Bedenkingen

– mijn zoon en ik vinden onze papa een coole gast, vooral als hij met de motor rijdt.

– ik heb een heerlijk cadeau gekregen voor onze 11de (jawel) huwelijksverjaardag gisteren: een verwenbeurt van 2.5 uur, een chocoladearrangement. Zowel binnen- als buitenkant wordt verwend met heerlijke chocolade. Alleen, zou ik dit nog laten doen voor de bevalling, of erna?

– als ik al doodop ben van naar de schoenfabriek (schoenen gescoord voor Wolf en mezelf, triomf!)  en de Colruyt te gaan, is het dan wel een goed idee om een dag met mijn ma in ’t stad rond te dweilen? Enfin, er zijn genoeg tearooms en zo :-p

– mijn ventje is ongelofelijk lief: speciaal met de motor naar het werk, zodat ik straks zijn parkeerplaats kan gebruiken.

– ben alweer aan het wachten op stielmannen die hier tussen acht en half negen gingen zijn – het is intussen negen uur. UPDATE: net wanneer ik aan de telefoon ben om te vragen waar ze blijven, komt hier ene toe, die blijkbaar geen van twee bellen vond. Gelukkig is er nog altijd de hond. Lijkt me gene sympathieke mens, kan er ook niet aan doen. Enfin, straks eindelijk na een paar maanden een werkende waterontharder. Nu nog zout gaan halen, ergens in de komende weken.

– ik ben te laat met mijn spaarkaart van Comedy Casino, kieken dat ik ben. Zouden ze het nog aanvaarden? Straks eens proberen.

– ik hou van vakantie. Zeker als Wolf een dagje naar de opvang is – met zijn volle goesting overigens. Ik heb er totaal geen scrupules over, ne mens is niet vaak 8 maanden zwanger.

– het weer werkt op mijn zenuwen. Pas op, ik vind het zalig dat het niet te warm is, maarre… er mag nu wel ne keer wat zon zijn ook, nee?

– mijn schilderwerken en haagwerken gaan maar niet vooruit. Straks is dat kind er en is zijn kamer nog een bouwwerf. Joepie. En nee, mijn ma mag niet helpen, want die had dat voorspeld, en ik val nu nog liever dood dan haar te laten helpen. Zal het zelf wel doen, buik of niet.

– eerst mijn keuken opruimen, en dan direct de krant lezen, voor het brute geweld van moeder Rombaut hier toestuikt (en wie haar kent, weet dat ik niet overdrijf :-p )

Woensdag 04 juli

Lekker geslapen tot acht uur, en dan een lief klein mormel bij me in bed dat een verhaaltje wilde, en blijkbaar buikpijn had. Bleek vooral de honger te zijn, zodat we tegen half negen al aan tafel zaten.
9.00: hond gevoederd, krant gehaald, sites gelezen terwijl hij een half uurtje tv kreeg en daarna gespeeld
10.30: Naar de Brico, maar daar hadden ze de juiste batterijen voor de weegschaal niet, dus naar de Suprabazar om batterijen, doopsuiker, raffia en een magneetje voor Wolf
12.00 beginnen koken, met assistentie van Wolf. Ondertussen ook gehoord dat ze de chappe gingen komen gieten na de middag
13.30: man van de chappe gearriveerd, Wolf naar tv kijken, ik uitleggen
14.00: samen met Wolfje 20 doopsuikerpakketjes in elkaar gestoken. Wolfs hulp was zeer constructief en welgekomen
15.45: eindelijk vertrokken richting Blokker Lochristi en aansluitend de Weba
18.00: thuis, kwartiertje later kwam mijn broer om lusters. Ze huren een oud huis aan de overkant van hun straat terwijl ze verbouwingen doen
18.45: eten, en papa was al thuis 🙂
19.30: Wolf in bed. Rust. Oef.

Dinsdag 03 juli

8.30: heel rustig en gezapig opgestaan met Wolf, na een hoop gespeel en vertellen, daarna samen in de douche
9.15: ontbijt
9.45: Wolf in de opvang, ik naar school: administratie en zo
12.00: richting Blokker, doopsuikerrecipiënten gekocht
12.45: vijf minuten telefoon naar ma voor 52 minuten
13.35: eindelijk boterhammetjes eten en krant lezen
14.30: telefoons allerhande en vanalles en nog wat
15.45: naar Blokker Evergem voor nog meer van die doopsuikerdingen
16.00: telefoon van Bart dat de bliksem is ingeslagen op kantoor
16.45: Wolf ophalen en naar Delhaize
17.30: efjes rustig in zetel, heh
18.00: beginnen koken
18.30: eten, Wolf zijn pyama aandoen en zo, en tegen 19.15 in zijn bedje.
19.30: TQ

Beslommeringen

Deze morgen, ondanks de gemaakte plannen, ben ik toch lekker lang in bed blijven spelen met Wolf. Hij had er een viertal knuffels bijgehaald, en we moesten samen ‘zakdoekje leggen’ spelen 🙂 Uiteraard heb ik ook nog een verhaaltje voorgelezen, iets wat bij ons vreemd genoeg een ochtendritueel is, en geen avondritueel.
Daarna had ik afgesproken met hem dat hij een beetje in zijn pyama zou spelen terwijl ik een douche nam, maar ik stond nog niet goed en wel onder het water, toen hij zijn pyama afstroopte en erbij wilde. Tsja, dat kon ik niet weigeren natuurlijk. Een traag ontbijt later was het uiteindelijk kwart voor tien voor hij in de opvang verzeilde, en ik naar school kon.
Daar moest ik nog wat paperasserij in orde brengen, mijn kast uitlegen en vooral ordenen voor mijn interimaris, mijn examens en toetsen indienen (6 kartonnen dozen, ne mens verbetert wat af op een jaar) en Lucas de schoolplant meenemen.

Daarna ben ik, tegen twaalf uur, naar de Blokker in Mariakerke gereden om te zien of ze soms van die wijze potjes hadden voor theelichtjes die dan konden dienen voor doopsuiker. Die hadden ze niet, maar ik heb wel iets veel wijzers meegenomen. Alleen, ze hadden er niet genoeg van natuurlijk. Ik kan nog om een reeks gaan in de Blokker in Evergem, maar zelfs dan zou ik er nog wel een paar extra moeten hebben. Ik heb nu, met die van Evergem erbij, 64 stuks, en dat lijkt me weinig.
Mocht iemand een Blokker in de buurt hebben, en die ziet het zitten iets te gaan halen, graag! In de Dampoort hadden ze het niet meer, ook niet in het centrum of aan de Zuid. Grmbl. Heh, en ook niet in Eeklo, of in Sint-Denijs.
UPDATE: nog 5 setjes van vier gevonden in Lochristi. Moet ik morgen dan wel tot daar rijden natuurlijk, maar bon, Wolf vindt dat best leuk, zo langs de Weba moeten passeren en al.

Dagboek van de vakantie

Waarschuwing: deze posts zullen echt niet interessant zijn, ze zijn vooral bedoeld om voor mezelf bij te houden wat ik wel en vooral niet gedaan heb in deze vakantie. Hey, het is per slot van rekening mijn blog…

8.00: wakker met Wolf in bed, verhaaltjes lezen en spelen
8.30: ontbijt
9.00: lummelen, sites lezen, krant halen en en passant de vlinderstruik bijsnoeien…
10.00: tiep van Villeroy en Boch binnenlaten, blijkbaar zijn de douchedeuren verkeerd gemonteerd. Aansluitend dus een reeks telefoons
10.30: facturen maken
12.00: naar Lidl met Wolf, blijkbaar geen prei meer.
12.45: spaghettisaus ontdooien, pasta koken
13.15: verhaaltjes voorlezen, krant lezen in de zetel
14.00: facturen maken en ondertussen Wolf entertainen
15.45: Wolf voorzien van spijs en drank, afwassen
16.00: nog een factuur maken, dan een smoothie mixen van banaan, appel, twee overrijpe zespri’s, perensap en multivruchtensap
16.15: op uitdrukkelijke aanvraag van Wolf: spookje spelen (= Titan Quest)
17.15: verderwerken aan het muggennet, verhaaltje lezen, spelen
18.15: pyama aandoen, want hij had in zijn broek gedaan van het lachen
18.30: waterfilter verversen, eten.
19.30: tanden gepoetst en in bed.

Nu nog wat facturen maken, dan wellicht TQ en een beetje tv of zo. Heh.

Facon

Wat doe je als leerkracht, als je tussen de lessen en het oudercontact drie uur tijd hebt? Juist, je gaat iets eten met een paar collega’s.

Ons oog was al een tijdje gevallen op restaurant Facon in de Hoogstraat, en het leek ons het ideale moment om dit ook even uit te proberen. Vooral het feit dat er melding werd gemaakt van een stijlvol zuidgericht tuinterras kon ons wel bekoren, zeker omdat het niet echt koud was, en al eventjes droog was gebleven.
Het interieur is sober maar smaakvol ingericht, volledig in de stijl van het oude herenhuis waarin het restaurant is gevestigd. Ook het terras moet niet onderdoen: het houten meubilair is gedekt met hetzelfde linnen, hetzelfde mooie servies en dezelfde linnen servetten als binnen.
Op donderdag, vrijdag en zaterdag kan je opteren voor een lunchmenu voor 13 euro, wat het gezelschap dan ook deed. Dessert of koffie is hier niet inbegrepen, wel voorgerecht en hoofdgerecht.

Het voorgerecht was een tapenade op een stukje geroosterd stokbrood, op een bedje van diverse sla met vinaigrette. Tapenade kan soms iets te sterk doorsmaken, maar deze was perfect van smaak: niet te sterk, maar toch zeker niet flauw te noemen, en in een dikke laag op het broodje. Er kwam meteen ook een mandje met gesneden stokbrood en botertjes in porties op tafel.
Als hoofdgerecht werd een mooi stukje krokant gebakken koolvisfilet opgediend, op een behoorlijke portie couscous, omringd door provençaalse saus. Mooi om zien, lekker om te eten. De wijn betaalde je per glas, maar je kon ook per centimeter van de fles kiezen, als je geen boodschap had aan de huiswijn van 3,5 euro per glas.

Dessert was optioneel, maar toch lieten we ons verleiden, ondanks de toch wel hoge prijzen van 7,5 euro per portie. De parfait glacé werd geserveerd met crème anglaise, de nougat glacé kwam voorzien van wat chocoladesaus op het bord.

Afsluiten deden we met een espresso aan 2,4 euro, of een caffe latte aan 2,8 euro. De vriendelijke kelner informeerde even wat ik precies bedoelde met een latte: wilde ik een gewone koffie verkeerd, of echt het Italiaanse type met gestoomde melk en een espresso? Blijkbaar waren er Italiaanse connecties…

Bij het afrekenen viel ons oog op een groot ‘schilderij’ van een stier met daaronder de naam Facon, was ons de vraag deed stellen of een facon misschien een soort van stier was. Oudere Gentenaars kennen het misschien nog: Facon blijkt namelijk een oud Gents biertje van de brouwerij Excelsior, dat ondertussen blijkbaar niet meer gemaakt wordt. De stier is het logo daarvan, en dat is bewaard gebleven in het restaurant, aangezien de eigenaar ervan een kleinzoon is van de eigenaar van de brouwerij.

Goedkoop als lunchadres is de Facon dus niet: 25,5 euro voor een lunchmenu met voorgerecht en hoofdgerecht, een watertje, een koffie en een dessert. Voor herhaling vatbaar is het zeker, want het is de ideale plaats om met vrienden of klanten te gaan wanneer je rustig en stijlvol wil tafelen.

Meer info vind je op hun website: restaurant Facon.

Kip met broccoli en pasta in de room.

kipmetbroccoli.jpg

Een eenvoudig en snel gerecht, dat in de zomer toch lekker fris aandoet:

Voor twee personen:

– een dubbele kipfilet
– olie, bij voorkeur wokolie
– een dikke stronk broccoli (zo’n 500gr)
– pasta
– een (half) doosje room
– bindmiddel, aka maïzena express
– peper en zout
– basilicum of iets anders van kruiden naar smaak

Snij de kip in kleine blokjes en roerbak ze in de hete wokolie, met peper en zout.
Kook ondertussen de broccoli beetgaar en laat uitlekken. Snij ze daarna in kleine roosjes (verbrand je vingers niet), eet de steeltjes meteen op of snij ze ook in stukjes en voeg bij de kip. Voeg daar dan een half doosje room bij (of meer of minder naar smaak) en werk af met basilicum, peper en zout, en eventueel wat bindmiddel.
Vergeet niet ondertussen de pasta te koken. Het model is naar believen, uiteraard. Als je, zoals ik vandaag, kiest voor tricolore spirelli en daar dan een pak teveel van kookt, kan je je bezighouden met alle roodjes eruit te vissen, zodat je een prachtige symfonie krijgt van wit en groen. Laat de pasta uitlekken, en meng ze onder de kip en broccoli.

Smakelijk.

Gent Blogt

Hehe 🙂

Hier ben ik dus trots op se! Het vorige postje, over het Liefken, was half en half geschreven met het oog op publicatie in Gentblogt, laten we eerlijk zijn. Het is inderdaad een licht andere stijl.

Het stond amper tien minuten online (en was ook doorgestuurd naar de redactie van Gentblogt) toen ik al van mevrouw de voorzitter de vraag kreeg of het op Gentblogt mocht. Teehee.

Ik heb een paar dagen geduld moeten oefenen, en meer dan terecht: Gentblogt heeft er gewoon een fotograaf op afgestuurd! Je kan dus hetzelfde postje nog eens nalezen, maar dit keer een pak aanschouwelijker gemaakt door de foto’s van Charles Strijd, waarvoor dank.

Jammer genoeg heb ik geen voor en na van de populieren…

Liefken

Ik kan het niet helpen, maar ik vind het zó zonde! ‘Het’ is in dit geval het feit dat hier in Wondelgem langs de Lieve de populieren moeten sneuvelen…

Een tijd geleden heeft men (het stadsbestuur? Aquafin?) namelijk besloten eindelijk het Liefken te saneren, en dat meteen grondig aan te pakken. Meer kan je lezen in een archiefbericht van de Stad Gent.

Het Liefken, of het Lievekanaal, is een kanaal dat in de Middeleeuwen is gegraven voor de toenmalige industrie een duw in de rug te geven. De Standaard verwoordde het in 2004 als volgt, in een artikel waarin gemeld werd dat toenmalig minister Van Grembergen het Liefken wilde beschermen: “Het Lievekanaal, ook de Lieve of het Liefke genoemd, werd in de tweede helft van de 13de eeuw als binnenscheepvaartkanaal gegraven tussen Gent en Damme. De waterweg was zo’n 45 km lang en een druk bevaren route tijdens de eerste tweehonderd jaar van zijn bestaan. De Lieve droeg bij tot de ontsluiting en de bloei van het middeleeuwse Gent en stimuleerde de internationale handel. Ondanks de verzanding van het Zwin, de aanleg van de Sassevaart in de 16de eeuw en van het kanaal Gent-Brugge in het midden van de 17de eeuw, bleef de Lieve zijn oorspronklijke functie behouden tot diep in de 18de eeuw.”

Het is een feit dat de stank al een tijdje niet meer te harden was, en dat het water er ook alles behalve appetijtelijk uitzag. Ik herinner me dat 20 jaar geleden er in Zomergem nog Lievefeesten waren, waarbij men onder andere in het water sprong, maar dat men die noodgedwongen heeft moeten stopzetten omdat de vervuiling de spuigaten uitliep.
Ondertussen is de collector van Aquafin aan de Eeklostraat in Mariakerke afgewerkt, zijn alle rioleringen langs het traject van de Lieve ontkoppeld, en is men aan de grote werken begonnen: het uitbaggeren. In concreto houdt dat hier in Wondelgem in dat men een van de oevers ‘onteigend’ heeft (ik dacht dat die eigenlijk altijd al eigendom van de stad waren, en dat de bewoners die gewoon ingepalmd hadden) en dat men al weken bezig is vanuit het ‘klein straatje’ (de Schaluinstraat, een klein verbindingsstraatje zonder huizen dat nu al weken is afgesloten) met gigantische kranen, hoeveelheden aarde, graafmachines en dergelijke de Lieve aan te pakken.

Er stond ook een hele mooie rij populieren, die zachtjes ruisten in de wind, zodat het leek alsof in de verte de zee ruiste. En ja, tot mijn grote spijt zijn die nu aan het sneuvelen, en worden ze vakkundig in stukken verzaagd en afgevoerd. Ik kan het best begrijpen hoor, die machines moeten kunnen passeren, en op lange termijn groeien ze wel terug en zal de Lieve eindelijk weer leefbaar zijn, maar dat neemt niet weg dat mijn hart bloedt als ik de kettingzagen hoor…

Gratis kaarten voor toneel vanavond

Bart en ik hadden (gratis) kaarten voor vanavond de voorstelling Platform om 20.30u in het NTGent.

Bart is echter ziek, en dus nu zijn de kaarten te krijg voor wie ze komt afhalen in Wondelgem.

Laat ze aub. niet verloren gaan, zou jammer zijn!