We zagen het al bij het opstaan: dit zou een topdag worden!
Alles stond al klaar, we moesten ons na een rustig ontbijt enkel nog aankleden, Merels haar vlechten en haar een klein beetje opmaken. We stonden nota bene gewoon een kwartier te vroeg klaar! Maar Merels haar was echt wel mooi geworden.
Tegen kwart voor twaalf stonden we in Merendree en keken we onze ogen uit naar de sfeer. De lange tafel stond buiten gedekt, onder een kiwiboom, en het gaf de sfeer van Zuid-Frankrijk of zo. Meteen zette Merel alle glazen zodat ze haar nichtjes rond zich had. Ietsje later kwamen de eerste gasten al toe en konden we buiten rustig aperitieven.
Intussen had de chef wat juten doeken over de stalen constructie boven de tafel gehangen, omdat de zon toch wel behoorlijk brandde. Het zorgde wel voor wat extra opruimwerk, maar al bij al had het wel iets.
En toen was er een zeer fijne maaltijd in een prachtig kader. De jongens hadden gevraagd om geen vis te krijgen, en Merel en ik hadden dan maar geopteerd voor rivierkreeftjes. Daarna kwam er een vegetarisch gerechtje met asperges, en dan het hoofdgerecht met eendenborst. Ik moet zeggen: het was echt, echt goed.
Na het hoofdgerecht – de jongere kinderen hadden het hunne al gekregen tijdens ons tweede voorgerecht – werd er uitgebreid gekubbt, en tussendoor was er een fotosessie.
Oh, en ook wel een glamoureuze selfie van mezelf, vond ik.
Oh, en onze M3tjes niet vergeten!
Afsluiten deden we met een succulent dessert: “iets met chocolade en aardbeien” voor de kinderen, zoals Merel had gevraagd. Wij hadden de keuze tussen beide: ofwel iets heel erg knaps met aardbeien dus, ofwel een zeer verrassend iets met chocolade: ze hadden de vorm van de chocoladevrucht nagemaakt en die gevuld, en dat was echt knap gedaan.
En tot slot een foto van mijn vader met zijn kleinkinderen. Zalig, toch?
Al bij al een heerlijke dag met ongelofelijk veel chance met het weer.
