Geplaatst op

Eerste dag alleen

Vandaag was mijn eerste dag alleen thuis. Met ‘alleen’ bedoel ik dan zonder Bart, met de jongens naar school, en Mereltje bij mij.

Zes dagen na mijn bevalling zag ik dat eigenlijk wel zitten: lekker rustig. De nacht was verre van ideaal geweest, maar bon, ik moet dan ook niet werken overdag. Bart had de jongens aangekleed, en we zaten samen aan het ontbijt. Bart had wel zijn auto aan het kantoor laten staan (die wordt soms ook door andere mensen van zijn kantoor gebruikt), en dus ging hij met de tram gaan. Dat vond ik nogal onnozel, ik ging hem wel voeren. Meteen ook de uitgelezen kans om langs te gaan op mijn school, met een kaartje en een pot snoepgoed voor collega’s en directie. Anders ging Bart dat toch alleen moeten doen, en nu hij erbij was en de maxicosi kon dragen, kon ik meteen ook mijn kleintje showen. Nodeloos om te zeggen dat de ooh’s en aah’s niet van de lucht waren, en dat het ’toch zo’n schoontje’ was… Soit, door het feit dat we er tijdens de lessen waren en niet in een pauze, slaagden we erin onder het kwartier weer buiten te zijn :-p

Aan Barts kantoor zijn we ook nog even naar boven gegaan met Merel, en daar uiteraard hetzelfde scenario, met deze keer alle Netlashmensen.

Tegen half tien was ik weer thuis met mijn slapende kleine muis, maar ik was wel zelf doodop. Misschien overschat ik mezelf toch wel af en toe, zo kort na de bevalling. Een tukje van een uur en een goeie koffie later was dat probleem alweer opgelost, en genoot ik volop van de stralende zon.

En verder heb ik eigenlijk niks gedaan vandaag. Gevoed, ja, en pampers ververst en een badje gegeven en zelf gegeten, en mijn krant gelezen en zo, en in de zon gezeten met mijn boek. En toen was het al half vier, en dus tijd om de jongens af te halen van school. Ik heb Merel stevig ingepakt, en aan school in de draagzak gezet. Een maxicosi kan ik nog niet dragen, dat ding weegt veel te veel en is onhandig op de koop toe. En de draagdoek heb ik nog niet, dus draagzak it was. Blijkbaar vindt Merel dat ding best ok, want ze heeft gewoon verdergeslapen.

Tegen dat ik thuis kwam met de jongens, was ook Vallery daar met Bo op babybezoek, en is die gezellig blijven kletsen. Ik moet wel toegeven dat ik uiteindelijk serieus moe werd, en dat ik toch wel bijzonder blij was dat Bart al tegen vijf uur thuis was.

Toch fantastisch, die vent van me? Hij heeft de kinderen overgenomen, opgeruimd, tafel gezet, ze in bed gestopt, en wel meer van dat soort dingen. En ik? Ik heb enkel nog voor Merel moeten zorgen, en lag al om half negen te maffen in de zetel :-p

Geplaatst op

Lijstje zomer 2010

Goh, het is zomer, en dus weer tijd voor een klusjeslijstje, al durf ik al bijna niet meer. Het is vooral voor mezelf bedoeld als geheugensteuntje en schop onder mijn kont, maar blijkbaar zijn er ook mensen die het gewoon amusant vinden :-p Bij deze dus. Al heb ik met mijn 5,5 maanden zwangerschap wel een goed excuus deze keer. Dit zijn de dingen waar ik nu zo op het eerste moment aan denk.

– zonneblinden terughangen
– tijdschriftenhouder ophangen in toilet
– lamp vervangen in gang
– spiegel ophangen
– rekken in nieuwe garage maken
– Kobes kleren uitsorteren
– Wolfs kleren uitsorteren
– nieuwe kast gaan kopen (de keuze in Ikea is al gemaakt)
– leeg aquarium verhuizen
– Barts fiets laten herstellen
– foto’s laten afdrukken
– tuinhuis opruimen
– kat laten steriliseren
– naaiwerk allerhande
– auto uitstofzuigen en kuisen aan de binnenkant
– keuken herbehangen (papier is er al de helft af, het nieuwe ligt te wachten)
– drie schuiven van bureau en kast herstellen

Dit is trouwens wat nog overblijft van vorige zomer. Helaas. Ik ga de twee wel eens integreren, maar dat zal voor de volgende editie zijn.

* Verbouwinggerelateerd

– restjes behangpapier afdoen
– raamkozijnen schilderen: * gordijnrails losvijzen *gaatjes opvullen * afschuren *ontvetten *primen *verven
– rolgordijnen bestellen
– overgordijnen zoeken en bestellen
– kasten laten spuiten
– schilder regelen
– piano schilderen (not gonna)
– veranda onder handen laten nemen
– verf gaan halen

* los schilderwerk:
– deur beneden in de gang schilderen
– zolderluik schilderen
– raamkozijnen aan de buitenkant herschilderen (gelijkvloers heeft schoonpa al gedaan)
– achterdeur beitsen
– muur boven de nieuwe voordeur in orde zetten en schilderen
– gang retoucheren
– raam in ‘loft’ retoucheren

* living:
– mierengaatje opsporen en  opnieuw in orde zetten, is blijkbaar niet ok

* badkamer:
– gedicht uitsnijden in matteerfilm
– deurstop installeren

* garage
– nieuwe grondwaterpomp laten aanrukken en installeren
– ontbrekende tegels zoeken en plaatsen

* jongenskamer
– kussens maken met de overschot van de gordijnstof (2 gemaakt)
– kinderstoeltjes renoveren
– manier bedenken voor zonnewering voor de kleine veranda
– rolluikriem vervangen
– Kobes meubels in elkaar vijzen

* nieuwe berging
– foutieve zaagsnede (foutje van mijn pa!) in de deur opvullen en schilderen
– afdichtlatje van de laminaat installeren (het is afgezaagd, maar moet nog vernist worden)
– beschadigde verf op deur retoucheren
– ontbrekende stukje behang hangen

* tuinwerk

– nieuwe deur maken aan houtkot dat nu moto/fietsenkot is
– hout opnieuw verleggen naar houtkot dat nu opnieuw houtkot is
– tuinhuis opruimen
– hibiscus opbinden
– losgekomen naad van zonnescherm repareren
– hibiscusstruik verplanten (in de herfst)
– haag laten scheren
– rond perkje laten verdwijnen (afsluiting is al weg, nu het gras laten woekeren)
– hout verzagen en stapelen
– tweede grote haak kopen en ophangen voor tweede hangmat

* diversen
– hoop ongebruikte spullen op Ebay verkopen
– kaders in loft ophangen
– afgebreide pull afwerken
– 8mm filmpjes en trouwvideo laten digitaliseren voor ze kapot gaan.
– crème brûlée leren maken
– foto’s bestellen, in kadertjes steken en ophangen
– klamboe repareren
– echtgenoot graag zien (dit heeft Bart toegevoegd en doorstreept, ik zie het eerder als een work in progress)
– mozaiek herbeginnen en afwerken
– houten overgangslatje installeren boven aan de trap
– zolder opruimen en lege dozen uitkuisen
– slot van tuinhuis repareren
– Wolfs parapluutje repareren
– 7 5 3 broeken inleggen
– deur van hondenhok repareren
– Wolf leren fietsen
– schilderij afhalen bij vriendin
– garage opruimen

Geplaatst op

Bij-bus

Vandaag zag Wolf in ’t stad plots een bus van Eurolines passeren.

“Kijk mama, een bij-bus!”

Geef hem eens ongelijk?

eurolines

(foto Arthur-A)

Geplaatst op

Gentse les

Toen er een bericht verscheen destijds op Gentblogt dat er een reeks lessen Gents werd georganiseerd, konden we er met drie niet snel genoeg bij zijn. Letterlijk dan wel, want de eerste reeks was dadelijk volzet. Wel kon Veerle ons inschrijven voor de tweede reeks, vanaf januari. Zeven lessen op maandag, om de veertien dagen, voor veertien euro, van half acht tot kwart over negen, gegeven door Freek Neirynck. Dik in orde!

En toen kwam de eerste les.

Mja. We kregen uitleg waarom er geen vaste schrijfwijze was voor het Gents, en dat iedereen maar moest zien op te schrijven op zijn eigen manier. Oei. We hoorden dat er verschillende types Gents waren, en dat je als ingeweken Gentenaar vaak nog de grootste Gentse woordenschat verzamelt. We luisterden vooral ook naar veel Gentse liedjes. Helaas werd daar niks mee gedaan: soms verstond je de helft niet, en dan moest je het maar vragen, zei hij. Alleen, als je het niet begrepen hebt, hoe kan je het dan vragen? Van liedjesteksten uitdelen op kopie had hij duidelijk nog nooit gehoord, daar zouden we wat aan gehad hebben. Ook de pauze van een kwartier was er wat veel aan: hij had daar als roker misschien wel behoefte aan, maar de cursisten duidelijk niet (de meesten bleven dan ook in het lokaal). Iedereen moest zich ook voorstellen in het Gents. Euhm? Is het niet de bedoeling om het eerst te leren, en dan pas te spreken? Soit, het ging voor sommigen goed, voor anderen beter…
Er volgde wel nog een reeks gedicteerde woordenschat en uitdrukking, jammer genoeg het enige echt bruikbare uit de les.

We gingen alledrie buiten met een gemengd gevoel. Mja. Volgende keer beter zeker?

Alleen herhaalde het lesstramien zich keer op keer. Er kwam af en toe een spreker in het Gents, de voertaal was uiteraard continu Gents zodat je de klanken oppikte, maar de talloze liedjes bleven onbegrijpbaar. Freek gaf ons wel huiswerk, en spendeerde zo bv. twintig minuten aan het dicteren van een Nederlandse tekst, die wij dan thuis moesten vertalen naar het Gents. Kopietje, iemand?

Zo merkte ik dat mijn enthousiasme wegebde. Ja, ik leerde wel bij, en dat vond ik wel leuk, maar dat had ik op een kwartier ook kunnen leren, zonder dat ik daarvoor bijna twee uur en een babysit moest voorzien. Ik miste een les omdat ik ziek was, en bleek het niet eens jammer te vinden. Helaas mag je maar één les missen om je ‘diplom’ te krijgen, en dat oudercontact op maandagavond was er dus te veel aan. En dus heb ik de laatste les ook maar meteen overgeslagen. We hadden wel een opstel moeten schrijven in het Gents, maar wist ik veel… Ik kan wel wat Gents, maar zoveel had ik nu ook weer niet bijgeleerd.

Conclusie? Een sympathieke Gentenaar met uitstraling heeft daarom nog niet meteen pedagogische kwaliteiten. Freek kan misschien prachtig Gents, maar als leraar heeft hij me zwaar geërgerd (wellicht ook omdat ik zelf leraar ben). Je moet ook niet aan de cursus beginnen als je nog totaal geen Gents kan, want er wordt duidelijk een basiskennis verwacht.

Jammer, een gemiste kans, vind ik.

Geplaatst op

En nog een dagje dat het mijne niet was…

Ik had gisteren te vroeg victorie gekraaid. Toen ik wilde gaan slapen – Bart was al naar boven – wilde ik nog snel het vuile water weggieten waarmee ik de kattenplasjes had opgedweild. Snel was hier duidelijk het foute woord, want bij het weggieten bleef het hengsel van de emmer haperen, waardoor de helft van het water niet ín de pompsteen terechtkwam, maar wel op de vensterbank erachter. Humpf. Ik heb nog een half uur nodig gehad om het stinkende water volledig opgekuist te krijgen. Yay.

Vandaag had zijn momenten, om eerlijk te zijn. Ik was nog moe bij het opstaan, en dus niet bijzonder goedgehumeurd. En ’s morgens je boterhammen moeten smeren, dat doe ik dus niet graag. Lesgeven viel wel mee, gelukkig.

Het uurtje tussenin werd voor één keertje niet ingenomen door studietoezicht, waardoor ik me richting computerwinkel kon spoeden. Wat gediscussieer en gedebatteer over specificaties, en zo’n 850 euro later, was ik de trotse eigenaar van een nieuwe PC, een HP Pavilion P 6320be. Een Intel Core i3 processor met 2,93 gigahertz, 6 giga werkgeheugen, een whopping anderhalve terabyte harddisk, een ATI Radeon grafische kaart met meer dan een giga geheugen, een DVD RW, een netwerkkaart van ook alweer een giga, en een ingebouwde kaartlezer. Oef.

Ik zo content als een klein kind, nog snel geld afhalen, mijn gerepareerde schoenen ophalen, even de apotheker binnen om Touristil, en verder gaan lesgeven.

Om kwart voor twaalf werd de les stilgelegd, want we gingen met alle Latijnses van 5 en 6 en de Griekjes van het 4de naar het toneelstuk ‘Hippoliet’ naar Euripides, in Bornem begot. We stonden dus allemaal netjes om 12.00u op de parking, maar geen bus te zien. Daar was ergens een foutje gebeurd bij de busmaatschappij. Mijn collega is zo al een stresskonijn bij dat soort dingen, en nu kreeg ze het helemaal. Enfin, een twintig minuten later zaten we alsnog op de bus, en waren we zelfs netjes op tijd.

Het toneelstuk zelf was de moeite. Nooit geweten dat je de essentie van een tragedie kon behouden, en toch ongelofelijk grappig uit de hoek komen. Chapeau voor Dany Timmermans, Kader Gurbuz, Jenne Decleir en Machteld Timmermans, de regie en de scenografie. Knap!

Tegen half vijf stonden we terug in Mariakerke en kon ik me richting klassenraad spoeden, want die was intussen al begonnen. Mijn zegje gedaan, daarna de kinderen opgehaald, en huiswaarts. Moe.

Ook mottig van de bus, vermoed ik, het pilletje ten spijt. Ik had ook ijskoud, en kroop in de zetel onder een dekentje. Toen Bart thuiskwam, nam hij dan ook liefdevol de kinderen voor zijn rekening, en liet me een dutje doen. Eten zei me niet veel, ik heb amper een boterhammetje gegeten, had geen zin in warm eten.

Tegen half acht sleepte ik me naar de WW, nog steeds in een rothumeur. Maar de avond verdient een apart postje, want die viel onverwachts mee.

Laat het volstaan met te zeggen dat ik nog niet eens de PC uit mijn auto heb gehaald: ik heb er de fut niet voor. En voor een computergek als ik, wil dat wel wat zeggen.

Geplaatst op

Manon

Gisteren ben ik, met de twee kinderen mee, naar Affligem gereden in de stralende zon. Annelies en Erik, vrienden van me, zijn namelijk al twee maanden en een half trotse ouders, maar ik was er gewoon nog niet geraakt.

Alle baby’s zijn ergens wel mooi, en je zegt dat ook tegen alle ouders, maar ik vond de kleine Manon toch echt wel een knap ding, vooral als ze uitgebreid aan het lachen was naar mijn twee jongens.

Al bij al een fijne namiddag gehad, ook al was het nogal ver rijden. Maar dat moet je er dan maar voor over hebben, zeker?

Geplaatst op

Sneeuwklas?

Het zicht uit mijn klaslokaal, toen we in december zaten te wachten tijdens de klassenraden. Kon erger, nee?

sneeuwklas

Geplaatst op

Hectisch dagje

Het verbeterwerk zit erop, ik kan beginnen met het uitmesten van mijn huis, dat een week zo is blijven liggen.

Maar vandaag was alweer hectisch. Deze morgen begon nochtans rustig: de kinderen naar school gebracht, en dan tegen half negen Bart op zijn kantoor afgezet. Die heeft nog steeds rijverbod, vandaar. En ik moest toch om kwart over negen aan de Sfinx staan, dat kwam dus mooi uit. Ware het niet dat ik te lang aan een computer alginds bleef plakken, en toen nog stond te kletsen, en dus zelfs te laat was aan de cinema. Mijn collega’s konden er niet om lachen, en ik gaf ze geen ongelijk. We eisen van onze leerlingen dat ze stipt zijn, en dan ben ik zelf nog te laat.

Enfin, samen met de vijfdes en zesdes dus naar De Helaasheid der Dingen gekeken. Ongelofelijk herkenbaar, om eerlijk te zijn. Ik denk dat ik er gewoon een apart postje ga aan wijden :-p

Daarna snel naar huis gereden, om Wolf van school te halen, eten te maken, hem en zijn vriendjes naar de turnles te brengen, en zelf naar de klassenraad te gaan. Die heeft een pak langer geduurd dan verwacht.

Ik moest echter nog weg, en heb in de vrieskou de babysit een half uur voor de deur laten staan. Blijkbaar had ik haar nummer verkeerd opgeslagen, en kon ik haar niet meer bereiken. Arm meisje! Ik moest tussen zes en half zeven in Deurne staan, voor een Brussels Girl Geek Dinner. Het was half zes toen ik de school uitging, en nog de kinderen moest ophalen, brood gaan kopen, mezelf een beetje fatsoeneren, en een route zoeken.

Omdat Clo zichzelf dubbel had geboekt die avond en dus zelf niet naar het BGGD kon komen, moest ik de introductie overnemen. Helaas had de organisatie er eigenlijk ook wel op gerekend dat ik vroeger ging zijn, maar ben ik dus maar gebrieft per telefoon in de auto. Makkelijk is anders :-p

Kwart voor zeven was ik in het Kookeiland in Deurne, en toen was het even heerlijk rustig. Ik heb er een calorie-arm kerstmenu klaargemaakt met 20 andere geeky girls, onder het goedkeurende oog van knappe kok Mitch Coldenhoff.

Tegen elf uur was ik thuis. Oef. En kon ik nog aan de was en zo beginnen, want het huis lag er als een rampgebied bij.

Geplaatst op

Elanor

Niet velen onder jullie weten dit wellicht, maar ik ben al sinds jaar en dag lid van de Tolkienvereniging Elanor. Noem het gerust de Tolkienfanclub :-p Dat is dan ook meteen de eerste en enige fanclub waar ik lid van ben.

In de tijd van de LotR-films kregen we stapels leden bij, maar die haakten vrij snel weer af. De films zijn een leuk extraatje, maar het draait uiteraard toch om de boeken. We hebben die-hards die elke naam uit de boeken in een nanoseconde kunnen thuisbrengen (ja, zelfs uit de Silmarillion) en urenlang kunnen discussiëren over de vertaling van een bepaald woord, we hebben er een paar die Elfs kunnen lezen/schrijven/spreken/doceren, en er is de zwaardvechtgroep Namarië, die diverse evenementen opluistert met zwaardvechtchoreografieën.

De meeste leden zijn echter doodgewone fans die echt wel iets hebben met Tolkien, maar zeker niet fanatiek zijn.

Zelf behoor ik tot de barden van Elanor: ik heb de meeste boeken wel gelezen, en de LotR zelfs meerdere malen, maar fanatiek kan je me zeker niet noemen. Wel lees ik graag voor en vertel ik graag, en dat is dan ook wat ik doe binnen Elanor: op de ledendag, op F.A.C.T.S., op diverse andere evenementen lees ik stukjes voor, of vertel ik gewoon. En daar amuseer ik me schitterend mee.

Zo ook vandaag: het was ledendag in Boechout, en hoewel we maar met een stuk of twintig waren, was het echt amusant. Er was zwaardvechten, er werd doedelzak gespeeld (een bewerking van de filmmuziek), er werd gebarbecued, en we hebben met een aantal een verhaal gebracht.

Mocht u naar F.A.C.T.S. komen (midden oktober in Flanders Expo), kom dan zeker even langs de Elanorstand: misschien kan je me wel zien zitten in hobbitkostuumpje. Of had u gedacht dat ik, met mijn figuur, een elf ging spelen misschien?

Geplaatst op

Duif

Heh, ik post gisteren nog iets over de merels in de kleine tuin, en ik merk vandaag dat er in de tuin vooraan wel degelijk leven is: in het kleine boompje is namelijk een koppel duiven aan het broeden!

De kinderen vinden het schitterend: vooral Kobe kan vanuit zijn stoel aan de keukentafel de bewuste boom zien, en ziet voortdurend papa duif af- en aanvliegen met eetbare (vanuit duivenstandpunt dan toch) dingen. De boom zelf is nogal duister natuurlijk, maar toch kan je mooi de contouren van het nest en de broedende duif zien.

Zelf heb ik gemengde gevoelens bij die beesten: een duif is nog geen merel. Zowel Barts auto als die van mij (die staat voorlopig ook buiten, nu de garage begint te dienen als opslagplaats) staan onder een boom op de oprit, en zijn voortdurend ondergescheten. Het zijn effectief diezelfde schijtduiven die ons het leven lastig maken.

Maar om ze daardoor weg te jagen, met nest en al, uit die boom? Nee, dat krijg ik niet over mijn hart. Als Bart dat wil, moet hij dat zelf maar doen.

En dus weet ik, dat wij straks jonge duifjes in de tuin zullen hebben. Tenzij de kat van de buren nog eens passeert natuurlijk.