Die vraag krijg ik natuurlijk van alle kanten. Logisch, want zowel Wolf als Merel zijn van school veranderd. Bij Merel was dat niet echt ingrijpend, maar het is wel van de kleuter- naar de lagere school, en dus een andere speelplaats, andere gebouwen, andere juffen.
Wel, Merel stelt het prima. Het feit dat ze er niet veel over vertelt, zegt op zich genoeg. De eerste woordjes zijn een feit, en ze schrijft ze ook zowat overal. Ze kan eigenlijk niet wachten tot ze zelf kan lezen. En ze zit met Lieze en Julie in de klas, en da’s meer dan voldoende.
Kobe heeft ook nog niet veel verteld, en dat is ook een goed teken. Hij zit bij een nieuwe meester, meester Mathieu, en ik heb het gevoel dat het wel klikt, ja.
En Wolf? Wel, die is ongelofelijk blij dat hij weg is uit zijn klas van vorig jaar, en hij heeft blijkbaar het geluk om, volgens collega’s toch, de braafste klas van het eerste te zitten. Hij is al drie keer een map vergeten, en dan heeft hij het geluk dat zijn mama dat ziet liggen en het meebrengt naar school. Tsja. Maar zijn huiswerk wordt bijzonder consciëntieus gemaakt, gepland, op voorhand geleerd, herhaald, enfin, voorbeeldig dus. En volgens de collega’s doet hij dat prima in de les, werkt hij mee, stelt hij vragen… Ik herken mijn Wolf weer. Al heb ik ook wel het gevoel dat hij een beetje een haantje de voorste is. Na de eerste twee kennismakingsdagen vroeg ik hem hoe de klas was, en ik kreeg een prompt antwoord: “Goh, ik denk dat Quinten en ik zowat de populairste zijn, mama.” Juist ja.
Het doet wel raar om hem daar te zien lopen, maar aan de andere kant: op school ben ik een leraar, en we doen elk ons ding. Hij gaat alle dagen met de fiets naar school, en ik zie hem dus niet noodzakelijk. En dat is niet slecht ook.
En ik? Goh ja, ik heb dit jaar eerstes en tweedes, en dat is gigantisch wennen. Ik heb jaren eerstes gegeven, maar dat is ook alweer 12 jaar geleden, en het is soms moeilijk. Neem nu die agenda: in een zesde jaar zeg je gewoon wat ze moeten doen, in een eerste moet je dat echt dicteren, en dat durf ik al eens vergeten.
Goh ja, dat komt wel terug zeker?
