Eindelijk mooi weer! Oef!
Ik heb er dan ook van geprofiteerd. Ah ja, want Merel kan vanaf vandaag terug naar de opvang. Een schuldgevoel heb ik daar niet over: ik ben eigenlijk niet zo goed met kleine kinderen, maar vooral: ik kan niks doen met de grote als zij thuis is. Ze is anderhalf uur wakker per keer, en daarin moet er ook nog gegeten worden. En slapen in de auto of de buggy, daar doet mevrouw niet aan. En dus moeten we ons beperken tot superkorte uitstapjes, wat voor Wolf en Kobe niet plezant is.
Deze morgen om acht uur hadden de kinderen al allemaal gedoucht en gegeten, hing er al een was te wapperen in de stralende zon, had ik al gestofzuigd en was Merel al in de crèche. En iets later hadden de jongens al fantastisch zitten spelen, terwijl er een CD van Mozart opstond (dat Requiem blijft me koude rillingen bezorgen, zo fantastisch mooi). Nog wat later waren de boodschappen gedaan en ook meteen een donsdeken en een slaapzak gewassen in de grote machines van de wasserette, zodat ook die konden genieten van de stralende zon.
En na de middag zijn we naar Parkkaffee getrokken hier in Mariakerke, samen met mijn ouders.
De jongens hebben – onder toezicht van mijn ma – aan de vijver gespeeld, waar Wolf pardoes is ingedonderd, en Kobe iets later gewoon zelf is in gaan zitten. Daarna moesten ze natuurlijk in hun onderbroekje liggen drogen :-p
Ze hebben bij de circusstand gespeeld, ze zijn in de hangmatten gaan liggen, en hebben zelfs gepetanquet met opa.
En ondertussen lag ik op een ligzetel in de brandende zon (en eigenlijk vrij snel ook in de schaduw) met mijn boek, maar heb ik meer gekletst met mijn ma en mijn pa dan wat anders. Fijne dag, fijne dag.
Ik was doodop tegen dat de kinderen in bed lagen, maar toen moest het gras nog afgereden worden: het stond lang, en vooral: morgenvroeg komen ze de groencontainer legen, en dus kon ik het niet echt uitstellen.
Die douche daarna deed deugd, geloof me 🙂
