Geplaatst op

Kobe

Net naar Kind & Gezin geweest, en het is officieel: Kobe groeit en bloeit 🙂

Hij weegt, in proper pampertje, 12.360 kilo, en is 83 centimeter lang. Niet slecht voor eentje van achttien maanden. Maar waar ik vooral trots op ben, is de grote verwondering van zowel dokter als verpleegster over Kobes taalvaardigheid. Zeker voor een jongen, zelfs voor een tweede kind, is het uitzonderlijk dat hij nu al twee-woordzinnetjes maakt, en zelfs een voltooid deelwoord als ‘gevallen’ gebruikt. Ik zat erbij en straalde. Ja, Kobe kan al babbelen.

En nu allemaal in koor: “Van wie zou hij dàt hebben?”

Geplaatst op

Mysterieuze verdwijningen.

photos-avent-fopspenen.jpg

Ik heb daarnet een volle twintig minuten, zonder overdrijving, gezocht naar een tuut voor Kobe. Het ventje was gelukkig intussen vrolijk aan het spelen met zijn broer, en deed niet moeilijk, maar ik kreeg het snel op mijn heupen.

We hebben vier tuten: eentje ligt standaard in de crèche, twee zijn hier thuis, en de vierde hangt met een knijptouwtje aan zijn jasje. Eén van de twee losse had ik zeker nog deze morgen, de andere herinner ik me van gisteren. En daarnet was er geen enkele te bespeuren. Nog steeds niet, overigens. Ik heb dan maar uit armoe het koordje van de jasjestuut losgeprutst en hem die tuut gegeven, zodat hij in zijn bedje kon.

Ik snap dat dus niet, hé. Waar kan die naartoe zijn???

Mijn theorie is (ooit lang geleden eens bediscussieerd met een hoop vrienden, wellicht onder de nodige invloed, maar bon):

ergens moet er een planeet zijn, waarvan de grondstof bestaat uit paperclips. Daarop leeft het volk van de kousen, en tweelingen bestaan er niet, geloof me. De vegetatie wordt gevormd door stylo’s, de huisdieren zijn aanstekers. Hun huisjes zijn opgebouwd uit wasspelden en rekkertjes. Blijkbaar (daar was ik me vijf jaar geleden en langer nog niet van bewust) hebben ook de tuten hun functie op die planeet.

Geef toe, dat kan toch niet anders? Waar zouden die dingen anders naar toe gaan? Ik heb hier een hele doos met enkele kousen, en om de zoveel tijd moet ik wasspelden, rekkertjes, stylo’s en aanstekers bijkopen, want die dingen verdwijnen op mysterieuze wijze.

Of heeft u een betere theorie?

Geplaatst op

Prutsen en beuzelarijen

’t Is maar dat ge weet waarmee ge u kunt bezighouden dus…

Vandaag was voor mij een dag van de kleine domme prutsen. Dingen die moeten gebeuren, waar op zich niet veel tijd in kruipt, maar die ge toch uitstelt…

Deze voormiddag had ik les, maar heb ik tijdens het uurtje studietoezicht toch nog de tombolakaarten verzameld, geteld, papier ingevuld en geld samengeraapt. Ugh.
Deze namiddag, mijn vrije namiddag juist om papierwerk ed. te kunnen doen:

– koffie gezet: check
– foto van collega gedownload en per ongeluk gewist: check
– foto’s gerecovered dank zij Christophe: check
– agenda die ik vergeten was ingevuld: check
– herhalingstoetsen opgesteld en in de kopiemap gestoken: check
– dienstencheques besteld: check
– vriendenboekje van Wolf ingevuld: check
– naar de speelgoedwinkel geweest voor verjaardagscadeautjes: check
– naar Brico gebeld voor kapotte lamp in garantie: check
– uroloog gebeld voor nieuwe afspraak: de mens was uitzonderlijk afwezig.
– boete betaald en nog zo’n dingen: check
– een uur lang Super Mario Galaxy gespeeld met Wolf: check. Niet dat ik dat tot de klusjes reken :-p
– een stapel toetsen verbeterd: check
En toen wilde ik de spanningsomvormer (ik moet een lampje vanuit de VS aan de praat krijgen) in het stopcontact steken, en ontplofte het geheel. Fijn. Ik ruik helemaal naar rare verbrande plastiek en zo. Ugh. Ik denk dat ik het hierbij hou voor vandaag. Van die ontplofdingen, daarmee heeft ne mens het wel gehad als het over klusjes gaat…

Geplaatst op

Ugh

Zo van die schone lichtgele onderhemdjes, onderbroekjes en keukenhanddoeken, da’s toch ook niet lelijk, hé?

Toch?

Geplaatst op

Winterdagje

Wilt ge geloven dat, als ge op uw kletsers drie kwartier lang de was buitenhangt en processed dog food uit uw gras verwijdert, ge daar koude tenen van krijgt?

En vooral, weet ge hoeveel deugd vloerverwarming en een kop hete koffie daarna doen?

Ik wel.

Geplaatst op

Van die dagen…

Er zijn zo van die dagen op school dat je niet weet wat eerst doen. Er zijn natuurlijk je lessen, maar er komt vaak vanalles bij kijken, zoals bijvoorbeeld de organisatie van een Brel-avond, waarbij Johan Verminnen komt zingen en onze leerlingen het voorprogramma verzorgen.

En dan ben je tijdens de middagpauze bezig liefdesgedichten passioneel te laten klinken, en de tekst van ‘Rosa’ vlot gebekt te doen zingen, terwijl je snel een bord eten naar binnen schuifelt. En dan merk je vooral waartoe die leerlingen in staat zijn, en sta je telkens weer versteld.

En dan komt er een onverwachtse discussie met je laatstejaars over dingen op school die hen bezig houden en waar ze het moeilijk mee hebben, en probeer je hen ook het standpunt van de school en de leraars te doen inzien. En krijg je te horen dat ze dat bijzonder appreciëren, omdat ze op die manier de dingen leren anders bekijken en relativeren.

En dan, hé, dan weet je weer waarom je zo bijzonder graag met jonge mensen werkt. En waarom je eigenlijk vooral geen andere job zou willen, dan dag in dag uit bezig zijn met groepen pubers die het moeilijk hebben met zichzelf en de wereld om zich heen. Ook al zijn er van die dagen dat je ze met plezier klassikaal tegen de muur zou plakken.

Geplaatst op

Gedichtendag

site74_20081007081244_1_gedichtendag1.gif

Traditioneel post ook ik vandaag een gedicht.
Deze keer wil ik opteren voor een klanktapijt, een gedicht van de Vlaamse expressionistische dichter Paul van Ostaijen.
Hij schreef dit voor Gaston Burssens, eveneens een expressionistisch dichter.

Het is overigens het gedicht dat ik in mijn badkamer wil gebruiken (maar het komt er maar niet van). Voor de Gentenaars: het is dit gedicht dat op de kaaimuur van de Graslei en de Korenlei te vinden is.


Onder de maan schuift de lange rivier
Over de lange rivier schuift moede de maan
Onder de maan op de lange rivier schuift de kano naar zee

Langs het hoogriet
langs de laagwei
schuift de kano naar zee
schuift met de schuivende maan de kano naar zee
Zo zijn ze gezellen naar zee de kano de maan en de man
Waarom schuiven de maan en de man getweeën gedwee naar de zee

Geplaatst op

Tekening gezocht

Omdat het er sterk naar uitziet dat ik de rest van mijn schoolloopbaan in Mariakerke zal blijven, zou ik ook daar graag mijn klas (ten dele) schilderen.

Aangezien ik het lokaal moet delen met muziek, is een tekening van een musicerende mythologische figuur bijzonder aangewezen.

Mocht iemand zin hebben om iets te tekenen, of ergens een knappe tekening van dansende nymfen, een spelende Orpheus of een Apollo staan hebben: graag.

Je zou me er een groot plezier mee doen.

Geplaatst op

Perceptie

Advocaat Jacques Vergès in de Knack van een paar weken geleden:

“Ik zou Hitler verdedigd hebben, zoals ik ook Osama Bin Laden als cliënt zou accepteren, en zelfs George W. Bush.”

“Zelfs”.

Stof tot nadenken.

Gelukkig repliceert de interviewer:

“U wilt toch niet in ernst de misdaden van Hitler, Bin Laden en Bush in één adem noemen?”

Geplaatst op

Tweiclub

breien-t10272.jpgEen tijdje geleden hadden we het er op Twitter plots over: breien. Sommige dames kwamen ervoor uit dat ze eigenlijk graag zouden kunnen breien, maar dat ze dat nooit geleerd hadden. Anderen konden wel de basis, maar daar hield het eigenlijk ook wel bij op. Toen kwam het voorstel om een soortement breiclubje van Twitter op te richten, een tweiclub, als het ware.

Zelf kan ik wel een beetje breien, al ben ik lang niet zo’n krak als Patricia. Ik kan er echter wel genoeg van om anderen te helpen, en ik heb wel zin om een aantal mensen te leren breien.

Daarom wil ik voorstellen om eens samen te komen, en dat eventueel een vaste afspraak te maken om de veertien dagen (wie kan komen, komt, en anders is het maar voor de volgende keer). Omdat ik met kleine kinderen zit en een man met een zeer drukke agenda, zou ik dat het liefst bij mij thuis doen. Ik zorg wel voor drank en wat knabbeltjes, en de nodige brei-info.
De bedoeling is om er een gezellige avond van te maken, met massa’s oeverloos geklets, maar dan wel al breiend. Mannen zijn zeker welkom, zolang ze maar willen (leren) breien.

Leeftijd speelt geen rol, dus ja, ma, mocht ge goesting hebben, ge moogt ook komen :-p Je hoeft ook niet noodzakelijk op Twitter te zitten hoor.

Enfin, mocht je dit zien zitten, mail me dan, of nog beter, laat een berichtje achter in de comments, dan heeft iedereen er een idee van of er interesse is.