Heerlijke, rustige, doodgewone zondag
Jawel, mijn pa is thuis sinds vorige maandag maar mag niet meer met de auto rijden, dus ging ik hem tegen half twaalf ophalen in Zomergem. Kleine moeite, en dan kan hij gelukkig opnieuw gezellig bij ons zijn op zondag. Meteen gingen we ook Wolf ophalen die nog in Lovendegem bij Arwen zat.
Er werd binnen gegeten wegens de tafel aan de kleine kant, en dan installeerden we ons buiten onder de parasol. En ons pa deed zijn gewoonlijke werk met de kousen: all back to normal.
Merel wou dolgraag nog zwemmen, maar op haar eentje is daar niet zo veel lol aan. De jongens hadden eigenlijk niet veel zin, maar met blad-steen-schaar lieten ze zich toch allebei nog verschalken tot een plonsje. Het was frisjes, maar blijkbaar best nog oké.
Tegen vijf uur bracht ik mijn vader naar huis, met een klein ommetje via Meirlare, alwaar ik de daar verstopte cache nog maar eens niet vond. Zal voor een derde keer zijn.
365 – 02 augustus 2019 – omoe
Deftige dames in het zwembad
Vandaag hadden we niet meteen iets gepland. Goh ja, misschien dat ik vandaag dan wel al die caches in Oostakker ging ophalen.
Maar plots stond daar tegen half twaalf Poppy met haar mama: of ze mocht komen spelen. Natuurlijk datte!
Tegen twee uur waren de meisjes zich volop aan het amuseren, en bleken ze deftige dames te zijn die wel wilden poseren voor een fotoshoot.
Nog iets later zaten beide dames in het zwembad, terwijl het eigenlijk toch niet meteen zo warm was, toch? Dat kon hen blijkbaar niet deren.
Merel had meteen een zalige namiddag, Kobe deed een paar après-kamp dutjes, en Wolf, ja, die hing op zijn kamer zoals alleen een puber dat kan.
Vakantie dus ^^
Luie wandeling in Gent
Merel en ik hadden het plan opgevat om deze namiddag samen te gaan fietsen en te geocachen in Oostakker: ik heb er een serie van 55 raadsels opgelost, goed voor zo’n 20 kilometer.
Tegen de avond ging Mathias dan langskomen: hij had afgesproken om in de namiddag iets te gaan drinken met een meisje uit Evergem, en aangezien hij in Balen woont, zo’n 110 kilometer verder, ging hij hier dan wel komen crashen.
Maar bon, plannen veranderen duidelijk: zij ging hem uiteindelijk hier om zeven uur ophalen, maar hij had geen zin om thuis te zitten en was dan al maar afgekomen naar hier. Geen enkel probleem: hij heeft eerst helpen was vouwen, en dan zijn Merel, Mathias en ik naar ’t stad gereden, naar de bibliotheek van De Krook. Merels boeken waren uit, maar de wijkfilialen zijn nog gesloten tot de tweede week van augustus.
Meteen hebben we er een fijne, lange wandeling door ’t stad van gemaakt, op zoek naar een ijsje. Walpoortstraat naar beneden, Kouter, en dan naar de Veldstraat, naar de Australian. Dicht. Geen nood, verder gewandeld naar de Korenmarkt, naar de Damass. Dicht. Hmmm.
Verder naar de ijsjes op de hoek van de Graslei, maar daar hadden ze geen aardbeienijs voor Merel. Mja. Door de Jan Breydelstraat naar Julie’s House dan maar, voor een stukje taart. Drie keer raden: dicht.
Verder gewandeld door ’t Patershol, richting Vrijdagmarkt, en jawel, daar op de hoek aan het Grootkanonplein waren er ijsjes, en nog goeie ook! Ha!
We zijn dan ook maar iets gaan drinken op een terrasje, en zijn dan via ’t Grafittistraatje en de Reep langs de Vlaanderenstraat terug gewandeld. Mathias was buiten de Gentse Feesten nog nooit in Gent geweest en vond het best wel een openbaring. Missie geslaagd!
Uiteindelijk is hij dan nog dat meisje tegen acht uur bij haar gaan ophalen in Evergem. Plannen veranderen, maar da’s niet altijd slecht ^^
365 – 30 juli 2019 – ijsjes in gezelschap
365 – 29 juli 2019 – ganzenbordje in een boek
Deftig feestje…
Michael, een van de Korda boys, werd 29 en dat moest gevierd worden. Woensdag werden ook Wolf en ik uitgenodigd in Balen voor een feestje. Aangezien dat toch zo’n anderhalf uur rijden is, zag ik het niet meteen zitten, maar, zei Michael, we konden gewoon blijven slapen, Wim ging dat bed nog eens meebrengen, en Wolf kreeg een veldbed. Toen hij nog vermeldde dat hij thuis een torenvalk heeft en een korenslang, was ik meteen verkocht.
De andere gasten waren gevraagd vanaf zeven uur, wij mochten wat vroeger komen en gewoon blijven eten aangezien we zo lang onderweg waren. En dus stonden Wolf en ik daar gisteren rond half zes, en jawel, we waren erin geslaagd de regen mee te brengen, helaas.
Er werd gewokt, de partytenten werden opgesteld, de bar werd geposteerd, Mathias nam plaats met zijn materiaal, en ik denk dat ik rond acht uur de eerste cocktail van de avond in ontvangst mocht nemen: een Lazy Red Cheeks, met verse frambozencoulis en vodka en nog een paar dingen. Lekker!
Er kwam vooral larpvolk toe, en het werd een bijzonder aangename avond, ook al bleef het regenen… Voor een weddenschap ging Michael zich verkleden als meisje, en Kitana en ik hebben ons dan eens uitgeleefd met de make up. Hij heeft prachtig lang haar en een fijn gezicht, schoor zich glad, en wij mochten ons ding doen. Ongelofelijk gelachen, Micheline was een verdomd knap wijf!
Er werd zelfs gezongen, ik dronk veel te veel om goed te zijn – damn you Mathias met uw vodkacocktails, de enige alcohol die ik ongestraft kan drinken – en tegen half vier kroop ik met een stuk in mijn voeten in bed. Ik was niet de enige die niet helemaal nuchter meer was: de honden sliepen bij de ene, terwijl nog wat later de andere bij de honden sliep. Tsja…
Helaas, om half zeven was ik klaarwakker door de warmte en de muggen. Ik ben dan buiten wat gaan afkoelen en sliep dan nog een uur of twee verder. En tegen half tien zat ik met een aantal anderen alweer buiten met een kom frosties en een koffie.
Ik geef het toe: ik heb me al beter gevoeld dan vandaag. Nee, geen koppijn, wel een licht mottig gevoel. Ik heb vooral tukjes gedaan. Knap van die gasten, eigenlijk: mijn eerste lichte kater in zowat 26 jaar. Faut le faire.
’t Was de moeite, merci Michael!
Fietstocht door de Gentse haven
Gisteren was ik ook van de hele dag niet buiten geweest: veel te warm en te tam. Maar tegen ’s avonds was het heerlijk aan het afkoelen, nog zo’n 24°, en dus nodigde ik Bart en Merel uit voor een fietstochtje. Waarheen? Goh, ik vond het veer van Langerbrugge wel ne keer wijs. We zijn dan maar voor een fietstocht door de haven gegaan, iets wat strikt genomen niet mag, denk ik. Foert, het zijn Gentse Feesten voor iets.
We vertrokken langs het kerkhof van Wondelgem, over een pad tot langs de Ringvaart, verder tot Meulesteebrug, langs de Weba en dan links de haven zelf in. Wijs om zien, en heel veel mooie industriële zichten. Dwars het havengebied door, en dan op het veer. Half weggewaaid daar, maar nog steeds helemaal niet koud.
Dan opnieuw langs het water richting huis, afgeslagen naar de Ringvaart, over Evergem brug, en 17 kilometer en anderhalf uur – nogal wat verlet gehad met het veer – waren we terug. Helemaal verfrist en uitgewaaid. Zalig!
Bloedheet
Serieus, dit is niet meer normaal te noemen. Net geen 42° deze namiddag, hier gewoon bij ons in de tuin. Tsja…
Deze voormiddag was ik op tegen half negen, en toen zat Wim al een tijdje in de tuin, zo blijkt. Iets later kwamen ook Michael, Wolf en Koen binnendruppelen, en nog wat later was het ontbijt van koffiekoeken, yoghurt en vers fruit geserveerd. Mathias wakker maken was makkelijker dan gedacht :-p
Tegen half een waren ze allemaal het huis uit, bleek het te warm voor iets anders dan cornflakes als middagmaal, en nog wat later zat ons zwembad alweer vol. Met pubers, deze keer.
Ik had zelf machtig veel zin om wat af te koelen in dat bad, maar aangezien het allemaal leerlingen van onze school zijn en het voor hen wel bijzonder awkward zou zijn mocht er plots een leraar in hun zwembadje zitten, heb ik dat maar gelaten. Ik heb vooral gelezen en ben op een bepaald moment naar ons kamer getrokken omdat ik daar de airco kon aanzetten.
Zodra de gasten weg waren, zo rond een uur of zes, ben ik alsnog het water ingegaan. Met mijn boek, gewoon wat gedobberd en afgekoeld. Dat was nodig.
Serieus zeg. Middernacht en nog 34°. Ugh.