Geplaatst op

Familiebijeenkomst in de ArtiChaud

Zoals altijd gingen we ook vandaag met Barts familie eten: zo hoort dat al sinds jaar en dag op Allerheiligen, en ik kan me daar volledig in vinden.

En zoals altijd werd dat voorafgegaan door een bezoek aan het kerkhof van Kruishoutem om even hallo te gaan zeggen aan Jeroom. Het is al tien jaar dat we hem moeten missen, al veel te lang tien jaar.

Daarna gingen we even langs bij nonkel Staf, om dan richting de ArtiChaud in Kruishoutem te rijden. Vroeger kwamen we hier vaak, nu was het even geleden, maar het eten is er alleen maar beter op geworden, heb ik zo de indruk. De porties zijn in elk geval niet kleiner geworden: eigenlijk was het lenghaasje met risotto al een hoofdgerecht op zich, en dan moest het hertenkalf met veenbes en amandelkroketjes nog komen.

Omdat we deze keer al om twaalf uur hadden afgesproken in plaats van het vroegere één uur, waren we nu tegen half vier al weer buiten, maar het was echt wel lekker en gezellig geweest, maar zeker ook lang genoeg voor Nelly.

Bart bracht haar naar huis, wij reden naar ons eigen huis, en we zagen dat het goed was, zo’n traditie.

Geplaatst op

Familiedineetje

Naar aloude traditie – allez, toch in onze familie – gingen we ook vandaag eten met Nelly en Koen en Else, en daarna naar het kerkhof. De keuze was gevallen op de Bonaparte in Eke omdat dat net iets minder ver is dan ’t Konijntje tegen Ronse, maar het was er toch ook net iets minder, vonden we. Niet dat het niet goed was, maar het zat er stampvol waardoor het ook allemaal nogal traag verliep. En het eten was goed, maar ook niet meer dan dat. Tsja.

Wolf zit ergens in Duitsland, die was dus niet mee, zodat we nog met negen waren. Kobe dronk vrolijk mee een niet-alcoholische cocktail: hij wordt ook echt al groot…

Nelly doen lachen op een foto, dat is me helaas nog steeds niet gelukt.

Tegen een uur of vier reden we met zijn allen naar het kerkhof van Kruishoutem: ook Nelly was deze keer mee in de rolstoel, waardoor we even met zijn allen hallo konden zeggen tegen Jeroom. Ik vind het zo ongelofelijk jammer dat Merel zich hem niet meer herinnert, ze was zo zot van hem als kleutertje en vice versa. En ik weet dat ze hem een fantastische opa had gevonden…

Geplaatst op

Dagje Ronse en Kruishoutem

Vandaag had Nelly ons uitgenodigd om, zoals de traditie het wil, samen te gaan eten voor Allerheiligen. We pikten haar op in Triamant en reden naar ’t Konijntje, waar het sowieso altijd goed is. De menu hadden we nog niet echt vastgelegd, ik ging voor een ronduit fantastische salade met eendenlever, gerookte eendenborst en geconfijte borst en daarna een wildstoofpot met frietjes. En ik heb echt, echt te veel gegeten, eigenlijk had ik al zo goed als genoeg met het voorgerecht.

Tussendoor ging ik met Merel eventjes de cache oppikken die aan de ingang van ’t Konijntje lag.

Wolf was niet mee, die zit met Arwen en haar familie ergens in de bossen in Nederland.

Na de maaltijd reden we met zijn allen naar het kerkhof in Kruishoutem. Het had net behoorlijk hard geregend en Nelly zag het dan ook niet zitten om mee uit te stappen. Ik heb dan maar wat foto’s getrokken en hallo gezegd tegen Jeroom voor haar, en tegen bompa.

En toen wilde ze perse nog naar Staf. Ik snap dat wel, maar na afloop was ze doodop, en dat is niet te verwonderen natuurlijk: ik was er zelf ook al moe van.

Maar al bij al was het een fijne familiedag, eentje waar we er het afgelopen jaar veel te weinig van gehad hebben.

Geplaatst op

Allerheiligen

Het is een traditie dat we op Allerheiligen naar Ronse en Kruishoutem gaan om er de graven te bezoeken en te blijven eten bij Nelly. Nu, drie jaar geleden stond ze nog vrolijk zelf te koken in haar keuken, vandaag hadden we afgesproken op restaurant in Kruishoutem, alwaar we eigenlijk bijzonder gezellig en lekker hebben gegeten.

Daarna waaiden we even binnen om de hoek bij nonkel Staf, die nog steeds in het ziekenhuis ligt, en spraken we ook nog af op het kerkhof om Jerooms graf te bezoeken.

Jeroom, ik blijf u missen…

Geplaatst op

Ronse en Kruishoutem

Bart is gisteren zijn moeder gaan ophalen uit het ziekenhuis, en is meteen in Ronse blijven slapen. Hij vroeg dan ook of wij daar vanmiddag wilden gaan eten: zo kon hij koken voor ons, had Nelly nog wat extra gezelschap, zag ze de kinderen nog eens, en konden we daarna met zijn allen naar het kerkhof in Kruishoutem. Zo geschiedde…

We gingen even hallo zeggen bij Jeroom en bij bompa, en daarna reden de jongens naar huis, terwijl Merel en ik nog gingen geocachen in de buurt. We deden een rondje Kruishoutem, meer bepaald de Gulden Eitocht (6 caches + bonus) en verzeilden ook op een uitkijktoren daar in de buurt. Wijs gedaan!

Op de terugweg pikten we nog de Rondje Vlaanderen Zulte en De Pinte op, en toen was het tijd voor koffie en taart thuis ^^

Donker, duister weer, perfect voor een dag als vandaag…

Geplaatst op

Tradities

Op 1 november gaan we naar Ronse, dat hoort zo. Nelly had uitgebreid gekookt, al was het maar om ons te bewijzen dat ze het nog steeds kan, in haar eigen huis. En jawel, er was champagne met hapjes, er was haar typische overheerlijke pompoensoep mét balletjes, en er was Ardeens gebraad met kroketjes. En daarna was er uiteraard ook nog bijzonder veel taart, zoals altijd.

De heren en schoonzus wasten af, terwijl ik knopen verzette en de kinderen buiten speelden.

En daarna gingen we samen naar het kerkhof in Ronse, hallo zeggen tegen Jeroom.

Ik mis hem…