Bezigheidstherapie?

Drukke dag gehad vanmiddag:
– naar de post om facturen en een pakketje te versturen. Die tarieven zijn tegenwoordig trouwens moordend: 15 euro voor een pakje onder een kilo naar de USA!
– gaan tanken
– naar de Sleepstraat, om een nieuw bobijn garen (zodat ik kan verder doen aan die gordijnen), en ik heb meteen stof meegenomen voor onze tafel van 140 x 140: geen normaal tafelkleed dat daarop past, dus maak ik het maar zelf. 16 euro kwijt, dat wel.
– naar de Wibra in de Wondelgemstraat, om een Spidermanzwembroek. Die was uitverkocht, dus maar wat Batmanondergoed meegenomen
– naar de Zeeman, waar ze wel nog Spidermanondergoed hadden, maar verder ook niks meer.
– om brood
– binnengelopen in de Jungle Shop, en gaan kijken naar alle slangen, schorpioenen, hagedissen en vogelspinnen. Heerlijk! Wel pokkewarm, zodat we…
– iets gaan drinken in een typisch café, waarna we, na amper tien minuten, uren in de wind stonken naar de sigarettenrook
– naar de apotheker om een paar attesten binnen te steken
– naar huis om wat TQ te spelen op Wolfs uitdrukkelijke vraag
– naar de opvang om Kobe op te halen
– Wolf in ons grote bed steken.

Moe. Allez gij.

Nood aan…

Godverdemielde! Ben ik volop bezig aan gordijn deel twee (3.50 op 2.13 meter stof per deel) voor Kobetjes kamer, vol goede moed, val ik toch wel zonder garen zeker!

Dat wordt morgen een dagje shoppen met Wolf: Sleepstraat voor garen, Wibra voor een Spidermanzwembroek voor hem en een paar extra slaapzakken voor Kobe, een grootwarenhuis waar de Speculoospasta nog niet is uitverkocht.

Misschien ook wel eventjes tot aan de boerderij van Barts nonkel, om die extra breedbeeldtv op te halen. De paarse vlek van 10 cm op 5 op onze tv is intussen even mysterieus als ze er gekomen is, weer verdwenen, maar die extra tv staat daar toch stof te vangen, en dan hebben we meteen een backup. En kunnen we de aanschaf van een megagrote flatscreen houden tot we onze woonkamer verbouwen (en de prijzen een stuk gezakt zijn).

Enfin, we zien morgen wel.

Dikke grijze gestreepte kater

55796754tigercatwiththegreeneyes.jpg

Awel, die dikke grijze gestreepte rotkat van hiernaast heeft het gepresteerd om in Wolfs kamer te sproeien. Ik heb er al op handen en voeten rondgekropen (tot groot jolijt van Wolf) om de exacte bron te vinden, maar helaas.

Grrr! Ik doe dat beest wat!

Water

Note to self: het is géén goed idee om de kraan van het afwaswater open te draaien, en terwijl het water loopt nog snel iets in de PDMzak te gaan gooien. Want voor je het weet, heb je vastgesteld dat die zak eigenlijk meer dan uitpuilt, en ben je bezig het boeltje op te ruimen, de zak dicht te maken, een nieuwe zak op te hangen in de zakhouder, en de volle zak buiten te zetten.
En dan kom je terug in de keuken, waar het water nog steeds rijkelijk aan het stromen is. Gelukkig zit er een overloopsysteem in de pompbak (dat weten we trouwens dan ook alweer), en is het water niet op de grond gelopen, alleen de gigantische kluit schuim.

Indeed, note to self. Argh.

[Wijvenweek] Wat mannen niet begrijpen

Ik heb een bijzonder begrijpende echtgenoot, eentje die eigenlijk geen woorden nodig heeft om te begrijpen hoe ik me voel, en waar ik behoefte aan heb. Ik weet het, ik heb blijkbaar een uitzondering vast. En toch zijn er dingen die hij niet begrijpt of niet kan, maar dat verwoordt hij dan zelf (een bericht op zijn blog van in december):

Wij mannen zijn waardeloos.

We bouwen luchtkastelen met bedrijven en netwerken, RSZ en BTW, cash-flow en return on investment. We spreken van micro- en macro-economie, en doen alsof we de wereld laten draaien.

Maar, lieve vrouw, het zijn fantomen en spiegelingen. Enkel bedoeld om te verdoezelen dat als het er echt op aankomt we er niet veel van bakken.

Als om halfvijf ’s nachts onze vier maanden oude baby ziek is en zijn bedje onderkotst, dan wordt pijnlijk duidelijk hoe waardeloos we zijn.

Dan zitten we slaapdronken als een harige aap op de rand van het bed. En we zien hoe jij de baby troost, zijn kleertjes ververst, de kots van de vloer opveegt, zijn matrasje omdraait, verse lakentjes uit de kast haalt, zijn bedje opnieuw opmaakt, zijn snotneusje schoonmaakt, hem terug onderstopt en zachtjes troost. Dan kijken we me onze onderkaak naar voren hoe jij plots als een Indische godin acht armen en handen blijkt te hebben.

Dan hebben we precieze, doelgerichte orders nodig. Niet ‘haal eens verse kleren’, maar wel ‘haal in de lange kast van de kleine slaapkamer, tweede schuif rechts, een wit onderhemdje van de linkse stapel’. Want wij mannen, wij weten nooit iets liggen.

En je zal zien, lieve vrouw, dat dit net de nacht is waarin we onze lievelingspyama aan hebben, die pyama die vijftien jaar oud is en net een paar keer te veel gewassen. Waarvan de rekker het eigenlijk begeven heeft, maar die we niet kunnen opgeven omdat hij te vertrouwd aanvoelt. En dan kunnen we niet snel om zo’n wit onderhemdje lopen, want dan hebben we één hand nodig om onze pyamabroek op te houden. Wij zijn echt waardeloos.

En als alles dan voorbij is, dan houden we jou en de baby stevig vast, tot jullie in onze armen zachtjes in slaap vallen.

Want dat, beste schat, is ongeveer het enige wat wij mannen wel kunnen: jullie liefdevol vasthouden. Daar zijn we nu eens niet waardeloos in. 

Weet je? Ik zie hem graag…

Televisie

Onze televisie, een ding dat we 11 jaar geleden hebben gekocht met ons huwelijksgeld, is het aan het begeven: er bevindt zich een grote ronde verkleurde plek in het beeld, waardoor het beeld de gekste kleuren krijgt.

We gaan ons dus moeten vernieuwen, en nu is de vraag: LCD of plasma? Wie heeft er ervaring mee, en wie kan ons een bepaald merk aan- of afraden? En in welke winkel?

[Wijvenweek] Kinderen

Over mijn kinderen kan ik (hier) kort zijn:

Er is Wolf (vier jaar), en er is Kobe (acht maanden), elk met een eigen website met uitgebreid blog en foto’s. Alles wat je over hen wil weten, kan je daar lezen.

En ja, ze zijn het licht van mijn leven, en allebei proefbuisbaby’s, dus bijzonder gewild. En af en toe zou ik ze met plezier aan een haakje hangen :-p

tweebroertjes.jpg

[Wijvenweek] Het huishouden

Ook aan mij is het huishouden doorgaans niet besteed. Ik heb echt wel andere dingen te doen met mijn kostbare vrije tijd: bezig zijn met de kinderen, met mijn ventje, verbeterwerk, en… eigenlijk toch nog wel een hoop klusjes die te maken hebben met het huishouden, helaas.

Kuisen doe ik niet, of alleen in tijden van nood: ik heb twee kuisvrouwen waarvan de ene stofzuigt, dweilt, keuken kuist, badkamers en Wc’s, en dan de andere op zondag extra taken doet, zoals bv. ijskast uitkuisen, kamers onder handen nemen, garage opkuisen, zetel wassen, ramen lappen, bedden verversen… Eigenlijk meer wat een echte huishoudster zou doen. Ik geniet daarvan, ik geef het toe. Het kost misschien geld, maar dat heb ik er echt wel voor over.

Wat doe ik dan wel zelf? De was, en daar kruipt behoorlijk wat tijd in, ook al vertik ik het om te strijken wat niet echt noodzakelijk is. Boodschappen, al gaat Bart ook geregeld op zaterdag naar de winkel. Koken, tenminste als het geen school is, want dan eten we allemaal respectievelijk op school of werk. En dan verder alle kleinigheden, zoals extra boodschappen, fietsen repareren, schilderen, gordijnen naaien, verstelwerk, kleine reparaties in huis, administratie, breien, taarten bakken, kusjes geven op kinderknietjes, de tuin onderhouden, het gras afrijden, lampen vervangen …

Maar, als het aan mij ligt, is ons huis één chaos. Ik ben een vreselijke wat opruimen betreft, ik heb er een hekel aan, en ik heb eigenlijk geen last van de rommel. Mijn bureau is een regelrechte ramp, en de twee kuisvrouwen en Bart moeten eraf blijven of ik ben alles kwijt. Gelukkig heeft Bart dan wel de opruimwoede in zich: zodra hij thuiskomt, begint hij op te ruimen, ook al heb ik de indruk dat alles best meevalt omdat ik al een groot deel heb opgeruimd.
Hij heeft zich gelukkig al gedeeltelijk neergelegd bij het feit dat entropie de ware staat van ons huis is, maar toch…

Arme man van mij. Nee, omwille van het huishouden is hij echt niet getrouwd met mij :-p

[Wijvenweek] Shoppen

ixo.jpg

Awel, ik ben zo content als een katjen (om het met een Michelse uitdrukking te zeggen), want ik kom net terug van de Brico. Ik had gordijnrailtjes nodig, zo’n 7 meter in totaal, en daar zitten dus gigantisch veel vijsjes in. Mijn kapotte polsen kennende, ging het hangen van die dingen een werk van lange adem worden (ik kan maximum drie vijsjes per keer indraaien zonder dat mijn polsen gemeen zeer beginnen doen).

Ik heb me dus laten verleiden tot het kopen van een snoerloze elektrische schroevendraaier. De meeste van die dingen zijn behoorlijk lomp en zwaar (en dus weer een probleem), maar toen viel mijn oog op een schattig klein ding van Bosch, dat blijkbaar toch wel het nodige vermogen heeft, en perfect in mijn kleine handen past. Mine, dus :-p

EN dus loop ik nu te blinken van contentement over mijn nieuwe aankoop. Geef mij maar powertools! (Goh, en wijf dat we zijn :-p )

Overschot in meubels.

Zoals ik al veel eerder had meegedeeld, ik heb een wastafelpootrekje op overschot. Wie het komt halen, mag het hebben. Het is handig, zo’n ding, maar in onze nieuwe badkamer is daar geen behoefte meer aan.
Laat iets weten mocht je het willen: er is een voorkooprecht van iemand die eerder al interesse had betoond, maar het ding eens wilde zien. Bij deze.

badkamerrekje.JPG

Er is ook nog een grote houten, bijzonder robuuste tafel, met afgeronde hoeken en uitschuifbaar. Ze heeft wel een likje verf of een tafelkleed nodig. Het was onze vroegere livingtafel, en het is een prima ding, alleen staat ze in de weg tegenwoordig. Afmetingen: 90×180 of 90×220. Ook gratis af te halen. (De stoelen zijn er niet bij, duh.)
tafeloudklein.JPG