Tekeningen

Om het voor mezelf wat plezanter te maken, maar ook omdat ze op die manier tonen of ze hun tekst begrepen hebben, heb ik mijn vijfdes een stukje doen tekenen.

Het gaat over het paard van Troje, en hoe de priester Laocoön, als hij durft twijfelen aan de goede bedoelingen van de Grieken met dat paard, verscheurd wordt door twee enorme zeeslangen. De tekst van Vergilius gaat als volgt:

Ecce autem gemini a Tenedo tranquilla per alta

(horresco referens) immensis orbibus angues

incumbunt pelago pariterque ad litora tendunt;

pectora quorum inter fluctus arrecta iubaeque

sanguineae superant undas; pars cetera pontum

pone legit, sinuatque immensa volumine terga.

Fit sonitus spumante salo; iamque arva tenebant,

ardentesque oculos suffecti sanguine et igni,

sibila lambebant linguis vibrantibus ora.

Mijn eigen vertaling: “En kijk, daar kwamen echter uit de richting van Tenedos over de kalme zee (ik krijg nog koude rillingen bij de gedachte alleen al) twee slangen in enorme kronkels. Ze stortten zich in de zee, en trokken zij aan zij naar de kust. Hun tussen de golven opgerichte borst en hun bloedrode kammen staken boven het zeeoppervlak uit; de rest van hun lijf streek achteraan over de zee, en deed hun enorme ruggen kronkelen in een bocht; je kon het geluid horen in het schuimen van de zee. En reeds bereikten ze de kust, en hun brandende ogen waren doorlopen met bloed en vuur. Ze likten met hun trillende tongen hun sissende muilen.”

Opdracht: teken minstens één beest. Ik wilde dus zien: een kam, een uit het water opgerichte borst, rode vlammende ogen, een tong, en een lijf dat achteraan kronkelde over het wateroppervlak.

Juist ja. Ik heb me een breuk gelachen met sommige van de amechtige meelwormen die ik gekregen heb, maar dat maakte niet uit voor hun punten: het is per slot van rekening Latijn, en geen tekenles.

Ik laat u dus getuige zijn. Sommige zijn dus beter gelukt dan andere, medunkt.

1.Slang01

2.Slang02

3.Slang03

4.Slang04

5.Slang05

6.Slang06

7.Slang07

8.Slang08

9.Slang09

10.Slang10

11.Slang11

12.Slang12

13.Slang13

14.Slang14

15.Slang15

16.Slang16

17.Slang17

18.Slang18

19.Slang19

20.Slang20

21.Slang21

22. Mijn versie, zoals ik die aan bord zetSlang22

Verkiezingen

Ik ben er redelijk gerust in, in de verkiezingen hier in Gent.

Als je de media bekijkt, zou je denken dat er alleen in Antwerpen gestemd zal worden, en dat die stemming bepalend zal zijn voor gans het land. Misschien. Er zijn er die beweren dat de lokale verkiezingen geen impact hebben op het nationale bestuur, maar waarom stelt Di Rupo dan een aantal beslissingen uit? En omgekeerd, als je zegt dat het federale niveau geen impact heeft op het lokale: probeer dan maar eens als bedrijf iets gedaan te krijgen van de stad. Ze schuiven de zwarte piet telkens weer door naar boven.

Maar ook in Gent wordt er dus gestemd. Op papier, en zo heb ik het graag. Ik moest dan wel voor een keertje niet gaan tellen (ofwel zijn ze mijn antwoord kwijtgeraakt, want ik ben wel degelijk opgeroepen, maar heb er nooit meer iets van gehoord), maar toch heb ik meer vertrouwen in dat manuele systeem dan in die computers. Bizar, misschien, voor een nerd, maar toch.

Ik weet dat de partij waarvoor ik heb gestemd, niet zal winnen. Ik hoop dat ze ongeveer status quo blijft. Maar toch vind ik het niet erg. Want ik heb getwijfeld, en ik geef dat eerlijk toe. Die burgemeester van ons, dat is een bijoux. Een man uit één stuk, een echte Gentenaar. Ik ben er dan ook zeker van dat hij het haalt, en dat hij mijn stem niet nodig heeft. Hij zal wellicht met mijn favoriete partij in zee gaan, en van mij mag hij blijven, zeker en vast. Het alternatief, die ene die een paar maanden geleden zelfverzekerd uitriep: “Ik word de nieuwe burgemeester!”, die wordt het alvast niet. Ook daar ben ik zeker van. Zelfs zonder de peilingen van de afgelopen dagen. Want ook al riep hij voortdurend dat hij eigenlijk feitelijk ook een Gentenaar is, en maar vijf jaar is weggeweest: hij kent de echte Gentenaar niet. Hij voelt hem niet aan. Hij IS het niet.

Dus ja, wat het in Antwerpen ook wordt, hoe hard ons Vlaanderlandje morgen ook op zijn kop staat: ik lig er niet wakker van. Want hier in Gent, hier zal het nog altijd oké zijn. En daar ben ik nu al, nog voor er uitslagen zijn, fier op.

Nog zo’n crossdag

Op zich had ik niet echt veel les vandaag, maar toch: het werd een geloop van jewelste. De jongens kwamen te voet naar huis, kregen een vieruurtje, Wolf maakte zijn huiswerk, en wég waren we.

Wolf had namelijk een nieuw scoutshemd nodig, het vorige was écht wel te klein geworden. Groot was dan ook mijn verbazing, toen we terug thuis waren, dat het nieuwe hemd, waarvan de mouwen een eind over zijn handen kwamen, blijkbaar dezelfde maat was als het oude, waarvan de mouwen dus elk tien centimeter korter zijn. Hmm.

We namen ook de nodige kentekens mee, en liepen vervolgens tot aan de Zuid, om te kijken voor een groene broek. In de H&M waren ze uitverkocht in zijn maat, helaas. Dan zijn we maar een eind verder gereden, geparkeerd in de Kouter, en naar de sportwinkel gegaan. Man, zo’n drukte! Maar we zijn er wél aan voetbalschoenen geraakt met plastieken studs (stalen mogen niet op het kunstveld). Kobe de zijne waren wel een stukje duurder dan die van Wolf, omdat ze die goedkope schoenen niet in een kleine maat hadden. En echt veel geld wil ik er niet aan uitgeven, want die schoenen zijn op een half jaar toch weer te klein. Ze glunderden allebei. Maar ze straalden pas echt, toen ze ook elk een mondstukje kregen. Ha ja, want dat is wel echt nodig, en dat onderscheidt blijkbaar de echte rugbyman van het would-be voetbalmietje. Of toch zoiets, geloof ik.

Maar toen was het toch echt wel zes uur, en moesten we ons naar huis haasten om Mereltje op tijd op te halen. En te eten. En ik op tijd in de WW te zijn.

Poeh. Niet goed voor de stressbestendigheid van mijn maag, overigens.

Foto’s september

Ik heb in september blijkbaar een massa foto’s genomen, en sommige horen niet echt ergens bij, maar vind ik wel leuk om hier te posten. Tien random foto’s dus, van afgelopen maand.

Random01

random02

random03

random04

random05

random06

random07

random08

random09

random10

Bijna een sociaal leven, of wa?

’t Was een dag om van het een naar het ander te crossen, en intussen fijne mensen te zien.

9.00: kinderen afzetten op kamp

9.30: bij de gynaecoloog. Alwaar de secretaresse mij riep om eens naar haar Google Agenda instellingen te kijken. Ha ja, want ik was degene geweest die anderhalf jaar geleden de gynaecoloog daar had op gewezen, en sindsdien gebruikten zij dat. Dat mens heeft een geheugen, zeg ik u!

10.00: koffie, en wat telefoontjes

10.50: kat in de reisbak moeten steken, daar eerst de kattenluiken voor dichtdoen, en dan vaststellen dat de kat niet zo erbarmelijk miauwde omdat hij gewoon buiten wilde, maar omdat hij buikpijn had.

10.55: dat ene gordijn dat losgekomen was en waaronder dus een plasje kattendiarree lag (Murphy, I hate you!), in de wasmachine steken, en kat in reisbak

11.00: dierenarts, voor vaccinatie, ontworming en ontvlooiing

12.00: aanzetten naar twunch in de Wok Away

12.30: fijne twunch met fijne mensen, en een ober die blijkbaar zijn terras niet de baas kon, en ons voor de koffie een half uur liet wachten

14.50: een yoghurtijs bij Moochie. Lekker, maar eigenlijk toch wel duur voor wat het is.

15.45: toonmoment van het Idee Kids kamp, en dus ook fijn staan kletsen met mijn nicht, van wie het al weer eens veel te lang geleden was dat ik haar nog eens gezien had

kamp1

kamp2

19.30: twee Sofies over de vloer, om Kolonisten van Catan: de Val van Rome te spelen. Waarbij achteraf bleek dat we allerlei vertragende elementen hadden ingebouwd door de regels verkeerd te lezen, waardoor een spelletje drie uur ipv. één uur duurde. Maar wel een wijs spel, en een wijze avond.

Ik ga zowaar nog een sociaal leven kweken, als ik zo verder doe. Ik moet me dringend weer inbunkeren, medunkt.

Kinesie, logopedie en andere onzin.

Om negen uur had ik kinesitherapie in het Jan Palfijn (site 1) voor mijn stem. Jawel, dat kan dus: bij de logopedie had Dick vastgesteld dat mijn strottenhoofd voortdurend onder spanning staat, en er kon wel eens een link zijn met de voortdurende spanning in mijn schouders en trapezius. Gewone kinesitherapie en manuele therapie helpen niet, maar hij stuurde me door naar een dame die met minieme bewegingen werkt op het bindweefsel. Ik geef het je op een briefje: nog nooit zo’n bizarre kinesitherapie gehad. Dat van die minieme bewegingen is niet overdreven: soms voel je ze nauwelijks. Maar plots begon wel mijn onderrug pijn te doen en voelde ik rare spieren. Bizar, bizar. Hopelijk zal het effect geven.

Omdat er een half uur tussen kinesie en logopedie zat (en ook wel een paar kilometer, aangezien de logo nu noodgedwongen een tijdje op site twee zit) zijn we eventjes gestopt aan de speeltuin van het eiland Malem. Wil je nu geloven dat ik daar nog nooit was geweest? Enfin, de jongens vonden het wel fijn 🙂

Malem

Daarna dus logopedie, en dan eens gaan zoeken naar een boerenoutfit voor Wolf voor zijn kamp. En waar kan je dan beter terecht dan in de Wibra en de Zeeman? Ik heb voor hem een geruit overhemd gekocht voor zeven euro, en een rode halsdoek voor 89 cent. Samen met een oude pet van mij moet dat wel iets geven, ja. De jongens hebben ook elk nog een nieuw simpel waterkanon gekregen (1,49 eur ’t stuk) en ik heb me een zomers rokje gekocht. Iets heel fris en vrolijk en kleurig, en ik vind het gewoon de max, voor zijn vier euro :-p

rokje

En dan weer zwemles om half drie: ze hebben beiden 25 meter gezwommen (Kobe nog met drie blokjes om zijn middel) en zijn vrolijk van de springplank gesprongen en zo: het resultaat is er dus! En zelf heb ik 24 lengtes gezwommen deze keer :-p Daarna hebben we rustig in de zon iets gegeten en gedronken (al een chance dat ik af en toe voorzienig ben) en zijn dan naar de Suprabazar gereden voor nog een extra zwemworst en van die blokjes, zodat Kobe ook in Tunesië zonder problemen kan rondzwemmen. Van die opblaasbandjes geven een vals gevoel van veiligheid…

En toen was de dag alweer bijna om. Ik heb dus echt niet het gevoel dat ik veel doe, en toch zit ik quasi geen moment stil. Het zal nog wel komen, zeker?

Foto’s

In de paar zonnige uren de voorbije week heb ik toch al wel een paar foto’s in de tuin genomen, gewoon om te kijken hoe goed het lukt om in het felle licht close ups te nemen van bijvoorbeeld bloemen.

Bloemen waar ik trouwens best wel trots op ben :-p

bloem1

De clematis op de hoek van ons terras, langs de regenpijp

bloem5

bloem2

Ongelofelijk leuke kleine sterretjes die zichzelf hebben gezaaid. Het lijken wel vetplantjes, en ik heb er geen idee van wat het is.

bloem6

bloem3

bloem4

De andere clematis die in de blauwe regen is gegroeid. Helaas niet te zien van in het huis of de tuin :-/

bloem7

bloem8

En een close up van de solanum, bloemetjes van een vierkante centimeter.

En als uitsmijter nog wat foto’s van Merel :-p

Merel1

Merel2

Merel3

Koppijn

Koppijn, man! Mijn hoofd is een en al buil (ik moet gisteren behoorlijk hard gevallen zijn bij het flauwvallen), zowel opzij als vooraan. Opzij wellicht door tegen het lavabootje te vallen, vooraan door tegen de grond te slaan. Zelfs mijn wenkbrauwen optrekken doet pijn.

Gelukkig ben ik niet lichtgevoelig of zo, ik denk niet dat er een hersenschudding in het spel is.

Maar wel nogal hard auw. Als in AUW.

Ugh.