Na het uitgebreide hotelontbijt deze morgen was het tijd om het hotel te verlaten. Omdat het amper anderhalf uur rijden is, was het echt nog niet nodig om al naar huis aan te zetten, en daarom opteerden we voor de Beekse Bergen, op een goeie twintig minuten rijden. Er is blijkbaar ook een speel/amusementspark aan, maar wij gingen voor het safaripark.
Twintig euro per persoon is niet weinig, maar je krijgt wel waar voor je geld. Eerst hebben we de autosafari gedaan: op een uitgestippeld parcours kan je met je eigen wagen door het park rijden, en zie je overal de dieren liggen en staan. Eén van de giraffen was zich blijkbaar aan het vervelen, en kwam de auto’s besnuffelen en aflikken. Bizar hoor, zo’n stel poten naast je dat zelfs hoger is dan je auto, en dan plots die grote kop voor je venster! Hij vond het niet fijn dat de auto’s wilden doorrijden, en kwam ostentatief temidden van de weg staan.
Na een uurtje waren we rond, parkeerden we, en gingen te voet opnieuw het park in. Op die manier zie je behoorlijk wat dieren van dichtbij, en vaak ook andere dieren, omdat je een andere route neemt. De kinderen waren zot van de leeuwen en de olifanten, maar ook de apen vonden ze zeer interessant.
Pas tegen half twee waren we aan de andere kant van het park, waar je kon ‘eten’ met uitzicht op de tijgers. Eten staat tussen aanhalingstekens, want wat aangekondigd was als restaurant, bleek een fastfoodding te zijn, met vooral ook eten uit de muur en verpakte boterhammen en zo, stijl tankstationwinkeltje. We hebben er niettemin voldoende gegeten buiten op het enorme terras (mocht ook, de andere helft van de Nederlandse bevolking zat er) en de kinderen hebben op de speeltuin rondgehangen.
Om half drie konden we de boot nemen, terug naar de ingang van het park, maar met deskundige uitleg van een parkwachter. Ook hier krijg je weer een ander standpunt om de dieren te zien, en zelfs opnieuw nieuwe diersoorten. Alleen de safaribus hebben we overgeslagen.
Soit, rond drie uur wandelden we naar de parking, en jawel, het begon te druppelen. We zijn dan maar meteen naar huis doorgereden, en om half vijf hebben we twee slapende kinderen voorzichtjes wakker gemaakt, en ze rustig op de zetel verder laten wakker worden.
De lekkere spaghetti ’s avonds maakte het fastfood van de middag gelukkig goed, al vielen ze nog net niet in hun bordjes in slaap.
Maar toen ik, bij het in bed stoppen, vroeg of het een fijn weekend was geweest, kreeg ik twee paar stralende ogen te zien. Zalig!
