Ik stond om negen uur al op school aanwezigheden op te nemen voor de zesdes. Ha ja, het was weer ‘uitvaart’ ofte 100 dagen op school. Aansluitend ging ik twee uurtjes lesgeven, daarna nam ik nog eens aanwezigheden, keek met de zesdes naar hun schitterende film van de Italiëreis, ging naar huis om iets te eten, me om te kleden, en terug naar de uitvaart te komen.
Het was echt wel een goeie show dit jaar: ik had om eerlijk te zijn mijn hart een beetje vastgehouden omdat ze precies niet in gang schoten en omdat de groep niet aan elkaar hing, maar het resultaat mocht er zeker zijn.
Ze hebben vooral een aantal hilarische filmpjes gemaakt, die je hier kan bekijken. En toen was er de opkuis, kon ik weer naar huis, eventjes rusten, omkleden, en dan was er de alumni-avond. Die begon eigenlijk om zeven uur, maar ach, voor zoiets kan je gerust wat later zijn. Tegen half acht ging ik Wolf naar Arwen brengen, met het idee vandaar naar Mariakerke door te rijden, maar ik bleef grandioos hangen bij Ann. We hebben echt een goeie babbel gehouden, om eerlijk te zijn, waardoor het tegen negenen was tegen dat ik op school was.
Meteen werd ik omgeven door een horde oud-leerlingen, en ik hoorde van een collega dat er al verschillende leerlingen naar me gevraagd hadden. Wel, dat doet deugd aan het hartje! En toen er wat later een oud-leerlinge, eentje waarmee ik inderdaad een bijzondere band had, me met een luide gil rond de nek vloog, toen was mijn avond compleet.
Ik ging niet lang blijven maar het was na middernacht voor ik thuis was, en dat zegt ook wel iets.
Moe. Dat ook wel, ja.
