Vorige week heb ik – zo dàcht ik althans – een reis geboekt voor ons tweetjes naar Kroatië. Ik was eerst al in het reisbureau langsgeweest, en daar zat alles naar Montenegro (mijn eerste goesting) en Kroatië vol. Fijn.
Dan maar op aanraden van ma naar Connections beginnen kijken op het net. Rustig iets uitgezocht, geboekt, info doorgegeven, Visakaart ingegeven, bevestigd, en dat was dat. Alleen, geen bevestiging per mail of zo. Hmm? Bizar.
Na een week nog steeds geen bevestiging, dus eventjes gebeld naar het betaalnummer van Connections. Geen boeking te bespeuren. ‘Bel even naar het hoofdkantoor, mevrouw’. Ook daar niks te bespeuren, bijna afgeblaft omdat ik twijfelde welk van mijn drie meest frequente emailadressen ik had gebruikt, en ellenlang aan het lijntje gehouden. Dan maar naar VISA gebeld (eerste wachttijd: 11 minuten, tweede poging 13 minuten, en dan maar opgegeven) om te proberen achterhalen of er geld van de rekening was gegaan. Gelukkig wist mijn lieve echtgenoot me te vertellen dat ik die info ook in online banking kon zien. Hah. Geen geld afgegaan.
Na drie pogingen om opnieuw het betaalnummer van Connections (waar je moet boeken) te bereiken (je geraakt wel binnen, krijgt stemcomputer aan de lijn, en moet dan wachten tot ze de bezettoon doorgeven :-p) had ik er genoeg van. Ik weet trouwens niet hoeveel die voormiddag telefoneren me gekost heeft, maar het zal genoeg zijn ! Ik heb dan maar alles geboekt in het kantoor van Connections in de Hoogpoort, waar ze bijzonder vriendelijk en efficiënt waren. Enne, het is wel degelijk Montenegro geworden, in een fijn (gigantisch) hotel met uitgebreide buffetten. Exact wat mijn overwerkte ventje wilde. Fijn toch ?
