Mijn eigen kleine Blaarmeersen

Nu ja, niet echt de mijne, maar toch… Laat het me uitleggen.

Goeie vrienden van mijn ouders hebben de meest fantastische tuin, een park op zich eigenlijk: een groot grasveld, prachtige bloemen en planten, een tennisveld, maar vooral eigenlijk een gigantische vijver, met strandje en eilandje met brug. Ik ging er als kind altijd zwemmen, en bleef er zelfs vaak logeren, al ligt hun huis op twee straten van mijn ouders. Onze trouwfoto’s zijn er destijds gemaakt, en ook Wolfs communiefoto’s. Ik ben er vroeger ook nog met de kinderen gaan zwemmen.

Ze  zeiden altijd dat ik maar moest afkomen met de kinderen, en dus belde ik vrijdag of ik zondag mocht komen picknicken met een vriendin en onze kinderen. Dat bleek geen enkel probleem, hun eigen kleinkinderen gingen er ook zijn, en dan was dat dubbel zo leuk voor iedereen.

Mijn ouders gingen uiteindelijk ook mee, en het werd een prachtige dag in een prachtige omgeving. Geen overvolle Blaarmeersen dus, waar je je kinderen geen seconde uit het oog mag verliezen tussen het gewoel, en waar je altijd leerlingen tegen het redelijk ontblote lijf loopt… En geen files naar de kust, maar ons kleine paradijsje. Oordeel zelf maar.

Marc01

Marc02

Marc03

Marc04

Marc05

Marc06

Marc07

Marc08

Marc09

Marc10

Marc11

Marc12

En het vakantiegevoel gaat verder…

Het is toch ongelofelijk hoeveel het weer uitmaakt qua vakantiegevoel? Al hoefde het voor mij ook weer niet zó warm te zijn.

Ik heb vandaag weer geen ene poot uitgestoken. Ja, in de voormiddag nog snel boodschappen gedaan, en een heerlijke quiche met kip, dragon en champignons in elkaar geflanst. Want tegen de middag kwam Vallery met Bo, en hebben we heerlijk buiten gegeten, en daarna hebben de kinderen in de zwembadjes gespeeld, en een spelletje binnen toen het buiten te warm was, en daarna weer in de zwembadjes en de hangmatten en dergelijke.

En Vallery en ik? Wij zaten op het terras, al dan niet in de tuin, kletsten, genoten van het nietsdoen, en namen vakantie. Tot een uur of zes, toen is ze doorgegaan. Maar ik verzeker het je: zon, zwembadjes en vrienden, dat is het toch wel, ja.

Ik ben zelfs vergeten foto’s te nemen, behalve deze dan.

hangmat

Strand

Nee, ik ben geen fan van de zee. Ik hou niet van al dat zand. Maar vooral hou ik niet van de tonnen mensen, de voortdurende wind die het zand in alle eten en drinken waait, de veel te dure ijsjes, het zoeken naar een parkeerplaats, en het ellenlange filerijden. Vooral dat laatste, eigenlijk. Nee, met de zee doe je me geen plezier.

Al een chance dat we dus tegenwoordig een strand hebben hier in Gent. En dan bedoel ik niet de Blaarmeersen, want al is de file daar een stuk minder, de rest blijft hetzelfde. Plus dan het feit dat ik er massa’s leerlingen tegenkom, en dat ik dat niet zo fijn vind als ik in een bikini rondloop. Er zijn grenzen, nietwaar?

Maar nu is er DOK strand. Een grote zandbak (iets kleiner dan vorig jaar) met een paar schelpen met water, strandstoelen, parasols, maar ook een speeltuin en een heel fijn terras met lekkere koffie. Toegegeven, de drank is er niet goedkoop, maar je betaalt dan ook geen inkom.

Ik heb vandaag Mereltje laten slapen tot dik drie uur, dan zijn we naar de kapper gereden, en daarna naar DOK Strand. Zij vond het zand in het begin wel geweldig, tot ze op een bepaald moment omver sloeg en haar hele mond vol zand kreeg. Toen was het plots een pak minder, en wilde ze vooral in de zetel of op mijn schoot zitten. En de jongens? Die groeven een put, speelden met water, en Wolf vliegerde. Dat ging niet bijzonder goed omdat de wind niet constant was, maar het lukte af en toe wel. Ik was negen euro kwijt aan twee ijsjes, een koffie en een stuk taart van Les Tartes De Françoise, een instituut in Gent. Maar ik was er wel een zeer fijne namiddag rijker, en drie moeë muizen. Zo moet vakantie zijn.

DOK1

DOK2

DOK3

DOK4

DOK5

DOK6

DOK7

DOK8

Egyptenaren in Tunesië

Club Med, dat staat ook voor entertainment. Als je wil, hoef je je er geen seconde te vervelen, er is altijd wel iets te doen.

Zelf zijn Bart en ik niet zo van het actieve type, en dus hoefden al die (geforceerde) dingen niet voor ons, integendeel, bij momenten ergerden we ons blauw aan de veel te luide muziek en het Franse gebrabbel door de microfoons. Maar bon, het draagt wel bij tot de algemene sfeer.

Om half negen was er altijd al fitness, en dan waren ze buiten op van die rubberen matten al vrolijk bezig, bende zotten, terwijl wij op ’t gemakje richting ontbijt gingen. Er was aquagym (waar ik een paar keer aan meegedaan heb), er waren spelletjes, er was ‘Crazy Time’, waarbij de halve club aan het dansen ging, maar je kon er ook boogschieten, leren zeilen of surfen of kajakken, op bepaalde tijdstippen aan die vliegende trapeze gaan hangen, en dat soort dingen.

De kinderen zaten in hun respectieve clubs, en werden dus voortdurend geëntertaind. Meestal was dat in hun eigen groepje, soms was dat voor iedereen. Zo was er een Vlaamse kermis waar wij wijselijk buiten zijn gebleven, en was er ook een aanval op de Romeinen door de Egyptenaren. De Romeinen hadden Cleopatra ontvoerd, en nu mochten de kinderen, verkleed als Egyptenaar, aanvallen met kleine zakjes bloem (eigenlijk gewoon papieren zakdoekjes met bloem in). De Galliërs waren scheidsrechters en gaven de bloem aan. Man man man, zo een gedoe! Maar de kinderen vonden het precies wel wijs.

Egypt01

Egypt02

Egypt03

Egypt04

Egypt05

Egypt06

Egypt07

Zo van die zomerse zondagen…

Er zijn zo van die zomerse zondagen die met niks anders te vergelijken zijn.

Slapen tot negen uur, ontbijten met pannenkoeken, en dan lekker rustig op ’t gemak je klaarmaken.

Naar ’t stad rijden, parkeren op de Kouter, en dan met de kinderen tussen de bloemen door flaneren, en even gaan luisteren naar het orkestje op de Kiosk.

Gent01

De stalen bloembladen proberen ontcijferen, en via de boekenmarkt op de Ajuinlei naar de Graslei slenteren. Je vergapen aan het prachtige zicht dat telkens toch weer verrast, via de Grasbrug naar de Korenlei, en je installeren op het prachtigste terras van Gent voor een heerlijke brunch. Genieten van croissants, gerookte zalm en heilbot, grijze garnaaltjes, wok met eendenborst, scampi in een currysausje, en dan vers fruit onder de chocoladefontein, javanais, bavarois van pistache, en ongelofelijk lekkere tiramisu.

Gent02

Gent03

Op ’t gemak de Jan Breydelstraat door, en even binnenwaaien in het Gravensteen om met de kinderen over de omwalling te lopen en de kelders in te duiken (de toren is voor een andere keer, wanneer Merel niet mee is). Via de kleine straatjes van het Patershol kijken naar de rommelmarkt, en uitkomen op de Oudburg. Naar Simon Says wandelen, om daar te genieten van een heerlijke koffie op het pleintje van ’t Sluizeke, waar net niemand aan het spelen is op het podium. Via de Ottogracht en de Baudelostraat uitkomen op de Vrijdagmarkt waar alweer een orkestje aan het spelen is. Verder slenteren door de Lange Munt, via de Korenmarkt en de Veldstraat, en zo terug naar de Kouter.

We waren om half drie alweer thuis, maar hadden een prachtige dag achter de rug. En nog een halve heerlijke dag in de tuin en het water voor de boeg.

Yup, zo van die zomerse zondagen…

En toen zomerde het

En hebben we eigenlijk de ganse dag niks anders gedaan dan buiten gespeeld, en gezeten, en gehangen.

Al in de voormiddag zijn we zwembadjes beginnen opblazen: een groot met koud water, en een kleintje waarin we een emmer warm water gegoten hebben, en om de tien minuten het water van de tuinslang die in de zon ligt. Lang leve het elektrische luchtpompje trouwens, of ik was morgen nog bezig met blazen.

water1

Resultaat: het grote bad was 26°, het kleintje 31°, en de jongens genoten. Ook Merel heeft erin zitten plonzen, uiteraard.

En Wolf maakte meteen een speelparadijs, met een parasol, stoelen, ligbank, glijbaan, dat soort dingen.

water2

Ne mens heeft niet veel nodig als het zomert…

Sluis

Ik had plots zin in een dagje Sluis. Dat ligt niet zo ver, heeft een mooie wandeling, en wel wat winkels ook. Niet dat ik nog echt iets nodig had, behalve een nieuwe bikini (de vorige heeft het begeven in Tunesië), maar een klein stadje is altijd leuk om rond te lopen.

Tsja.

Blijkbaar was half België op hetzelfde idee gekomen, want druk dat het daar was! Man, zo toeristisch! Mij zien ze er alvast niet meer in de zomer, ook al was het toch wel een fijne dag.

Ik pikte rond een uur of tien ma op (alle kinderen zaten ergens in kribbes of op kamp) en samen reden we gezwind richting Sluis. Haar route-aanwijzingen waren excellent (we rijden langs een steenweg, volledig bebouwd links en rechts. “Ge moet daar aan dat huis afslaan”. Uhhuh. Dat soort dingen dus.) maar kwart voor elf reed ik een klein dorpje vlak voor Sluis binnen: Sint-Anna-Ter-Muiden. Een voorschoot groot, maar wel een prachtig, middeleeuws aandoend pleintje (meer dan dat was het eigenlijk niet) en een imposante kerk.

Sluis01

Sluis02

Sluis03

Sluis04

Sluis05

Amper een paar minuten later reden we in Sluis een van de vele parkings op. Dat alleen al was een teken van de drukte daar in Sluis: ze hebben een massa parkings!

Een bezoekje aan de VVV (we zijn per slot van rekening in Nederland) en twee euro later konden we beginnen wandelen. Ik moet wel zeggen: de stervormige stadswal is prachtig!

Sluis06

Sluis07

Sluis08

Sluis09

De poorten en versterkingen zijn intussen tot ruïne vervallen, maar de wal zelf is gerestaureerd, en vormt een prachtig wandelpad.

Sluis10

Sluis11

Sluis12

Sluis13

Sluis14

Er is zelfs fauna te zien, in de vorm van een paar Highland cows, ofte coo genaamd.

Sluis15

of een ooievaar die zijn nest op een dode boom had gemaakt.

Sluis16

Sluis17

Na een uurtje hielden ons ma haar knie en onze magen het voor bekeken, en gingen we het stadje zelf in. De ene winkel na de andere, en wat geen winkels zijn, zijn restaurantjes. En druk! We liepen even binnen in een soort winkelgalerij, waar ik warempel een paar rode sandalen vond (ter vervanging van die die Wolf kapot heeft getrapt) en een paar lederen broeksriemen.

We aten in een Grieks restaurantje in de zon, hadden het veel te warm, en waaiden een lingeriewinkel binnen. Zelf heb ik er niks gevonden (courante maat, blijkbaar) maar ik heb ma eindelijk aan de Marlies Dekkers gekregen! Ze heeft twee stuks meegenomen, en van die ene ben ik stikjaloers… En haar figuur ziet er stukken beter uit :-p

Enfin, nog een viswinkel later reden we terug naar huis, want om half vijf werden de jongens afgezet van kamp.

Sluis: best wel mooi, maar je moet tegen de toeristen kunnen. Waar je zelf ook een van bent, uiteraard.

En we nemen de draad weer op

Gisteren was een luilekker dagje, vandaag is dat nog een klein beetje, maar niet helemaal.

We waren eigenlijk van plan om ergens naartoe te gaan, maar om eerlijk te zijn: we hadden alledrie meer zin om gewoon thuis rond te hangen, en gewoon boodschappen en dat soort dingen te doen. En naar de Brico gaan om een nieuwe lamp voor de garage, want die lamp heeft het begeven. En dan buiten te spelen en zo. En vooral ook in de tuin te werken, want er is nog behoorlijk wat werk aan, als we die een beetje proper willen krijgen tegen Kobes feestjes dit weekend.

Merel, die ging wél naar de crèche. Ha ja, ik betaal tóch een forfaitair bedrag per maand, of ze nu gaat of niet, en dan hebben we meteen onze handen vrij. Merel vindt het trouwens helemaal niet erg: ze straalde toen ze Cindy zag, en wandelde vrolijk de crèche binnen. Het feit dat we met de buggy gingen, zal er ook wel voor iets tussen gezeten hebben. Daar is ze namelijk stekezot van.

Toen ik haar opnieuw ging ophalen, wilde Wolf mee. Mét fototoestel, om onder de weg een paar dingen te fotograferen. Dat leverde het volgende op:

Wondelgem1

Wondelgem2

Wondelgem3

Wondelgem4

Wondelgem5

Wondelgem6

Wondelgem7