Kermis bij Omaly
Op Allerheiligen zaten we nog in Nederland, en dus gingen we pas vandaag naar Ronse, bij Barts moeder. Uiteraard met een omweg via Kruishoutem, om even naar het graf van Jeroom te gaan. Ik moet toegeven, ik mis hem. Zijn commentaren, zijn grappige opmerkingen, zijn fijne glimlachjes… De kinderen missen hem blijkbaar ook, zo merkte ik. Vooral Merel heeft het geregeld over hem, en toen we weggingen van het graf, wierp ze hem een kushandje toe: “Slaap lekker, bompa!” en ze zwaaide nog even.
Bij Omaly werd er – alweer – heerlijke taart verorberd, en daarna kregen de kinderen elk tien euro in de handen gedrukt: de kermis stond op de markt in Ronse, en we mochten ernaartoe. Zij ging intussen met Bart in Oudenaarde een nieuw kostuum kopen, en extra broeken en rolkraagpulletjes.
We doken diep in onze jassen – het was aan het regenen – en deden de toer van de kermis, zodat de kinderen konden kiezen waaraan ze hun geld gingen uitgeven. Merel en Kobe gingen op de draaimolen,
daarna werden er gezamenlijk eendjes gevist – man, wat een rommel kan je daarmee krijgen zeg! – en toen had Wolf nog vijf euro over om op een trampoline met extra rekkers te gaan springen. Hij vloog serieus hoog en genoot ervan, al lukte het hem niet een salto te maken.
Ik denk dat de kinderen zich ondanks de regen best vermaakt hebben. Dank u, Nelly!