkbaar. Ik had geluk: ik had maar één ouder bij wie het niet helemaal lukte: we hadden wel beeld en zij hoorden mij, maar ik hoorde hen niet. We hebben dan maar gebeld met elkaar terwijl we naar elkaar keken. Best wel grappig, eigenlijk.

En verder eigenlijk vooral constructieve gesprekken. Dat hoort ook wel zo in een zesde jaar. Als je daar nog ernstige problemen hebt, dan klopt er iets niet, dan hebben we ons werk de voorgaande jaren niet helemaal goed gedaan.

En ik, ik mocht van Bart zijn bureau gebruiken met het grote scherm, de juiste belichting en alles erop en eraan. Het maakt wel een verschil, ja. Alleen die stoel ligt me niet: het mag dan een ergonomische gamersstoel zijn, mijn rug heeft blijkbaar specifieke eisen. Tsja.

Geplaatst op

Examens…

Yup, vandaag begint de examenperiode, maar wel behoorlijk anders dan anders.

Normaal gezien hebben alle vijfdes en zesdes examen in de polyvalente zaal en zitten er voor de andere jaren standaard 25 leerlingen per klas, de helft eerstes, de helft tweedes, of de helft derdes, de helft vierdes. Zo zitten ze nooit naast iemand met hetzelfde examen. Elke klas heeft dan een toezichter en de leraar die examen afneemt, is vrijgesteld van vast toezicht en gaat van lokaal naar lokaal om vragen te beantwoorden.

Init corona. Alle leerlingen hebben examen in aparte lokalen, dus geen grote zalen meer. Alleen mogen we de klasbubbels niet mengen en geen grote groepen, dus… De ene helft van de leerlingen heeft examen in de voormiddag, de andere in de namiddag. Alle examens zijn wat ingekort. Dat betekent ook dat er massa’s meer toezichten zijn, zowel in de voormiddag als de namiddag. Ugh. Normaal gezien moet ik per examenperiode zo’n 8 keer op school aanwezig zijn, nu was dat 13 keer. Aangezien er te weinig volk is, heeft iedereen toezicht bij een klas die geen examen van hem heeft, en kunnen er ook geen vragen gesteld worden. Geen.

Toen we dit aankondigden aan de leerlingen, was er bij sommige een lichte paniek: examen in de namiddag, minder tijd, geen vragen???? Help!

Maar aan de andere kant is de leerstof bij de meeste vakken ook minder dan anders, zoals ook bij mij het geval is. Tsja.

Enfin, ik ben benieuwd. Ik ben er zeker van dat mijn zesdes dat wel goed gaan doen, bij twee leerlingen hou ik een beetje mijn hart vast. Maar die vijfdes… Ik weet nu al dat dat niet goed zal zijn, en het is dan nog een derde minder leerstof dan andere jaren en een ingekort examen.

Meh. Maar we hebben niet veel alternatieven, vrees ik.

Kutcorona.

Geplaatst op

Schoolwebsite, nog steeds

Ik weet eigenlijk niet hoe lang ik de schoolwebsite eigenlijk al doe. Ergens van in 2015, denk ik: toen ben ik in een opwelling met een schoolblog begonnen. Na twee jaar vond de directie dat ze me dat niet meer zomaar konden laten doen: ik stak er ook écht wel veel tijd in, en ik kreeg een aantal uren om alle communicatie van de school te doen. Dat is niet alleen de website, maar ook de Facebook, nieuwsberichten op Smartschool, Instagram, de schoolbrochures, de flyers en nog wel wat van die onzin.

In het begin slaagde ik er warempel in om zeven dagen op zeven een bericht te posten, dankzij de bereidwillige medewerking van mijn collega’s die me van het nodige leesvoer voorzagen. In de vakanties lukte dat niet helemaal, al bleef ik wel dingen posten, alleen in de grote vakantie deed ik de boeken ook echt dicht.

Vorig jaar in september durfde ik al eens een dagje over te slaan, en ergens rond december of zo ben ik naar een vijfdagenweek overgeschakeld: ik zat er zelf wat door, het was welletjes geweest.

Helaas, toen was er corona, viel zowat alles weg van activiteiten, maar gelukkig kon ik nog steeds ongeveer twee dagen per week iets posten, kwestie van de site niet volledig op zijn gat te laten vallen.

Nu zitten we nog steeds in coronaregime, zijn er nog steeds geen buitenschoolse activiteiten, maar gelukkig heb ik nog steeds zeer bereidwillige collega’s, waardoor ik er voorlopig nog steeds in slaag drie posts per week te plaatsen.

Kom ik nu nog aan de me toegewezen uren? Eigenlijk niet, en ergens voel ik me daar wel een beetje schuldig over. Maar bon, het is niet alsof ik daar zelf iets aan kan verhelpen, én ik heb het twee jaar gewoon als extraatje gedaan.

Ach ja. Het is wat het is, zeker? Maar ik doe het wel nog steeds graag, en ik vind dat mijn schoolwebsite er nog steeds deftig uit ziet. Met dank aan Michel, overigens.