Breiclub

In 2016 had ik samen met een collega een breiclub opgezet op school. Zij was daarbij de veel ervarener en deskundiger breister, maar ik maakte het – hopelijk – goed in enthousiasme.

In de daaropvolgende jaren kwamen onze roosters niet overeen: we hadden geen gemeenschappelijke middag zonder toezicht… En toen was er natuurlijk corona en konden gemengde groepen al helemaal niet meer.

Pas na pasen kreeg ik opnieuw groen licht om met de breiclub te herbeginnen. De collega was intussen in ouderschapsverlof en ging sowieso dit schooljaar niet meer meedoen.

Maar ik zag het dus zitten en kreeg eerst twee vijfdes over de vloer, en een paar weken later een nest eerstejaars. Veel productiefs hebben we eigenlijk nog niet gedaan, maar het was ook nogal vreemd dit jaar: ik moest altijd wel nog iets anders doen tijdens de middag, of de kopieermachine deed lastig, of de directie had me nodig…

Maar er is een breiclub en ik ben vastbesloten om dat ook volgend jaar opnieuw te doen ^^

Sportdagen

Als we dan toch bezig waren met projectdagen, konden we evengoed nog een sportdag inlassen ook. Voor de eerste graad was dat wel handig: op maandag de eerstes sportdag en de tweedes projectdag, op dinsdag omgekeerd.

Dat het weer niet helemaal mee wilde, tsja… Onze eerstes hadden glorieus weer, de tweedes kregen een stortbui te verwerken en vluchtten naar binnen. Maar bon, het grootste deel van de dag bleef het gelukkig droog.

In de voormiddag had ik les met vijfdejaars, in de namiddag hadden ze me ingeschakeld als extra – dus vervanging waar nodig – en vooral ook om foto’s te nemen. Maar zowat alle collega’s hebben dat ook gedaan, waardoor ik net geen 500 foto’s heb voor de twee dagen sportdag. Blije mens hierzo: dan heb ik tenminste materiaal om uit te putten voor de schoolblogjes.

Maar ik ben vooral heel erg blij dat ook de collega’s rekening houden met mijn rug: een hele dag meehossen met een klas van activiteit naar activiteit kan ik gewoon niet, en dit gelukkig wel.

Enfin, droog gebleven, foto’s genomen, heerlijk uitgewaaid. En achteraf de post geschreven ook natuurlijk.

Projectdagen

Yup, ondanks alles zijn er ook dit jaar nog projectdagen gekomen voor onze leerlingen. We hadden ze eigenlijk wel voorzien op fulltime onderwijs, maar bon, het is nu zo.

Waarom projectdagen? Wel, er zijn Vakoverschrijdende Eindtermen die eigenlijk in geen enkel specifiek vak aan bod komen, maar die we wel per graad aantoonbaar moeten behalen. Die steken we dan bij voorkeur in zo’n projectdag of -week. Daar zitten onder andere sociale vaardigheden tussen, relationele vaardigheden en het gebruik van sociale media.
Dit jaar waren er, om begrijpelijke redenen, geen projectweken voorzien, laat staan meerdaagse reizen. We hebben die ontbrekende VOETen dan maar in projectdagen gegoten, waardoor ik vorige week eigenlijk geen extra les moest geven in de derde graad – de uren clashten met mijn eerste graad – maar wel de meest bizarre toezichten had.

Vandaag mocht ik wel optreden: in een tweedejaartje, waarvan ik zelf geen enkele leerling heb, gaf ik een sessie van twee uur rond sociale media. Er was een hele bundel voorzien en ik had daar een aantal werkvormen uit geselecteerd en voorbereid. Alleen… had ik er totaal geen acht op geslagen in welk lokaal die leerlingen zaten, en dat bleek een labo te zijn. Op zich geen probleem, ware het niet dat ik nogal wat groepsdingen in cirkelvorm wilde doen, en je de tafels in een labo niet kan verplaatsen. Meh.

Enfin ja, ik heb het overleefd, en de leerlingen ook. Nee, het was niet mijn meest boeiende les, maar bon. Jammer.

Filmen en zo

Deze voormiddag was er een algemene personeelsvergadering, deze namiddag stond ik op school, samen met een collega, om nog maar eens te filmen. Deze keer zonder Fluxlab, wel in eigen beheer. Het was dan ook een pak minder ingewikkeld en minder dwingend. Waar de OpenSchoolDag echt recrutering is en het voortbestaan van onze school waarborgt, is dit gewoon informatie voor onze bestaande leerlingen over hun mogelijke studiekeuzes.

Normaal gezien steken we dat in een saaie infoavond: een half uur algemene uitleg door de directie en dan nog een uur de mogelijkheid om vakleerkrachten te spreken. Op zich was er geen reden om daarvan af te wijken: een half uurtje een opname van de mogelijke studierichtingen en daarna mogelijkheid om via Teams de vakleerkrachten te spreken. Meer moet dat namelijk niet zijn: kort en krachtig en vooral buitengewoon informatief.

Enfin, ik had toegezegd om zelf te filmen, en van het beeld was ik redelijk zeker, alleen wist ik niet of ik het geluid voldoende ging kunnen capteren. Fluxlab heeft daar aparte richtmicrofonen of zelfs reversmicrofonen voor. Hmm.

En toen was er Ruben, een van de collega’s die vooral fysica geeft, maar stiekem ook een muziekopleiding heeft en vooral een eigen opnamestudio heeft thuis. Toen ik hem aansprak over de juiste microfoons, bood hij meteen aan om het geluid voor zijn rekening te nemen. Je kan echt niet geloven hoe opgelucht en blij ik was, hij heeft meteen mijn dag toen goedgemaakt.

Deze namiddag kwamen we de overgang van één naar twee filmen, en de overgang van tweede naar derde graad. Die van eerste naar tweede graad zal voor na de vakantie zijn, want dat is nog maar net goedgekeurd en moet nog uitgewerkt worden.

Toen ik toekwam met ringlight, camera en toebehoren zat Ruben al volledig geïnstalleerd met verschillende microfoons en mengpaneeltje, I kid you not. We hebben er het licht bijgezet, de camera’s opgezet, vastgesteld dat mijn iPhone 11 echt nog het beste beeld gaf met dat touchscreen, een tweede camera opgesteld, en toen gaf ik eigenlijk gewoon de leiding door aan Ruben, want die wist veel beter dan ik wat hij aan het doen was.

Tegen goed drie uur stond alles erop en zag Ruben het ook zitten om alles te mixen en af te werken tot een bruikbare film van een half uurtje.

Echt.

Om mooie resultaten te behalen hoef je zelf niet veel te kunnen, maar je gewoon weten te omringen met de juiste mensen.

Ongelofelijk waar. En een serieuze last die van mijn schouders valt.

Moe.

Moe. Maar echt bone deep moe, tot op het bot. En moeite om mezelf op te laden.

Het zijn ook al zware weken geweest, om eerlijk te zijn. Ik geef nog steeds 4/5 les, waarvan de helft met een halve klas achter een computerscherm en een halve klas voor mijn neus, die verstopt zit achter een mondmasker.

Dat vraagt veel planning, maar ook vooral veel energie: ik ben gewoon om ‘show’ te geven voor de leerlingen die gewoon in de klas zitten, maar nu moet je zowel voor die leerlingen je les geven, als zorgen dat ook de leerlingen die thuis zitten en dus de les volgen die ik live stream, aandachtig blijven. Dat is een andere manier van lesgeven, eigenlijk.

Soit, het zij zo.

Daarnaast is er dus die OpenSchoolDag waarvoor ik intussen ook zelf de presentatie heb gedaan. Op de infoavond had ik twee collega’s die dat live hadden gedaan, maar de ene collega is momenteel afwezig en de andere heeft gewoon geen energie meer over om dat er nog bij te nemen.

Ik heb dan zelf maar de bindtekstjes uitgeschreven, net zoals de visie en zo, foto’s en filmpjes gezocht van de verschillende activiteiten op school, en alle presentaties zelf ingesproken. Elk stukje is op een andere locatie zodat de school goed te zien is, en alles is tussen mijn lessen door opgenomen.

Deze week waren er ook nog de klassenraden, en vlak daarvoor dus nog een verbetermarathon.

Alle extra’s voor de website zijn normaal gezien ook verzameld, alle vakken en foto’s zitten erin, alles staat klaar.

En ik, ik ben moe. Maar echt. Bon, nog een week, en dan is tenminste die OpenSchoolDag achter de rug. Toch dat.