Jawel, eindelijk nog eens een Omen mini! Allez ja, mini qua tijd, want qua volk is het zo goed als een gewone Omen, meer dan 100 man.
Dat het larpen deugd doet, dat had ik al gezegd. En dat ik dolgraag Olga speel op Omen, dat ook. Intussen is ze gepromoveerd tot markiezin, dat kan ook wel tellen. Maar vooral: nu haar broer en neef als heksen buiten de wet zijn gesteld, is het haar zoon Volkar die de nieuwe groothertog van Midmark is. En aangezien die pas 15 is, is zij nog zijn regente en heeft zij de facto de macht in handen.
Volkar was tot hiertoe nog een nobele onbekende voor de rest van de spelers, maar nu is het langzamerhand tijd dat ook hij zijn entree maakt , en dat kan eindelijk omdat Wolf, jawel, ook zo goed als 18 is! Pas vanaf de leeftijd van 18 kan je meespelen op de weekends van Oneiros, maar op een mini kan het vroeger, als de ouders of een (tijdelijke) voogd mee zijn. Meestal speelt zo’n jonge speler dan het derde orkje van links, of een lijfwacht of een of ander klein rolletje, kwestie van het spel te leren door te observeren.
Maar Wolf? Goh, zei spelleiding, het is uw zoon, hij heeft al veel gelarpt in de jongerenlarps én geroleplayed met de Demuyteres, hij kan wel wat hebben. En we hebben uw ingame zoon nodig, en wat is dan logischer dan dat hij dat komt spelen? Dan hebben we die speciale band die sowieso bestaat tussen moeder en zoon.
En dus werd Wolf meteen voor, euh, de wolven gegooid. Meteen in het diepe, zonder zwembandjes. Hoofd van clan Korda, de sterkste clan in het spel. Groothertog van Midmark, na de koning, de koningin en de landschout het zwaarste personage in het spel.
Goh, zei Wolf, ik ga wel wat onzeker zijn, zo tussen al die gevestigde spelers en zware larpers.
No shit, Sherlock. Maar gelukkig is het ook Volkar zijn eerste publieke optreden en mag hij onzeker zijn. En zoekt hij nog zijn weg. Ook al zit hij dan meteen in de jury van een koninklijke Ting en moet hij een publieke eed zweren aan de koning ten overstaan van alle edelen.
Ge wilt niet weten hoe trots ik ben.
