Scouts

Mijn kleine Wolf wordt groot, jawel.

Ik ben vandaag namelijk met hem een scoutshemd gaan kopen, compleet met alle badges erbij.
Vorig jaar kreeg hij nog geen, omdat ik eerst wilde zien of hij eerder een aardje naar zijn moeder had (20 jaar jeugdbeweging) of naar zijn vader (gloeiende bloedhekel aan alles wat naar jeugdbeweging neigt). Het is dus het eerste geworden: hij gaat zeer graag naar de scouts, al lukt het lang niet altijd omdat we op zondagnamiddag nogal vaak andere verplichtingen hebben.

En dus zijn we richting Lange Violettestraat getrokken, en liep hij trots als een pauw rond in zijn nieuwe hemd. En mag mama vandaag nog een hoop badges op het hemd naaien. Al een geluk dat ze daar in de winkel een handleiding van hebben, want al die dingen hebben een vaste plaats.

En glunderen dat hij deed! Volgende keer neem ik een foto, beloofd.

Mijn kinderen

Omdat ik eigenlijk bijna alleen maar foto’s post van mijn meisje, heb ik ook even fotootjes getrokken van de anderen. Bij deze dus 🙂

Kobetekenen

WolfPC

Wolfcloseup

chocosnoet

Toetsen

Vrijdag had Wolf een gans pak toetsen van rekenen mee: effectieve toetsen, en oefeningen die op punten werden gezet. Hij deed heel erg nonchalant over die toetsen, en dus bekeek ik ze eens grondig. En was ik op slag een bijzonder trotse mama.

Want mijn Wolf, die heeft amper één enkel verstrooidheidsfoutje gemaakt, waardoor hij één keer 24,5/25 had. En voor de rest alleen maar maximumscores.

Ik gaf hem er een superdikke knuffel voor, en ik weet eigenlijk niet wie van ons twee er het meest glunderde.

(En toch kon ik het niet laten een wenkbrauw op te trekken bij dat ene domme foutje, waarvoor hij ‘sorry’ stamelde en heel erg schaapachtig keek, zoals alleen jongetjes van zeven schaapachtig kunnen kijken.)

Waterratten

Deze middag gaan zwemmen met de kroost, in Puyenbroeck. Het is wat verder dan de andere zwembaden, maar het is op zondag wel open tot acht uur ’s avonds, terwijl de anderen sluiten om vier uur. En als je een baby hebt die haar namiddagslaapje nodig heeft, dan is dat wel zo handig.

De jongens zijn verzot op zwemmen: Wolf zwemt alleen, en Kobe heeft nog zwembandjes nodig, maar is verder absoluut niet bang: hij gaat vlot onder water, en gaat zelfs op de bodem zitten. Merel vond het overigens ook fantastisch: er is een kleuterzwembad met water van ongeveer 15 cm, en dat vindt ze zalig. Maar nog veel leuker is in mama’s of papa’s armen in het kinderzwembad rondzweven: dan kan ze ongestoord trappelen en spatten, en moet ze niet zelf zitten.

Zalig toch?

Antiglibberkrokodil

Wel, die antiglibberkrokodil, dat was een van mijn beste kopen van het jaar. Want Merel zit dolgraag in bad bij haar broers, maar kan dat eigenlijk nog niet. De badstoel is niet handig, daar zit ze hoegenaamd niet graag in, en die is ook nogal scherp aan de onderkant, bizar maar waar.

Maar als ik haar zomaar in bad zet, dan glibbert ze gegarandeerd omver. Want ze kan wel zitten natuurlijk, maar zo’n glad bad, da’s nog iets anders. En ik daag u uit om eens vijf volle minuten op uw knieën naast een bad te zitten met uw hand tegen het poepje van uw kleine zonder kramp te krijgen.

En nu is er dus de antislipkrokodil, waardoor ze stevig kan zitten, zich draait en keert zoals ze dat zelf wil, en er gigantisch van geniet om in dat water te pletsen en te spelen. En haar broers, die lijken dat even leuk te vinden.

bad1

bad3

bad2

Concentratie

Omdat het buiten echt geen weer is, speelden de jongens binnen. Ze mogen maar een beperkt (lees: eigenlijk nog veel te veel) aantal uur met schermen bezig zijn (tv, computer, iPad, Nintendo DS, dat soort onzin) en dus waren ze plots aan het schilderen geslagen. En ondertussen stond er een CDtje van Kapitein Winokio op 🙂

schilder1

schilder2

Mereltje

Ik weet het, ik weet het, ik ben totaal stapelzot van mijn kleine meisje, en daarom nog een paar fotootjes:

Merelbuiten

buiten, boterhammetjes eten (maandag 4 juli)

buiteneten

merelrood

Tovenaar

Wolf vertrekt morgen op kamp. Het zal de allereerste keer zijn dat hij ergens anders slaapt, zonder een van ons of van de familie in zijn buurt. Ik ben alvast benieuwd.

Het kampthema is magie, en er werd gevraagd om iets van tovenaarskleren mee te nemen. Ik heb een gigantische hoop kostuums, maar niks in Wolfs maat, en weinig voor een tovenaar. Vrijdag ben ik dan maar om nachtblauwe stof gegaan, drie euro voor een meter stof van 1.50m. Lang leve de Sleepstraat 🙂

Vandaag heb ik dan een ‘kleedje’ in elkaar genaaid voor Wolf. Niks speciaals, gewoon recht, met twee rechte mouwen. Voor verkleedkledij kan dat allemaal :-p Ik vond helaas mijn spuitbus zilververf niet meer, zodat we naar Mariakerke gereden zijn, naar de hobbywinkel, om zilveren textielverf en zilveren satijnlint, bij gebrek aan zilveren biaislint. Ik had daar nog nooit mee gewerkt, maar het viel best wel mee om de halsuitsnijding van een biesje te voorzien. Zoals gezegd, voor verkleedkleren steekt het niet zo nauw. En toen wilde ik de sterren en manen, die ik al uitgeknipt had, op het kleedje sjabloneren. En was het potje zilververf compleet, maar dan ook compleet onvindbaar. Ik heb mijn hele auto uitgekamd, ik ben zelfs met de fiets naar de parking van de Delhaize en naar de crèche gereden om te zien of het niet toevallig uit de auto was gevallen, maar nee hoor: verschwunden. Sa (de Rombautsterm om iets aan te duiden waar je niet meer naar hoeft te zoeken, dat beyound all hope is).

Ik heb dan maar grijze muurverf genomen, nog een chance dat dat hier stond. En al bij al vind ik het resultaat best geslaagd. Zilver was mooier geweest, maar bon.

tovenaarskleed

Edit: net toen we gingen vertrekken naar het station, en de jassen namen, hing ik nog snel een versgekocht pyamaatje weg. Het hing aan een haakje aan de trap, en daarachter… Jawel, stond het potje zilververf. Uiteraard.

Tandarts

Spelen in oma’s tandartsenstoel, wij deden destijds ook niets liever: op en neer, spuiten met water, met lucht, en achter elkaar aanzitten met de boor. Al denk ik dat zij dat laatste (nog) niet hebben gevonden.

tandarts2

tandarts