Acta Diurna de muliere ludenti
Geloof het of niet, deze morgen 90,9.
Ik vraag me af of mijn weegschaal nog wel correct werkt :-p
Meer details op www.dieet-volgen.be, en daar zijn de mensen die van op een afstand gaan mee doen, zeer welkom om actiever mee te doen. Peer pressure, weetuwel.
Elke dag dat gewicht publiceren is confronterend en je wil liever niet op je bek gaan. Al val ik natuurlijk wel zacht.
Donderdag had ik niet veel tijd om iets te eten, dus zijn Bart en ik snel binnengewipt in de vernieuwde Jacobijn in Onderbergen.
De Jacobijn was vroeger al een adresje waar je rustig kon koffiedrinken, en een spaghetti of een croque of iets dergelijks kon eten. Het was er eigenlijk altijd wel vrij druk. Tot onze grote verbazing merkten we op een bepaald moment dat het over te nemen was, en dat het eigenlijk al gesloten was. Tiens.
Het feit dat er opnieuw iets mee ging gebeuren, werd ons duidelijk toen het smeedijzeren hek aan de ingang fluogroen werd geschilderd. Ah bon? Langzaamaan werd het hele interieur vernieuwd: heldere wanden aan het begin, en dan fel limegroen voor het achterste gedeelte waar ook de toonbank staat. Fris en modern, jawel. Leuk detail: er is een afhaalloket aan de zijkant waar je broodjes kan afhalen zonder binnen te komen.
Want dat is de Jacobijn eigenlijk geworden: een koffie-thee-broodjeszaak. De kaart is dan ook bijzonder klein wanneer het op warm eten aankomt: twee soorten quiches. Verder zijn er een aantal slaatjes, en een ganse resem broodjes. Wel kan je er een hele variëteit aan thee verkrijgen, en ook het gamma koffiebereidingen is niet mis. Uiteraard is er de begeleidende taart, waarvan er een aantal op een bord neergeschreven staan als suggestie.
Een vriendelijke jonge gast kwam snel onze bestelling opnemen, en aangezien het om lunch ging, kozen mijn tafelgezelschap en ik elk voor een quiche met begeleidende sla.
Een goeie tien minuten later kwam die quiche ook op tafel, samen met de drankjes, die niet op voorhand waren gebracht. Aan de overkant verscheen een punt quiche met ham, geitenkaas en spinazie, zelf had ik voor de zalm-courgette-dille-variant gekozen. Op het bord kwam meteen ook een salade: verschillende soorten sla, een paar stukjes tomaat en zongedroogde tomaat, gesnipperde rauwe sjalot, pijnboompitten, en een apart kannetje met een smakelijke vinaigrette.
Lekker, maar weinig als lunch: een achtste van een quiche is niet bepaald overdadig. Ik denk niet dat dat trouwens de bedoeling was, voor acht euro. De drankjes, zijnde plat en spuitwater, waren 1,90 euro per stuk.
Ideaal dus als je in de Veldstraat loopt en honger krijgt: smakelijk, snel en niet duur. Alleen mag je geen àl te grote honger hebben natuurlijk.
De Jacobijn
Onderbergen 15
9000 Gent
09/225.06.92
Na de Thaise pompoensoep, de gebakken pompoen gisteren bij de gevulde kalkoenlapjes, nu de pompoentaart (I know I know).
Losjes gebaseerd op Ons Bakboek van de Boerinnenbond, maar zoals altijd een eigenzinnige draai aangegeven (gewoonlijk wegens geen goesting, teveel werk of ingrediënt niet in huis).
Nodig:
– 800 gram pompoenvlees, zijnde wat overblijft na schillen en ontdoen van pitten en draden.
– 75 gram suiker
– 1 vanillestokje (of, zoals ik, vanillesuiker gebruiken)
– 3 eieren
– 100 gr. gemalen amandelen
– drie eetlepels room
– 20 gr. boter
– een pakje kruimeldeeg (handig, kant en klaar uit om het even welk warenhuis, zelfs de Aldi)
Werkwijze:
– Verwarm de oven voor op 200°.
– Stoof de pompoen in de gesmolten boter, samen met de suiker en het vanillestokje. Zodra de pompoen zacht is (na zo’n 20 minuten), vis je er het stokje uit, zet je er de mixer in, en pureer je de boel. Niet panikeren als het wel soep lijkt te zijn, dat blijkt goed te komen.
– rol je kruimeldeeg uit in een ronde bakvorm van zo’n 28 cm doorsnee
– klop de eieren op met het amandelpoeder en de room.
– kieper dat beslag bij de gemixte pompoen, roer grondig, en giet alles in de taartvorm.
– zet in de oven, tot het pompoenige gedeelte niet meer aan een vork plakt. Bij mij was dat ongeveer een half uur.
– strooi er wat amandelschilfers over.
Lekker, en snel!
Deze is eeuwen blijven liggen, zodat ik er toch in totaal twee jaar mee bezig ben geweest, maar ik ben in actie geschoten en op drie weken is hij toch afgeraakt. Wolfs spookjespull, zijn winterpull. Trots als een pauw heeft hij hem gisteren eventjes aangehad, om dan véél te warm te krijgen en dus weer uit te spelen.
Zoals een vriendin zei: “Het ziet er precies echt uit, zo met die col en al!” En ik trots natuurlijk :-p
– deuren beneden in de gang schilderen
– zolderluik schilderen
– hoop ongebruikte spullen op Ebay verkopen
– speelgoed opruimen en sorteren
– garage opruimen
– gordijnen voor Kobes kamer maken
– naaiwerk (al 2 pulletjes hersteld, 1 knop aangezet, 1 zoom ingelegd)
– tekeningen van draakjes schilderen in Wolfs kamer (de tekeningen liggen te wachten om uitgezaagd te worden)
– kinderstoeltjes renoveren
– keukenstoelen renoveren (1 is al geschilderd, nu de andere twee)
– voordeur beitsen (eerste laag is gedaan)
– achterdeur beitsen
– slaapzak en plaid wassen in wasserette
– klamboe repareren
– echtgenoot graag zien (dit heeft Bart toegevoegd en doorstreept, ik zie het eerder als een work in progress)
– tuintje achteraan opruimen (nadat de snoeier is geweest)
– mozaiek herbeginnen en afwerken
– boek lezen en vooral recenseren
– stukje keuken herbehangen (als de electricien is geweest)
– muur boven de nieuwe voordeur in orde zetten
– kaders in loft ophangen
– gordijnen voor school naaien
– Wolfs pull afwerken
– afgebreide vest in elkaar naaien
– grote vuilbakken afspuiten en kuisen
– 8mm filmpjes en trouwvideo laten digitaliseren voor ze kapot gaan.
– opnieuw een antwoordapparaat installeren (nu de centrale weg is) (kabeltje halen dus)
– derde telefoontoestel kopen en installeren
– buffetkast uitkuisen
Ik ben de voordeur aan het beitsen, en die voordeur is dus zwart, zoals de buitenkant en alle buitenhoutwerk in ons huis.
Alleen weet ik niet wat ik met de deurlijsten – chambrans, in ’t schoon Vlaams – moet doen: mee in het zwart, of wit, zoals de binnendeuren en de muren?
Tot hiertoe heb ik 1 wit en 1 zwart, en zelf weet ik het echt niet. Hulp gevraagd dus. De foto’s zijn niet schitterend, maar geven toch een beetje een idee.
(Noot: dank je voor de vele reacties. Wie effectief wil meedoen en daar ook ongegeneerd over wil zagen: willen we verkassen naar www.dieet-volgen.be ? Is mijn domeinnaam van eeuwen geleden (waar een maat blogde over zijn hopeloze pogingen) en dan vervelen we er niemand mee op de persoonlijke blogs. Kan een incentive zijn. Ik geef je dan wel toegang tot blogger. Laat iets weten.)
Gisteren is goed begonnen, en dan weer compleet de mist ingegaan. Zucht.
Ben begonnen met twee kommen Special K, gewoon van de goesting en de honger. Daarna op mijn tanden gebeten, en met een grote kop koffie (de helft warme magere melk, de helft espressokoffie, en een Ti-light suikerklontje) de ochtend doorgesparteld.
Vrij onverwacht iets gaan eten met Bart: een stukje quiche met zalm, courgette en dille, met een royale portie gemengde sla erbij.
De namiddag doorsparteld met alweer een grote kop latte, bijna het behang aan de muren kwijtgespeeld, om vier uur een fruityoghurt gegeten (ik moet nog de magere variant inslaan), en dan ’s avonds stevig wat boterhammen gegeten. Geen extra speculoosje.
En toen… was er roleplay ’s avonds, en zette de gastheer een grote kom tsjoepkes (cuberdons of rode neusjes) voor mijn neus, en was ik verloren. Ik weet niet hoeveel ik er heb binnengespeeld, maar het waren er veel…
Enfin, deze morgen 91,7, wel vóór mijn ontbijt.
Het is genoeg geweest, mijn besluit staat vast, de kogel is door de kerk: ik stop met vreten. Vreten being the right word, alas.
Echt diëten wil ik het niet noemen, ik ga geen punten beginnen tellen en zo, maar ik stop met snoepen. Waarom? Wie me persoonlijk kent, stelt zich die vraag niet, jammer genoeg.
Even schetsen: ik ben al altijd een dikkerdje geweest, met zwaar en breed gebeente. Ideaal dus voor de twee jaar competitierugby die ik gespeeld heb. Aan de unief (1989) woog ik nog 68 kilo (ik ben 1.67 meter), dank zij intensief gesport, gefiets van het een naar het ander, veel uitgaan op water (ik drink nauwelijks alcohol), veel gedans, en al eens een maaltijd overslaan wegens te druk aan het kaarten en zo.
En toen kwam Bart, en mijn moto. Exit het fietsen, het vele uitgaan, ik sloeg al eens een training over, en ik at veel regelmatiger en rijker (kwestie van te koken voor het ventje). Na een blessure stopte het sporten al helemaal, en begon het verdikken. Yep, zo heel gemeen en geniepig, half kilootje per half kilootje. Resultaat? Een jaar voor mijn trouwdatum, zijnde 1995, woog ik bijna negentig. Ugh. Lang leve de Weight Watchers: ik trouwde met een nette 75 kilo. En toen kwam het goede en gelukkige leven… De zwangerschap van Wolf leverde me een kiloverlies op van 95 naar 81, maar ook die zijn er weer aangeslopen.
Om kort te gaan: vóór mijn zwangerschap van Kobe woog ik 99. Jawel. Ik moet zelf slikken wanneer ik het neerschrijf. Ik leg direct wel uit waarom ik dit trouwens doe op mijn blog, voor iedereens neus en zo. Opnieuw was ik zo ellendig, en nam het metabolisme van de baby zodanig over, dat ik twee dagen na de bevalling nog 88 woog. Ik kreeg complimenten van alle kanten, voelde me goed in mijn vel, zag er stralend uit. Nieuwe haarstijl en al 🙂
Helaas. De vreetzak, de lamme kwal in mij heeft het weer overgenomen, en ik ben weer aan het snoepen geslagen. Voor de rest eet ik niet zoveel, zolang ik maar mijn snoepverslaving kan onderhouden. Ruggengraat? Wie? Moi?
Resultaat, een goeie drie maanden na de bevalling, deze morgen: 92. En het is genoeg geweest.
Waarom schrijf ik dit nu, geloof me, met een pak moeite en schaamte allemaal op, te grabbel op een internetpagina? Omdat ik mezelf dan niet langer iets kan wijsmaken. Ach ja, dat ene kilootje… Ik heb net ontbeten… We zijn gisteren zwaar op restaurant geweest… Smoezen met hopen en kilo’s, vet jammer genoeg ook.
Ik ga jullie de komende weken dus vervelen met gewichtsproblemen, dingen die ik gevreten heb en zo. Een eigen excellijstje helpt niet, dus dan maar openbaar. Tik me gerust op de vingers.
En interesseert dit jullie niet (waar ik dik kan inkomen)? Niemand verplicht je om dit te lezen. Een blog is voornamelijk voor mezelf, denk ik zo. Maar laat gerust de commentaren komen, en vooral ook de stekken en de grappen. Kan ik me misschien nog beter motiveren.
EN als u me nu wilt excuseren, ik ga een taart bakken voor vanavond (geen grap, helaas :-p).
Ik haat het als ze de kabel afsnijden: ik lijk wel afgesloten van de buitenwereld. Geen internet, geen telefoon, zelfs geen tv om naar het middagnieuws te kijken… Vooral dat gemis aan internet maakte me kregelig: allemaal goed en wel voor eventjes, maar niet voor een paar uur.
Daarnet ben ik ook om een extra handset geweest voor onze Siemens Gigaset draadloze telefoon. Ik heb een ietwat verouderd, maar prima toestel met twee telefoontjes. Ik wilde dus een derde, maar nu blijkt dat dat type niet meer gemaakt wordt. (Volgens helpdesk Siemens kan ik om het even welke andere dect Gigaset aansluiten, dus dat gaan we direct even proberen.)
Fnac had zelfs het eenvoudige toestelletje dat ik wilde niet meer, en kon het niet meer bestellen. Krëfel idem. Suprabazar doet het merk Siemens niet eens. Dan maar mijn heil gezocht, zoals initieel, bij een kleinere elektrospeciaalzaak in Mariakerke. Ook zij hadden het enkele toestelletje niet in huis, maar… (en daar komt natuurlijk de service van de zelfstandige naar boven:) hij nam een duoset, haalde de extra handset eruit, gaf een duoset in aan de kassa, trok daar een enkel basisstation af, en voila: ik heb een extra handset! Met de glimlach en al! En mocht het onverhoopt toch niet aansluitbaar zijn, dan mag ik het probleemloos terugbrengen.
Ik geloof dat die mensen er een klant bij hebben voor hun elektro…
Net een grote pompoen gekregen, eigen kweek van de man die tegenover de kleuterschool woont. Ik toonde de pompoenen die aan zijn voordeur lagen aan Wolf, en de man in kwestie, die in zijn tuin aan het werken was, vroeg of ik er eentje wilde. Graag dus. Pompoensoep is heerlijk.
Alleen… Heeft iemand daar een recept voor? En wat kan je zo nog allemaal doen met een pompoen? Ik sta open voor suggesties, want het ding weegt wellicht 10 kilo…