Geplaatst op

Alberte

Voor ons, goh, maandelijks kan ik het niet noemen maar we doen ons best, etentje met Gwen had ze deze keer geluk gehad in Alberte in de Dendermondsesteenweg: ze wilde er al lang eens gaan eten maar had nog nooit een reservatie vastgekregen. Maar een doordeweekse maandag leverde blijkbaar minder problemen op.

Het is duidelijk een hipsterrestaurant: vaste kaart, veel alternatieve dingen, de sfeer van bij je grootmoeder en toch ook weer niet… Het was er goed zitten en het eten was ook echt wel lekker. Het exacte menu weet ik niet meer en kan je ook nergens terugvinden, helaas.

Er zaten veel groenten in, wat zeer aangenaam was. Iets met een risotto, een bouillonsoepje, bijzonder lekkere witte asperges, een visgerecht, vlees en twee desserts. Eigenlijk gewoon te veel gegeten, maar het was inderdaad zeer lekker.

En het fijnste was natuurlijk het gezelschap. Tegenwoordig proberen we echt elke maand af te spreken en leggen we de volgende datum gewoon vast tijdens het eten, maar het lukt niet altijd.

Blij dat deze wel gelukt was, want het was andermaal een zeer fijne avond.

 

Geplaatst op

Onder vrienden

Een week of twee geleden stuurde Sofie mij en Gwen een berichtje: om nog eens af te spreken met ons zessen, dat was – letterlijk – jaren geleden. Tot onze grote verbazing was de eerst voorgestelde datum meteen goed, en dus reden Bart en ik vandaag met de fiets tot in Lovendegem, zo tegen een uur of zeven.

Het werd een bijzonder aangename avond waarbij we gewoon buiten konden blijven zitten. Sofie had een hoop hapjes en daarna een bijzonder fijne risotto met zalm en schaaldieren. Oh, en haar fameuze pruimentaart als dessert!

Eigenlijk heb ik bijzonder weinig mensen gezien deze zomer: eigenlijk nergens echt op bezoek geweest, niemand bij ons thuis… En daarom deed net deze avond ook zoveel deugd: fijne mensen, fijne gesprekken, veel gelachen, lekker eten…

We gaan proberen deze keer niet zo lang te wachten.

Geplaatst op

Met Gwen in de Golden Gai

Om eerlijk te zijn ben ik de tel van de dagen een beetje kwijt, en toen Gwen me vanmorgen stuurde of de Golden Gai goed was als restaurant, viel ik uit de lucht. Juist ja, we gingen eten! Maandag zien we elkaar terug bij Sofie en Sepp, maar dat mocht onze ontmoeting onder ons tweetjes niet deren, vonden we.

De Golden Gai is een ramenrestaurant in de Dampoortstraat  en blijkbaar dé place-to-be van het moment. Reserveren kan niet, noch binnen, noch buiten op het terras, je moet gewoon langswaaien en hopen op een plekje. Het zijn natuurlijk ook ramen die ze serveren, iets waarvoor je niet meteen drie uur aan tafel zit.

Ik kwam toe om half acht en had geluk: er was plaats aan de bar en ze wilden ons opschrijven voor een plaatsje op het terras, zodra er iets vrij kwam. En dat kwam eigenlijk behoorlijk snel: we hadden net onze – alcoholvrije – aperitieven voor onze neus en een bordje teriyaki kippenvleugels, toen we al mochten verhuizen naar buiten. Ik geef toe: dat was beter, want binnen was het behoorlijk warm en zitten kijken op de afwastoog is nu ook niet meteen bijzonder inspirerend.

Buiten zaten we heerlijk: de temperatuur was fantastisch en het verkeer in de Dampoortstraat is niet zo druk dat het stoort.

We hebben heerlijk zitten kletsen: waar de vorige keer het woord ‘Latijn’ of ‘leerplan’ niet één keer gevallen is, hebben we het deze keer eigenlijk vooral daarover gehad: het werk, de collega’s, de vernieuwing van de leerplannen, de problemen daarrond… Gwen gaf me ook een resem tips over wat ik wel en niet kon doen in de klas met die nieuwe leerplannen, en dat luchtte me wel wat op, ja. En vooral ook wat ik wellicht mag verwachten met de vernieuwing in de derde graad, want ze moeten nu tussentijdse leerplannen schrijven… Zucht.

En het eten? Goh… Gwen had gehoord dat het hier super lekker was, maar we vonden het allebei niet speciaal. We hebben ook geen van beiden de ramen zelf genomen maar een salade, misschien ligt het daaraan? Het dessert was overigens wel zeer lekker, vond ik, maar allemaal met lactose zodat Gwen het bij een theetje hield.

Maar het werd wel een zeer fijne avond voor ons beiden, we hebben daar duidelijk allebei nood aan. Juist omdat we elkaar al zo lang en zo goed kennen, kunnen we ook alles tegen elkaar zeggen. We kennen elkaars familie door en door, maar we kennen ook elkaars werk echt wel door en door en daarover kunnen en mogen we ook oeverloos tegen elkaar zagen, iets wat je tegen collega’s niet altijd kan, en al zeker niet tegen je partner.

Yup. Er gaan nog veel van die etentjes volgen…

Geplaatst op

Stommiteiten van de vrienden van Rombaut deel 1

Door de stommiteiten van Rombaut te posten, kreeg ik regelmatig al eens een verhaal doorgestuurd. Bij deze is dus ook de reeks “Stommiteiten van de vrienden van Rombaut” geboren. Enjoy!

* Stommiteiten van de vrienden van Rombaut #1

Stel vast dat het tijd is dat ge uw bikinilijn bijwerkt. Neem uw trimding. Leg een handdoek op de grond zodat ge zeker geen opruimwerk hebt. Neem een donkergrijs exemplaar. Werk uw bikinilijn bij. Vergeet uw donkergrijze handdoek uit te schudden in de douche, zoals gewoonlijk. Vouw die gewoon weer netjes op. Leg die in de kast.
Neem de volgende dag een douche. Droog uw haar met de donkergrijze handdoek die vanboven in de kast ligt. Merk plots dat uw haar, gezicht en decolleté bezaaid zijn met dingen die daar absoluut niet thuis horen.

Stap opnieuw in de douche en spoel u af. Gooi de handdoek in de linnenmand.

Zucht eens diep.

* Stommiteiten van de vrienden van Rombaut #2

Draag een rokje en hakjes. Voel uzelf extra vrouwelijk en wees in uw nopjes. Wil elegant uw auto in stappen. Zwier dus extra met uw heupen. Bots met uw heup tegen de rand van de auto. Raak daardoor uw evenwicht kwijt. Merk dat uw voet niet meer mooi in de opening onderaan de zetel bij de pedalen terechtkomt, maar meer naar links, waar helaas geen opening is. Stoot uw knie tegen de onderkant van het dashboard. Verplaats daardoor onverwacht uw hele gewicht op uw andere been. Merk dat ge helemaal uit de auto dreigt te vallen. Probeer uzelf nog een soortement hupje te geven om dat alsnog te vermijden. Bots daardoor met uw hoofd tegen de bovenrand van de auto. Land daardoor op drie plaatsen geblutst en behoorlijk geschrokken half en half in uw zetel. Schuif snelsnel uw gat helemaal op de zetel, kijk rond of niemand het gezien heeft. Wrijf over uw hoofd en knie.

Zucht eens diep.

* Stommiteiten van de vrienden van Rombaut #3
Heb een mini-kunstgebit, eentje dat één gesneuvelde voortand vervangt en met haakjes vast hangt aan de tanden ernaast.
Eet een broodje tonijn, doe daarvoor het stukje gebit uit omdat dat te hard is om te bijten. Leg dat achteloos op het aanrecht in de keuken. Vergeet uw gebit terug in te steken, ga fietsen.
Wil na het fietsen het gebitje terug insteken, merk dat het spoorloos is. Denk even na waar het zou kunnen zijn. Realiseer u dat ge uw afval in de GFT hebt gegooid. Rol met uw ogen, duik in uw GFT-container. Vind uw gebit niet. Was grondig uw handen.
Herinner u dan dat ge het lege tonijnblikje in de PMD-zak hebt gegooid. Rol met uw ogen, begin te woelen in de volle PMD-zak. Besef dat zoiets kleins perfect naar de bodem kan gezakt zijn. Maak de zak stuk per stuk leeg. Vind uw gebit niet. Was grondig uw handen.
Panikeer even. Bedenk dan dat het wellicht op de grond gevallen is en dat uw katten er misschien mee zullen gespeeld hebben, en dat ge het dan wel zult vinden bij het kuisen of zo. Stop met u op te jagen.
Eet uw avondeten op. Breng uw vuil gerief naar de keuken. Merk dat uw ene kat precies iets roze in zijn bek heeft. Pluk uw gebit uit dat van uw kat. Gooi het gebit in een glas water met twéé reinigingstabletjes voor de nacht.
Zucht eens diep. Zucht daarna opgelucht.
* Stommiteiten van de vrienden van Rombaut #4
Loop rond op de warmste dag van het jaar. Stel vast dat je precies toch wat aan het zweten bent. Denk nog even snel deo te spuiten. Graaf in je rugzak zonder kijken naar een bus deodorant. Spuit royaal onder je oksel. Merk dat die toch niet zo goed dekt als anders. Spuit dan voor de zekerheid nog wat bij. Merk dat het toch precies wat plakkerig is.
Bekijk de bus eens goed. Stel vast dat je linkeroksel die dag zeker niet gaat verbranden.
Denk aan Gudrun. Zucht eens diep.
 
* Stommiteiten van de vrienden van Rombaut #5
Word 50. Krijg een uitnodiging om uw borsten te laten screenen op borstkanker. Wees daar, na alle horrorverhalen over platgedrukte borsten, niet zo tuk op. Hoor via een vriendin dat ze in Vilvoorde al zo’n nieuw machien hebben waarbij ze ze zo plat niet moeten duwen. Ga vanuit het Mechelse speciaal naar Vilvoorde voor die screening.
Vermeld dat terloops aan de radiologe omdat die vaststelt dat ge precies van ver komt. Merk op hoe de radiologe verbaasd kijkt en zegt: “Daar weet ik niks van, en wij zouden het toch moeten weten dan. Dit is gewoon het apparaat dat we al jaren gebruiken”.
Stel vast dat uw borsten effectief pijnlijk uitgerekt en plat geduwd worden. Zeer plat. Vraag u af of ge hier geen hangborsten van gaat krijgen.
Zucht eens diep.
Zeg auw.
Geplaatst op

Picknick in het Middelheimpark, editie 5

Ik durf stellen dat het intussen een traditie is, die zomerse picknick in het Middelheimpark.

In 2017 was dat voor de eerste keer het geval, en toen waren we redelijk op den bots met een man of twintig en liepen we ook rond om het beeldenpark zelf te zien.
In 2018 hadden we het door omstandigheden moeten uitstellen naar eind augustus en waren er behalve ons nog vier anderen. Maar gezellig werd het wel.
Editie 2019 was door eerder slecht weer opnieuw eind augustus, maar toen waren we toch weer met achttien in totaal ^^

In 2020 was er, om bekende redenen, geen picknick, maar vorig jaar, in 2021, kon het eigenlijk net, aangezien het buiten was en we ons in kleinere groepen hadden opgedeeld. Er was zowaar, kinderen inbegrepen, 48 man toen.

Dit jaar wilde ik het niet op de 21ste juli leggen wegens Gentse Feesten – waar we toch niet naartoe zijn gegaan – maar gewoon in het overgangsweekend, en dat bleek niet zo’n goeie keuze omdat er al mensen aan het vertrekken waren naar Conquest of Mythodea dat eigenlijk pas volgend weekend is. Tsja…

Ik dacht dat we met hooguit een man of tien gingen zijn. maar dat bleek volledig verkeerd gedacht: we kwamen al een hoop volk tegen op de parking, er bleken al mensen te zitten, en er bleven nog druppelsgewijs mensen toekomen. Al bij al waren we, kinderen inbegrepen, met 36 man, en het was andermaal dik gezellig.

We zijn na een tijdje met een aantal gaan rondlopen om een labcache op te lossen en zo een aantal extra kunstwerken te zien. Het blijft daar echt knap.

En ik heb van veel mensen een bedanking gekregen dat ik het opnieuw ‘georganiseerd’ had. Alsof daar veel werk aan is: gewoon een evenement aanmaken op Facebook en dan delen ^^

En ja, ze vroegen ook om het volgend jaar ook zeker te doen. Een traditie, als het ware.

Geplaatst op

Dinnerdate met Gwen

Eigenlijk gingen we eerder al iets eten, maar toen was er een miscommunicatie en moesten we het annuleren. Kan gebeuren.

Vandaag – de maandag na de Gentse Feesten, geen sinecure – had ik plaats gevonden in Bassin, in de Bassijnstraat in Gentbrugge, niet ver van Gwen dus. Zij was wel met de fiets, ik had voor de zekerheid toch maar de auto genomen wegens de regendreiging, en het is ook een half uur fietsen voor mij.

Het restaurantje is klein, om niet te zeggen piepklein en je zit ook echt wel dicht op elkaar, maar het eten was zeer lekker en eigenlijk was het er ook echt wel gezellig zitten. Echt goedkoop is het niet, maar nu ook weer niet overdreven.

We hebben opnieuw honderduit zitten kletsen, zoals dat hoort, en ik denk dat voor een keertje het woord Latijn zelfs niet gevallen is. We hebben het totaal niet over werk gehad, over leerplannen of lesroosters of eindtermen, we waren allebei duidelijk in vakantiemodus, gelukkig maar.

Het deed eigenlijk vooral ook nog eens deugd. Zoals ik al eerder zei: veel mensen wil ik eigenlijk nog steeds niet zien, maar voor sommigen maak ik met plezier een uitzondering.

Geplaatst op

Dagje Lier

Mijn reden om naar Lier te trekken, was niet bepaald van de meest aangename: Koens mama is overleden en haar herdenkingsdienst was daar om 13.30 uur.

Ik vertrok dus nog voor de middag – het is anderhalf uur rijden – en ging eerst iets eten bij Zuster Agnes, een bijzonder aangename bistro in de schaduw van de Zimmertoren. De pokébowl met steak is een aanrader, geloof me.

Na de dienst keerde ik terug naar de stad om er te geocachen: een reeks labcaches en een aantal losse caches, waardoor ik serieus wat kilometertjes halen. Note to self: de volgende keer écht de fiets meebrengen…

Maar Lier is echt wel een prachtig stadje met veel water en veel groen, en ook veel beelden en dergelijke.

Als ik nog eens in de buurt ben, kom ik zeker hier terug. Maar dan liefst met een andere reden, als het even kan.