Witch

Was me dat efkes verschieten! Doe ik vanmorgen bij het ontbijt rustig mijn krant open, haal ik er het DeMorgenMagazine uit, kijkt een bekend gezicht me met enig dedain aan. Jawel, de enige echte Henk staat op de voorpagina!
Henk, de lolbroek uit mijn geboortedorp, nooit verlegen om een vinnige opmerking, en vooral het vroegere maatje van mijn jongste broer, waardoor ik ook nog een paar keer met hen op café heb zitten gieren van het lachen. Dat die mannen niet meer slaag hebben gekregen omdat ze voortdurend zaten te gritten met de mensen, ik versta me er niet aan. Hij heeft toen genoeg te horen gekregen in bv. de jeugdbeweging dat hij daar iets mee moest doen. Wel, hij heeft het gedaan, en we zijn er trots op 🙂
Ondertussen is Henk een bekend gezicht aan het worden, en volg ik hem via een totaal ander kanaal, namelijk door zijn associatie met mevrouw I.

Mja. Het kan verkeren zeker? Nu mijn harteklop proberen onderdrukken en dat magazine lezen. Maar ik ben er toch niet gerust in :-p

Jawel, ze is al 62 (mijn ma, niet het kieken)

Ligt het aan het weer, aan het vakantieseizoen, of aan de politieke beslommeringen, ik weet het niet, maar iedereen is ongelofelijk vriendelijk en positief ingesteld vandaag 🙂

Daarnet de dame van Kind en Gezin over de vloer, en die was vol lof over Kobe: dat hij ongelofelijk goed op gewicht zit, zelfs verbazingwekkend, dat hij zo rustig is enzovoort enzoverder. Zelf vatte ze haar bezoek als volgt samen: ‘Schitterend!’
Daarnet dan naar de Fnac gebeld om een boek te mogen omwisselen (Nederlandse versie naar Engelse versie, al mag je een gegeven paard niet in de bek kijken): de receptioniste straalde door de telefoon heen, en de man van de boekenafdeling was meer dan behulpzaam: je zou van zijn bereidwilligheid en minzaamheid al vanzelf vrolijk geworden zijn. Het boek mag probleemloos omgewisseld worden, en toen ik vroeg om nog doorgeschakeld te worden naar de afdeling software (ik heb een nieuwe PC zonder Office, en wilde weten of er ook een Teacher’s version van bestaat), wist hij mee te delen dat de twee verantwoordelijken allebei afwezig waren vandaag. Hij heeft een paar keer geprobeerd de reserve vast te krijgen, maar die was blijkbaar in gesprek, en heeft me dan maar meteen de namen van de eigenlijke verantwoordelijken gegeven, met hun rechtstreekse binnennummer, en de vraag om morgen opnieuw te bellen want dan ging een van de twee er zeker zijn. Mucho sympathico, jawel, bespaart me een hoop gedoe.

Daarna naar Partena Ziekenfonds gebeld om te vragen of ze nog een babyweegschaal te huur staan hadden. De vriendelijke dame heeft er meteen een gereserveerd voor me, met alles erop en eraan. Ook hier bereidwilligheid ten top.

Ofwel had ik net mensen aan de lijn die net met vakantie waren geweest en er nu weer zin in hadden, ofwel ben ik blijkbaar mijn dagelijkse portie verzuring net misgelopen. In elk geval: de zon schijnt, en mijn humeur is prima 🙂

Zou ik het durven jinxen door naar de aannemer te bellen?

Dankzij vrijkaarten via Gentblogt konden wij gisterenavond om 22.30u naar het optreden van Comedy Explosion in de Capitole. Het weer was goed, de sfeer zat erin, en onderweg kwamen we vrienden tegen die ook al winnaars waren. Het beloofde een goede avond te worden.
Comedy Explosion is eigenlijk een Nederlands initiatief/collectief, waarvan het bekendste exponent wel Javier Guzman is. De andere namen, zijnde Kristel Zweers, Rory Degroot, Vincent Geers en Wilko Terwijn, klonken ons niet echt bekend in de oren, maar dat mag bij stand-up geen beletsel zijn: er zijn soms schitterende dingen te zien. Het feit dat Alex Agnew het groepje ging vervoegen, verhoogde de voorpret alleen maar.

Helaas kwam de eerste domper toen we aan de kassa de beloofde kaarten gingen afhalen: geen Alex Agnew, noch Javier Guzman. Beiden hadden zich ziek gemeld, of… Misschien hadden ze gewoon geen zin om te komen? In tegenstelling tot Agnews soloshows was de avond verre van uitverkocht: amper de eerste zes rijen van de Capitole waren deels gevuld, veel meer dan 100 man zal er niet gezeten hebben.
Voeg daar dan de gereserveerdheid van een Belgisch publiek bij, en de Nederlanders kregen het moeilijk.

Nochtans deed de MC van dienst flink haar best: Kristel Zweers gaf de nodige commentaar, speelde in op het publiek, en probeerde ons toch warm te krijgen. Een stevige sneer in het begin klonk al goed: “Waow, wat een talrijke opkomst! Alex Agnew is echt wel een populaire jongen hier in België!”

De rode draad van de avond was overigens het België-Nederland-gevoel, waar vrijwel elke performer op inspeelde, de één al beter dan de ander.

Na een kwartiertje opwarming mocht Rory de Groot de spits afbijten. Hij is vrij jong, en speelt dan ook moeiteloos in op de ‘jongerenwereld’. Zijn spitse commentaren over MSNgebruik mochten er best wel zijn, al zat je niet meteen te gieren van het lachen.

Rond elf uur kwam dan de inderhaast opgetrommelde Martijn Oosterhuys aan bod, de enige wiens naam en gezicht een belletje deed rinkelen. Bart had een deel van ’s mans show ook al op tv gezien, zei hij, en had dus een déjà-vu. De man ziet er misschien niet direct piepjong uit, maar zijn observaties over het dronken thuiskomen van een jonge puber waren ongelofelijk raak. De hele zaal (nou ja) lag meteen in een deuk. Klasse.

Om half twaalf kregen we een kwartiertje drink- en plaspauze, waarna de MC in Wiskekostuum (dat komt ervan als de kleedkamers moeten gedeeld worden met andere producties) Vincent Geers aankondigde. Persoonlijk vond ik deze performer een stuk minder. Hij vroeg zich af hoe het kwam dat, na tien jaar op de planken, nog steeds geen kat hem kende, en eerlijk gezegd hoefde ik niet zo lang over een antwoord na te denken.

Als afsluiter kregen we Wilko Terwijn voorgeschoteld, en man, dat was inderdaad een waardige hekkensluiter. Bij het binnenkomen in de zaal kreeg je een pakje zakdoeken aangereikt, en ja hoor, ik heb er twee opgebruikt omdat ik gewoon tranen heb gelachen bij momenten. De man was de enige van de resem Nederlanders die duidelijk vertrouwd was met Gent en het fenomeen Gentse Feesten, een onderwerp waar hij gretig op inspeelde. Tsja, iemand die de stelling debiteert: “Jullie bier is gewoon fantastisch voor een Nederlander: je giet Belgisch bier naar binnen, en je pist Nederlands bier weer uit”, die kan al meteen op sympathie rekenen natuurlijk. Zo ging het wel even verder over wildplassen, kwam er een lange anekdote over de man zijn persoonlijke ervaring met de EHBO tijdens de Feesten (waarbij hij zelf zichtbaar stond te genieten van de herinnering en voortdurend stond te gniffelen, iets wat aanstekelijk werkte), sprak hij zijn diepste verwondering uit over ‘Gent zingt Hazes’, en sloot hij af met een meesterlijk stukje over homopinguins.

Al bij al een zeer aangename avond gehad, alleen jammer van de opkomst. Maar 18 euro neertellen voor een avond met in Vlaanderen quasi onbekende stand-uppers, mja, ik zou het ook niet gedaan hebben, geef ik eerlijk toe. Bij deze dus: bedankt, Gent Blogt!

Een heerlijk dagje gehad 🙂

Geslapen tot kwart voor negen, dan drie kwartier gespeeld in bed met Wolf (en een Rode-Ridderverhaal voorgelezen), ontbijt, om tien uur snel nog een paar gaten dichtplamuren terwijl de heren beneden rondlopen, om elf uur zowel Bart als Wolf voorzien van verf en ander materiaal, en zelf ook wat meehelpen, en dan tegen één uur sandwichkes eten.

Gezellig in de zetel liggen, Wolf laten tv kijken,en Bart die al begint aan de haag. Dan samen in de tuin gewerkt tot de haagschaar het begaf, en het begon te regenen. Een uurtje pauze waarin ik heb liggen slapen, dan verder in de tuin werken (Bart heeft het gras afgereden) en vooral veel snoeien, en tegen half zes Bart in de stoomdouche en ik met Wolf in het bubbelbad. Zalig.

Tegen half zeven hier op een zalige barbecue om de hoek, bij de apotheker en haar man 🙂 Wolf was laaiend enthousiast over het feit dat het zwembadje er stond, en Marthe en hij hebben er dan ook nog tot ongeveer acht uur in geploeterd. Ik denk dat ze allebei steenkoud waren tegen dan. Enfin, het werd een zeer gezellige avond, met een heerlijke barbecue en aangenaam gezelschap. Wolf hebben we tegen kwart over negen in een bedje gelegd ter plekke, nadat Bart eerst snel thuis zijn pyama en beestje was gaan halen. In principe hadden we hem thuis in bed kunnen leggen, want de babyfoon draagt tot in hun tuin, maar bon, ergens anders slapen is toch altijd veel leuker :-p

Een zeer aangename dag, met lekker eten, eindelijk een muur geschilderd (eerste laag) en een redelijk propere tuin. Alleen die haag nog… Maar bon, als iemand een vakantiejobber weet die een paar dagen klusjes wil komen opknappen hier, onder andere dus het scheren van een haag, laat maar weten!

Al bij al valt deze vrijdag de 13de best mee:

– van 10.00 tot 11.00 gewoon in de zetel gezeten en de krant van gisteren gelezen
– 11.00: samen met Wolf nog 16 suikerbonenpakketjes gemaakt, en 6 vogeltjes voor de kinderen
– 12.00: LIDL
– 13.00 koken en eten
– 13.30: in slaap vallen in de zetel
– 14.30: rondlopen en vanalles doen
– 15.30: naar de Sleepstraat om de extra stof voor ons muggennet, dat dat eindelijk eens af geraakt (en functioneert)
– 16.30: kersen eten met Wolf (nee dat is niet zuur met hem) en dan een choco-as
– 17.00: keuken en zo opruimen wegens waar slagveld, terwijl Wolf buiten bellen aan het blazen is
– 17.30: randjes schilderen in de babykamer – zodat Bart morgen met de rol de rest kan doen. Hopelijk vroeg in de voormiddag, of hij stooft en bakt en braadt. Wolf heeft vakkundig geholpen met zijn schildersschort aan en een stevige borstel in zijn handen. Foto volgt op zijn eigen blog.
– 18.30: geen van beide heeft honger, dus nu al eventjes tv kijken
– 19.00: sandwichen, en tot onze grote verbazing komt papa thuis om half acht. Joepie!
– 19.45: Wolf in bed. Heh.

Ik heb van een collega een pak oude spelletjes gekregen, en er zat ook een Lottospel bij. Het is van Jumbo, uit 1991, en bevat een spelbord met boerderijdieren, een windmolentje in het midden, en een pak kaartjes met diezelfde dieren. Alleen zit er geen handleiding bij, en heb ik geen idee hoe het moet gespeeld worden. Kan iemand me helpen?
Alvast bedankt voor de moeite!

– roleplay is gisteren niet doorgegaan, wegens te weinig aanwezigen. Jammer. Ik weet niet of ik er over twee weken nog zal kunnen bij zijn. Ergens hoop ik van niet :-p

– ik ben blijkbaar met mijn buik ergens keihard tegengelopen (wellicht de kar van de Colruyt) en er is een ganse zere plek op. Zou de baby nu een buil hebben?

– Titan Quest is echt slecht voor de gezondheid: je slaapt veel te weinig!

– nu toch eens het aantal geboortekaartjes berekenen. Is zo’n ambetant werkje.

– geslapen tot acht uur, gespeeld tot kwart voor negen (De riviergod van de Rode Ridder voorgelezen), in  de badkamer gezeten tot twintig voor tien, dan ontbijt, en nu zit Wolf voor tv terwijl ik rustig mijn sites kan lezen. Straks eens wat werk doen.

– Hey, blijkbaar is het vrijdag de 13de. Ideaal voor een portie triskaidekafobia. Mijn zwarte kat heeft alvast een schoteltje melk gekregen.

7.30: opstaan
8.30: Wolf naar de opvang, met zijn volle goesting
9.00: eindelijk de man om de waterontharder in werking te stellen
9.15: hond wordt opgehaald door ongelofelijk lieve buur voor een fikse ochtendwandeling
9.30: vlug even richting apotheker om een attest af te geven
10.00: ma stuikt toe, nog eventjes kletsen en dan weg
10.45: eindelijk, na nog een paar obstakels, richting stad
11.00: eerste reeks winkels afdweilen: geen broek voor ons ma, wel op de valreep het zwarte regenjasje gevonden waar ik op gehoopt had. 95 euro is nog redelijk voor de Inno, was dan ook aan 50%
12.25: eten in het Lepelblad met Bart erbij. Ik was echt toe aan zitten en eten.

13.30: opnieuw op pad, naar de C&A. Broek gevonden voor ons ma, zelf een zwarte gebreide vest gevonden van 12 euro. Ideaal voor op school.
15.00: koffie op het terras van de Progres. Niet schitterend qua koffie, eigenlijk.
15.30: Hema: een zwarte borstvoedingsbeha van 13.50 euro, en een hoop koekjes 🙂
16.15: een knappe BH voor ons ma in de Hünkemöller
16.30: naar huis haasten want de opvang sluit om 17.00
17.10: in de zetel ploffen, crème brûlée eten, Wolf knuffelen, kletsen met ma
18.00: ma buitensteken
18.30: Bart komt thuis, eten
19.10: Wolf in bed
19.15: Bart valt in slaap in de zetel.
20.40: blogpost schrijven en dan nog wat TQ spelen, tot Bart wakker wordt en we naar een aflevering van Battlestar Galactica kunnen kijken 🙂