Geplaatst op

Folie

Ik heb echt een wijs product gevonden 🙂

Ik zeg al lang dat ik compleet ben uitgekeken op glasgordijnen, ofte van die voile toestanden zodat de mensen niet kunnen binnenkijken. In de keuken en de gang heb ik ze al afgeschaft, net zoals op de kinderkamers. In de living wil ik toch graag een béétje privacy, en vooral in de badkamer kan je niet echt zonder, zeker als die badkamer uitkijkt over twee straten (we liggen op een hoek).

Ik zeg al even lang dat ik, zodra de nieuwe badkamer er is, van die folie ga hangen die het effect geeft van gezandstraald glas. Ik weet het, er zijn esthetisch gezien nóg mooiere dingen, maar dit is praktisch, haalbaar en betaalbaar. Alleen had ik wat schrik om die op te hangen: wat als ik het niet goed krijg? Als het dan toch absoluut mijn ding niet blijkt te zijn? Als die folie niet waterbestendig is? Als ik het er om één of andere reden weer moet af halen?

Wel, ik heb de oplossing gevonden: elektrostatische folie! Jawel, die folie blijft lekker vanzelf plakken, en is er even makkelijk weer af te halen. Denk maar aan het vervelende elektrostatische effect bij vershoudfolie. Je haalt een beschermend laagje van de folie, maakt je venster nat, plakt de folie ertegen, wrijft er alle bubbeltjes en waterrestjes uit, et voilà! Hangt het niet meteen goed, dan haal je het er gewoon weer af en begint opnieuw. Het effect is echt wel behoorlijk: zodra mijn ruiten gekuist geraken, zal ik er een fotootje van posten. Het is ook een mooi helder wit licht dat erdoor komt, en ik kan nog steeds boven de streep folie naar buiten kijken. De prijs is evenwel niet zo mals: 18,99 euro per meter voor een hoogte van 90 cm.

Yep, weer een positief punt in de badkamer. Nu moet ik me deze winter nog eens bezighouden met ze er weer af te halen, en Melopee erin uit te snijden. Dan kan ik via Paul van Ostaijen naar buiten kijken 🙂

Geplaatst op

Kafka

Naar aanleiding van een post bij Tessa wilde ik jullie het volgende verhaal niet onthouden.

Ik moest voor een interimjob of zo (het is een paar jaar geleden) een paar papieren hebben, en ik wist niet of ik nu bij de VDAB of de RVA moest zijn daarvoor. Ik zou dat dus wel even gaan vragen bij de RVA in de Korte Meer, dacht ik zo, ik moest toch in ’t stad zijn.

Ik mijn moto op, en daar naartoe. Ik kom beneden in de hal, en ik zie dat de bureaus eigenlijk enkel in de voormiddag toegankelijk zijn voor het publiek, en dat je in de namiddag enkel telefonisch inlichtingen kan krijgen. Bon, ik was er nu toch, ik kon het evengoed even gaan vragen, en zou dan wel een andere keer terugkomen om de bewuste papieren.

Ik dus naar boven, waar ik terechtkom aan een soort balie. Daarachter staan een hoop bureaus opgesteld, beladen met paperassen, en waar een dame van middelbare leeftijd zit te … zwoegen, had ik bijna gezegd.
Zeer verstoord kijkt ze op, wanneer ik beleefd mijn keel schraap om de aandacht te trekken.

– Excuseer, mevrouw, kunt u mij soms zeggen…

Zonder een woord uit te brengen wijst ze naar een bord, waar nog eens de openingsuren herhaald worden.

– Ik besef dat, mevrouw, maar ik wil enkel een inlichting.
– Madam (het Gentse accent kan/wil ze niet weg steken), de bureau’s zijn nui geslote, veur inlichtinge moede belle.
– Ja maar, mevrouw, ik ben hier nu toch, kan u me soms zeggen…
– Zeg, kundegij nie leze messchiens? Os ge een inlichtinge wilt, moede ofwel morgenneuchtink terugkome, ofwel ne kier belle.
– Maar mevrouw…

Nors draait ze zich terug naar haar papierwerk, en keurt me geen blik meer waardig.

Bon. Ik open mijn handtas, en haal mijn GSM boven. Onverstoord begin ik het nummer van het bureau (dat op het bord naast mij geafficheerd staat) in te tikken. Vanuit mijn ooghoeken zie ik dat het mens nors in mijn richting kijkt omdat ik nog steeds niet verdwenen ben. Dan gaat de telefoon op haar bureau over. Met een blik die het midden houdt tussen verbazing, ontzetting en ongeloof staart ze in mijn richting. De telefoon rinkelt. Zij staart.

Na een tiental belsignalen spreek ik haar aan: ‘Excuseer mevrouw, maar zou het mogelijk zijn de telefoon op te nemen? Ik zou graag een inlichting willen.’

Nog even blijft ze in mijn richting staren, dan pas komt ze in beweging. Ik zet de GSM af, zodat het gerinkel ophoudt.

– Ja?
– Wel, mevrouw, formulier xxy/14, kan ik dat bij u krijgen, of moet ik daarvoor bij de VDAB zijn?
– VDAB
– Ah, bedankt mevrouw, meer moest ik niet weten! Nog een prettige namiddag verder!

Ik denk dat ze daar nog even is blijven staan kijken. Kafka is de wereld nog niet uit.

Geplaatst op

Hoest

Kijk, zo krijg je me dus echt kwaad.

Bart heeft al weken last van een deftige blafhoest. Veel kan ik er uiteraard niet aan doen, behalve hem een beetje bemoederen. Zelf zegt hij dat hij het maar echt krijgt als er een kou op zijn borst valt, zoals bijvoorbeeld in de onverwarmde gangen en kamers van ons huis.  Granted, dat kan best zijn.

Gisteren was het zo erg dat hij toch wel hoestsiroop heeft genomen, of zijn longen lagen binnen de kortste keren ergens aan zijn en mijn voeten. Soit. Dokters zijn overbodig, vindt hij, dus ik laat hem maar doen.

Tot het me deze morgen opviel dat hij zijn auto ging aanzetten in de vrieskou (bevroren ruiten, weetuwel) zonder jas aan. Hmm. Dan is het in de gangen hier toch minstens tien graden warmer.

En dàn viel het me op dat hij geen winterjas draagt, wel zo’n kostuumvestachtig lang ding. Mooi, toegegeven, classy, stijlvol, cool, en absoluut niet warm.

‘Ik moet toch nooit buiten zijn, ik ga van mijn kantoor altijd recht de auto in’.

Yep. Behalve die volle vijf minuten dat hij Wolf gaat afzetten aan school, en het hele eind met hem meeloopt. Uit ervaring weet ik dat dat ver genoeg is om in de regen doorweekt te zijn, of – zoals nu – door en door koud als je geen jas aanhebt. Of het eindje naar het restaurant ’s middags. Ook geen jas voor nodig natuurlijk.

Het erge is, dat je een klein kind kan verplichten een jas aan te doen. Een volwassen man met een blafhoest blijkbaar niet. En dat verstand? Dat heb ik al jaren geleden opgegeven.

Grr. Dat hij zijn warme melk met honing in het vervolg zélf maakt. Né.

Geplaatst op

Woord van het jaar

Ik ben het volmondig eens met Imke Dielen bij de verkiezing van het Woord van het jaar 2007, en ga ook voor de “slurptaks”, al was ik toch wel even het woord “wilfen” aan het overwegen. Ik had dat nog niet gehoord, en had eerst “milfen” gelezen, wat me grote ogen deed opzetten.

Maar die slurptaks is toch net iets sympathieker 🙂

Geplaatst op

Badkamergedicht

Gisteren was ik er plots uit, uit het badkamergedicht dat ik op mijn vensters wilde. Ik vond maar niks geschikts, en het woord ‘water’ in een dozijn of wat talen vond ik nogal campy.

En toen dacht ik: waarom niet Melopee van Paul van Ostaijen? De eerste drie regels gaan perfect passen in de atmosfeer die ik wil creëren.

Onder de maan schuift de lange rivier
Over de lange rivier schuift moede de maan
Onder de maan op de lange rivier schuift de kano naar zee

Dus dit wordt het, verdeeld over de drie vensters.

Nu nog van Bart te weten proberen komen welk lettertype hij daarvoor verkiest. Comic Sans misschien ;-p ?

Geplaatst op

Cadeautjeslijstje

Wellicht zijn er wel ergens online cadeautjeslijsten te vinden, dus als iemand er een goeie weet: graag!

Ondertussen ga ik hier een lijstje maken van dingen die ik fijn zou vinden om te hebben:

– een poffertjespan voor een vitrokeramische plaat
– ‘Persepolis’ van Marjane Satrapi
– een setje Torx sleuteltjes (I kid you not)
– nieuwe keukenstoelen
– cadeaubon voor chique lingerie
– cadeaubon voor Cora Kemperman – die heeft doorgaans dingen die me goed afgaan
Veel inspiratie heb ik niet, maar bon. Ik heb trouwens nog een heerlijke chocoladeverwenbeurt te goed, en dat zal voor binnenkort zijn, als ik Kobe niet meer hoef te voeden.

Geplaatst op

Lijstje nonies

’t Is lang geleden, maar ik heb eerlijk gezegd niet veel tijd gehad. Enfin, ik heb net de garagepoort gerepareerd, en daar ben ik best wel trots op :-p

– gang retoucheren
– elektriciteitskabeltje in keuken vastzetten
– kinder- en babykleren sorteren
 – foto’s afdrukken
 – recepten sorteren en inkleven
 – TL-lamp in keuken vervangen
– deuren oliën
– kleerhaken voor de badjassen in de badkamer hangen
– foto’s inkaderen en ophangen
– Poster van Le Petit Prince inkaderen en ophangen
– lampjes in de livingluster vervangen
 – Wolfs speelhuisje repareren
– lijstje maken van klusjes voor de elektriciën
– verjaardagen ingeven op grats.be
– kinderboekjes sorteren
– boekenkast opruimen
– weer beginnen met zelf brood te bakken
 – auto naar de keuring brengen
 – plant opbinden
– Wolfs beestenboel organiseren
– boekenplank in keuken ophangen
 – hout verzagen
 – koffiemachine ontkalken kantoor (gewoon nieuwe machine gekocht)
 – chocolade opsturen naar vriendin in de USA
 – cakejes bakken met Wolf (doos gekregen in februari)
– babycadeautje afhalen in ziekenfonds
– boekjes voor doop maken en kopiëren
– schoenen binnendoen bij schoenmaker, en weer ophalen ook natuurlijk
 – Wolfs vermiste vestje ophalen in Gentbrugge (kantooruren, begot!)
– mijn wandkaarten ophalen in mijn oude school in Gentbrugge
– koffiemachine ontkalken thuis
– lavendel snoeien
– tuinhuis opruimen
– lakentje naaien
– legplankje maken boven lavabo in toilet
 – oplossing zoeken voor al mijn ‘juwelen’ (heb al een idee)
– batterijen in zakjes doen en deponeren
– nieuw binnengekomen kinderkleren sorteren
– doopkleed wassen en herstellen
– bureaukast opruimen/uitlegen/kuisen/aanvallen
 – rekeninguittreksels sorteren
 – klinken in loft afwerken
– dak op houthok repareren/vernieuwen
 – piano stemmen
– babyweegschaal terugbrengen naar ziekenfonds
 – fosforiserende sterren op Wolfs plafond plakken
 – Kobes smeedijzeren bedje boven installeren, en zijn park beneden – speelgoed opruimen en sorteren – slaapzak en plaid wassen in wasserette
 – Wolfs pull afwerken
 – derde telefoontoestel kopen en installeren
– buffetkast uitkuisen – oven repareren

– deuren beneden in de gang schilderen
– zolderluik schilderen
– hoop ongebruikte spullen op Ebay verkopen
– garage opruimen
– gordijnen voor Kobes kamer maken (ze zijn deels besteld, en deels moet ik ze maken)
– naaiwerk (al 3 pulls hersteld, 2 knopen aangezet, 1 zoom ingelegd, 1 scheur gerepareerd)
– tekeningen van draakjes schilderen in Wolfs kamer (de tekeningen liggen te wachten om uitgezaagd te worden)
– kinderstoeltjes renoveren
– keukenstoelen renoveren (1 is al geschilderd, nu de andere twee)
– voordeur beitsen (eerste laag is gedaan)
– achterdeur beitsen
– klamboe repareren
– echtgenoot graag zien (dit heeft Bart toegevoegd en doorstreept, ik zie het eerder als een work in progress)
– tuintje achteraan opruimen (nadat de snoeier is geweest)
– mozaiek herbeginnen en afwerken
– boek lezen en vooral recenseren
– stukje keuken herbehangen (als de electricien is geweest)
– muur boven de nieuwe voordeur in orde zetten
– kaders in loft ophangen
– gordijnen voor school naaien
– afgebreide vest in elkaar naaien
– grote vuilbakken afspuiten en kuisen
– 8mm filmpjes en trouwvideo laten digitaliseren voor ze kapot gaan.
– opnieuw een antwoordapparaat installeren (nu de centrale weg is) (kabeltje halen dus)
– crème brûlée leren maken
– dagje computerles geven aan schoonvader
– diepvriezer ontdooien
– garagepoort repareren
– aquarium kuisen
– naar containerpark rijden met een pak rommel
– gras laatste keer afrijden

Geplaatst op

Wolf heeft het vandaag al de hele dag in om (begin)medeklinkers te vervangen door de p- of de pl-. Zo zat hij het liedje te zingen van een “plief plein plopijntje had een plieplje op zijn pleup”.

Toen ik hem daarnet vroeg (we overlopen ’s avonds altijd even de volgende dag) wat we morgen vroeg gingen eten, antwoordde hij: “Poffiepoepen”. En toen hebben we allebei de slappe lach gekregen.

Een welbespraakte vierjarige, ik kan het iedereen aanraden :-p