Geplaatst op

Namiddagje struinen in Melle

Er zijn zo van die mensen met wie ge wreed graag zo ne keer ne namiddag afspreekt om bij te kletsen, met een taartje en een koffie, of zelfs dat niet.

Bij veel mensen is dat veels, maar veels te lang geleden. En dan wonen die mensen bijvoorbeeld al twee jaar in hun eigen huis, en zijt ge daar nog nooit geweest. Awel, dat is een schande. En bij sommige mensen kunt ge dat gelukkig ook goed maken.

Vandaag stond ik dus rond half drie in Melle en gingen we meteen, ondanks de warmte, een wandeling van een kilometer of vier maken om te geocachen en intussen, welja, honderduit te tetteren want dat was veel te lang geleden. We liepen doorheen Melle, bekeken vanalles, zochten de nodige caches en tussenpunten en eindigden met een taartje op Jesses terras bij hem thuis, met een goeie koffie erbij.

Het werd een zeer aangename middag: sommige mensen blijven vrienden, ook al ziet ge ze niet vaak. En sommige oud-leerlingen worden ook echt vrienden. Gelukkig maar.

Geplaatst op

Vakantie…

Het zijn zo van die dagen voor spelende vriendinnetjes, voor donuts en fruitsla met ijs.

Voor spelletjes met lange papieren vingers, en voor boeken. Vooral voor héél veel boeken. Ik zat gigantisch ‘achter’ tegenover mijn doel van 52 boeken op een jaar, maar ik heb het gevoel dat ik ze snel ga inlopen als ik zo voort doe.

Het doet deugd. Nog even geen mensen zien, geen radio aan, geen of nauwelijks tv voor mij. Gewoon lezen en stilte en rust in mijn hoofd. Nog even de website voor school op punt zetten en dan afsluiten. Nog even een paar dingen regelen voor school die precies niet helemaal correct waren, en dan vakantie.

Yup.

Geplaatst op

Merelse escapades

Merel is de laatste week gigantisch veel op zwier geweest, en het is haar van harte gegund ook!

Het begon eigenlijk al op 8 juni, op het verjaardagsfeestje van Jeanne, dat een zwemfeestje in de Rozenbroeken was.

Een paar dagen later was er het schoolfeest. Bart en ik hebben daar helemaal geen boodschap aan, maar Merel ging wel gaan helpen samen met haar vriendinnen. Ze hebben dat blijkbaar goed gedaan.

Dan was er vorige week zaterdag Living in ’t Park, een heel gezellig minifestivalletje hier in Wondelgem op den Dries. De vorige keer ben ik geweest, deze keer was ik echt gewoon veel te moe, en ik had ook echt geen zin in mensen.

Merel was in de namiddag gaan spelen bij Lieze en vroeg of ze soms met hen mee mocht naar LitP. Voor mij niet gelaten natuurlijk, en dus ging ze effectief vrolijk mee en amuseerde ze zich rot. Ze lieten er onder andere hun dromen tekenen…

Maandag was er dus de fameuze sportdag met de ‘gebroken’ neus, dinsdag was er haar proclamatie waar ze nog bleef hangen met haar vriendinnen.

Op woensdag nam Sandra de hele kliek – ze heeft een auto met zeven plaatsen – mee naar Popeiland in Puyenbroek, waar ze samen gepicknickt hebben en dan helemaal loos zijn gegaan bij K3 en vooral Camille.

En op donderdagnamiddag – de school eindigde om 12.00 uur, was er een afscheidsfeestje van Jeanne. Die verhuist ergens naar de provincie Antwerpen en die gaan ze dus helemaal niet vaak meer zien. Ook dat was meer dan dik in orde, precies: er waren meer dan 40 kinderen, maar dan gecombineerd voor Jeanne en haar twee zussen. Dan nog…

Een drukke agenda dus, en in de vakantie staat er ook nog wel een en ander gepland.

Dat kind heeft gewoon een veel drukker sociaal leven dan ik!

 

Geplaatst op

Ontbijtje in De Mokke

Ik had met Gwen tegen negen uur afgesproken in De Mokke op de Antwerpsesteenweg. Het was een prachtige, al warme ochtend en ik fietste dus vrolijk naar ginder, nog net niet fluitend.

Het fietspad langs de Houtdokken is ronduit prachtig te noemen.

Aan De Mokke zelf waren de tafeltjes aan de straat al bezet, maar ik denk niet dat ik daar graag had gezeten wegens het drukke verkeer. Er was ook een heel mooi terrasje binnenin, maar helaas, daar had een buurvrouw van een huis of vier verder de vergunning voor laten intrekken. Op zich had ze niks tegen het ontbijtadresje, maar als die vergunning er was en er kwam later pakweg een café in de plaats van de ontbijtplek, dan zou dat terras wél veel overlast betekenen en kon die vergunning niet ingetrokken worden. Jammer!

Maar Gwen en ik posteerden ons bij het grote open raam, bestelden koffie en thee en elk een grote stapel Amerikaanse pancakes. Héérlijk!

Ook al had Gwen zichzelf eigenlijk maar een uurtje toegemeten, het was na half elf tegen dat we er buiten waren, gewoon te heerlijk aan het kletsen.

Ik fietste nog naar de Sint-Pietersabdij om daar eventjes mijn ogen uit te kijken en een cache op te pikken.

Daarna reed ik nog naar de kop van de Coupure om er een cache te herstellen, en fietste toen vrolijk naar huis. Wat een zalige voormiddag zeg!

 

Geplaatst op

Onverwachte lunchdate

Ik zeg al meer dan een jaar tegen Peggy (onze personeelsverantwoordelijke) dat ze eens mee moet komen op vrijdag naar de Villa Ooievaar. Zij is klaar met werken om twaalf uur, en dit jaar heb ook ik tijd tussen 12.05 uur en 13.30 uur, meer dan genoeg dus om te lunchen.

Vandaag zei ik al lachend tegen Peggy: ” ’t Gaat er zo gelijk precies niet meer van komen hè, dit jaar?” Waarop zij plompverloren: “Awel, vandaag heb ik eigenlijk wel tijd!”

Ik meteen naar de Villa gebeld of ze twee plaatsen ipv eentje hadden, en dat was geen enkel probleem. Ik heb dus een zeer aangename laatste vrijdaglunch gehad in de Villa. Ha ja, volgend week zijn de examens al begonnen en ga ik naar huis om te koken voor de jongens.

Maar op de valreep heb ik Peggy dus nog kennis laten maken met de eenvoudige maar lekkere maaltijden, het heel erg fijne terras en de aparte bediening. Dik in orde, zou ik zo zeggen.

Geplaatst op

Schoolfoto’s van Merel

Doordat mijn muizie momenteel op schoolreis is, kreeg ik een berichtje dat er enkele foto’s al te zien waren. Tot mijn verbazing hadden ze al de hele tijd een eigen fotopagina met de klas. Ik ben er dan maar eens doorgegaan en heb alle foto’s met Merel erop gedownload. Ik geef er hier een paar mee, omdat ze gewoon zo een fijn beeld van mijn dochter en haar vriendinnen geven.

Geplaatst op

Etentje in Yalo

We hadden afgesproken met Gwen en Erik om samen iets te gaan eten, en Bart had gekozen voor Yalo, in de Gentse binnenstad, aan de Brabantdam. Een echte hipsterlocatie, had hij ons gewaarschuwd, en dat was niet gelogen.

Het was er knap om zitten, het was een experimentele kaart en vooral: er was blijkbaar een DJ want de muziek stond pokkeluid…

Maar het werd een gezellige, aangename avond met lekker eten en fijn gezelschap. Af en toe willen Gwen en ik onze echtgenoten er nog even bij, jawel. Ook al trekken ze de meest gekke bekken… 50, iemand?